De kans is groot dat je het origineel van Gravity Rush nooit hebt gespeeld. De game verscheen origineel in 2012 voor de PlayStation Vita. Een exclusive die het platform zo hard nodig had, maar niet helemaal tot zijn recht kwam door het redelijk compacte scherm van de handheld. Daarom heeft Sony besloten om de game opnieuw uit te brengen, maar dit keer voor een platform met een iets groter scherm: de PlayStation 4. Nu is de grote vraag: komt Gravity Rush Remastered nu wel tot zijn recht?

Veel is er niet veranderd in Gravity Rush Remastered. Je speelt nog steeds als Kat, het meisje dat plots wakker wordt in een mysterieus dorp genaamd Hekseville. Een meisje dat geen herinneringen meer heeft van wat er in het verleden is gebeurd en een meisje dat de kracht blijkt te hebben om de zwaartekracht om haar heen te beïnvloeden. Maar ook iemand waarvan de mensen in Hekseville niet weten of ze vriend of vijand is en dat niet onder stoelen of banken steken.

Die krachten waarbij je de zwaartekracht kan aanpassen is ook meteen wat er centraal staat in de game. Bijna alles wat je doet heeft te maken met het manipuleren van de zwaartekracht. Je kan door de wereld vliegen, de dieptes induiken en op hoge snelheid door Hekseville glijden dankzij de zwaartekracht. Maar je kan ook vechten door de zwaartekracht te manipuleren. De bizarre wereld waar Kat zich namelijk in bevindt, wordt overspoeld door monsters uit wat lijkt een andere dimensie. De Nevi, zoals de monsters genoemd worden, komen in vele vormen en maten en de enige manier om ze uit te schakelen is om de kern ergens op hun lichaam kapot te maken.

In sommige gevallen is het voldoende om de vijand een paar flinke trappen te geven, maar meestal zal je door de lucht moeten zweven, jezelf goed moeten positioneren en dan als een kogel door de lucht vliegen om vanuit de juiste hoek een flinke klap uit te delen. Dat is dan ook vaak het moment dat Gravity Rush Remastered op zijn lastigste is. Wanneer je in de lucht zweeft, wordt Gravity Rush namelijk een game waarbij je jezelf in 360 graden moet oriënteren. Vijanden kunnen van alle kanten komen en tijdens het vliegen zal je regelmatig je vijand en de rest van de wereld uit het oog verliezen.

Het zal dan ook een aantal uren duren voordat je echt het idee hebt dat je Kat’s krachten onder controle hebt. Het manipuleren van de zwaartekracht bestaat namelijk uit twee losse onderdelen. Allereerst is er het punt dat je stil hangt in de lucht en de mogelijkheid hebt om te kijken waar je vijanden zijn, waar de grond is en het voornaamste: waar je heen wilt. Op dat moment begint er een metertje leeg te lopen die aangeeft hoeveel energie je nog hebt. Is het metertje leeg, dan keert de zwaartekracht terug naar zijn originele staat en stort jij, en alles in je krachtveld, terug ter aarde.

Heb je een richting gekozen, dan kan je daar heen gaan vliegen, of beter gezegd: vallen. Wanneer Kat namelijk haar richting wijzigt, wijzigt de zwaartekracht mee en komt de zwaartekracht voor haar vanuit de richting waar ze heen kijkt. Op die manier is ze dus eigenlijk altijd aan het vallen en is er van vliegen niet echt sprake. Het venijn hier is echter dat je altijd in een rechte lijn zal vallen en je energiemeter veel sneller zal leeg lopen. Je moet dus altijd goed kijken waar je heen ‘valt’ en hoeveel energie je nog hebt. Zweef je namelijk ergens boven de afgrond en raakt de meter leeg, dan heb je een probleem. Daarbij kosten aanvallen in de lucht ook nog eens extra energie, waardoor je altijd je oog op de meter moet houden.

Wanneer je echter de systemen doorhebt en weet hoe je het beste te werk kan gaan, komt Gravity Rush Remastered echt goed tot zijn recht. Op dat moment val je namelijk van punt naar punt, schakel je vijanden uit en lijkt het alsof je de wereld onder controle hebt. Dit alles wordt alleen maar leuker als je ook daadwerkelijk sterker wordt en dat doe je door middel van kristallen die je op de gekste plekken zal tegenkomen. Deze kristallen kan je daarna weer inwisselen voor betere skills en krachten. Denk aan een grotere energie meter, meer gezondheid en betere aanvallen. Dingen waarmee je na verloop van tijd voor minuten aan een stuk kan blijven zweven, iets wat aan het begin van de game slechts luttele seconden zijn.

Maar op zich zijn dit dingen die je in het origineel ook al kon spelen. Waar Bluepoint Games echter een dikke pluim voor mag krijgen is de grafische kracht van de game. Het origineel zag er al goed uit op de PlayStation Vita, maar dit heeft de studio uitstekend over weten te zetten naar het grote scherm. Allemaal zonder dat de game zijn unieke stijl weet te verliezen, maar wel alles op 60 frames per seconde laat draaien. Dit zorgt ervoor dat je eigenlijk altijd een vloeiende ervaring hebt tijdens het gamen. Normaliter ben ik zelf niet fan van het hele 60FPS-verhaal, maar bij Gravity Rush Remastered komt het goed tot zijn recht.

Toch is het jammer dat alleen de grafische oppoetsbeurt zijn stempel op de nieuwe versie weet te drukken. De andere wijzigingen zijn in mijn ogen namelijk niet heel bijzonder te noemen. Zo heeft Bluepoint het mogelijk gemaakt om de game ook met motion controls te besturen. Hierdoor kan je richten door je controller te draaien, maar het voegt niets toe. Uiteindelijk val je toch altijd weer terug op je vertrouwde rechter joystick om de camera te besturen, iets wat keer op keer fijner blijkt te werken. Hetzelfde geldt voor de toegevoegde DLC: het is leuk dat het erbij zit, maar veel toevoegen buiten een aantal extra missies doet het niet.