Een off-road racinggame is tegenwoordig geen makkelijke opgave meer, omdat verschillende studio’s zo’n hoge maatstaf hebben neergezet dat je er nauwelijks meer overheen komt. Zo heb je in het ‘fun’-segment Playground Games met Forza Horizon 3 als koning en Codemasters met Dirt Rally als keizer in de realistische hoek. Weet Milestone’s Gravel het midden als admiraal te bereiken?

Het Italiaanse Milestone heeft de afgelopen jaren een flinke reputatie opgebouwd als het aankomt op racegames. Met veel gelicenseerde titels voor onder andere de MotoGP, het World Rally Championship en dit jaar ook de Supercross is het niet heel vreemd dat de studio vooral in het realistische segment van racegames probeert te blijven. Met Gravel gooit Milestone het echter over een andere boeg: een niet-bestaand kampioenschap waarin vooral over fictieve routes over de hele wereld gereden wordt, staat centraal in het Off-Road Masters-kampioenschap.

Plaats generieke titel hier

In Gravel neem je deel aan de Off-Road Masters, het wereldkampioenschap off-road racing georganiseerd door het fictieve televisieprogramma Gravel Channel Live. Daarin strijd je in verschillende toernooien, om het uiteindelijk op te nemen tegen de verschillende kampioenen in de Wild Rush, Cross Country, Speed Cross en Stadium Circuit-divisies. Je merkt het al: Gravel is een feest van nietszeggende en inspiratieloze titels wat niet meteen een heel enthousiast gevoel uitstraalt.

Gedurende het raceseizoen, toepasselijk The Season genoemd, reis je de hele wereld over om deel te nemen aanverschillende soorten races. Daarbij krijg je simpele races op een afgesloten circuit voorgeschoteld, maar ook checkpoint races waarbij je van A naar B moet racen. Ook zijn er verschillende variaties, zoals een Elimination-race waarbij iedere 30 seconden iemand afvalt, Smash Up-races waarbij je door de juiste bordjes moet racen om op tijd binnen te zijn en Time Trials waarbij je de snelste tijd moet neerzetten.

Dit doe je op routes en circuits die over de hele wereld zijn neergelegd, waarbij opvallend genoeg ook een aantal officiële circuits aanwezig zijn. Zo zijn er verschillende routes dwars door Alaska of Namibië, maar zijn er ook specifieke rallycross- en racecircuits zoals Loheac en Bikernieku Trase. Het zijn leuke locaties en ze leveren spectaculaire momenten op, maar de locaties zijn geen van allen echt herkenbaar. Okay, de enige uitzondering is Las Vegas, maar dat komt vooral door de herkenbare hotels op de achtergrond.

Lekker arcade racen

Zodra je jouw eerste race echt begint in Gravel, zijn de verwachtingen niet heel hoog gespannen. Het hilarisch slechte introfilmpje en de vooral vervelende voice-over zorgen ervoor dat je eigenlijk de game al wilt afzetten voordat deze is begonnen. Wanneer de startlichten uitgaan en het racen losbarst, blijkt er echter een heel leuke arcade racer in Gravel te schuilen.

De gelicenseerde wagens van merken als Toyota, Subaru, Fiat, Chevrolet en Volkswagen vliegen over het zand, grind, gras, water en asfalt alsof ze door de duivel achterna worden gezeten. Waarbij sommige racegames soms last hebben van een gebrek aan snelheidsgevoel is dat bij Gravel absoluut niet aan de orde. Daarnaast is men niet vuil van een beetje fysiek contact tussen de wagens, waardoor positiewinst vaak neerkomt op je geforceerd langs een andere auto duwen.

Voor je het weet vlieg je enkele meters door de lucht dankzij een handig geplaatste schans, waarbij je ook nog eens stijlpunten verdiend voor hoe lang je in de lucht hangt en of je een beetje netjes neerkomt. Hetzelfde gaat op voor het driften door bochtjes, het rijden op twee wielen en het halen van hoge snelheden. Punten die je nodig hebt om in level omhoog te gaan en uiteindelijk weer nieuwe wagens en liveries te verdienen.

Identiteitscrisis

Het grote probleem van Gravel zit hem dan ook niet in het racen zelf; dat zit allemaal prima in elkaar. Het is de rest van de afwerking die de game tot matigheid verdoemt. Tijdens het racen heb je maar vier knoppen echt nodig: acceleratie, remmen, sturen en terugspoelen, want ook Gravel heeft een flashback-systeem. De game pretendeert echter meer te zijn dan een leuke arcade racegame door opties te bieden voor het afstellen van je auto, het finetunen van de race systemen en de moeilijkheidsgraad van de tegenstander.

Door die identiteitscrisis plaatst de game zich ergens halverwege de off-road simulatieschaal: had de game het arcade gevoel met open armen ontvangen, dan had het perfect in het rijtje van games als Forza Horizon gepast. Nu forceert het zich echter meer naar het midden toe, waarbij de game het in beide gevallen gewoon net niet is.

Niet ruw, maar gewoon grof aan de randjes

Nu is het niet alleen de identiteitscrisis waarop de game te kort schiet, want ook de rest van de afwerking is het beste te omschrijven als matig. Eerder noemde ik al de hilarisch slechte introductiefilmpjes van de ‘grote racers’ waartegen je het uiteindelijk op moet nemen, die eigenlijk nergens op slaan. Hetzelfde gaat over de voice-over, die je probeert op te zwepen voor de actie die gaat komen maar uiteindelijk maar één zinnetje voorgeschoteld kreeg voor iedere locatie.

Ook technisch gezien kunnen we over de game niet heel enthousiast zijn, omdat deze geplaagd wordt door lange laadtijden. Het laden van een race duurt al gauw meer dan een minuut, maar ook het terugkeren naar menu’s duurt te lang, waardoor je heel veel naar een draaiend cirkeltje zit te kijken. Daarbij lijkt het erop dat Milestone door alle licentiekosten geen geld meer over had om meerdere nummers op de soundtrack te zetten, want je krijgt continu het mateloos irritante muziekje te horen in het menu en op de laadschermen.

Wanneer je dan eenmaal op de baan zit, is het goed om te focussen op het racen zelf. Hoewel omgevingen er namelijk op het eerste gezicht leuk uitzien, valt die illusie snel uit elkaar wanneer je op details gaat letten. Textures zijn vaag, alsof ze geoptimaliseerd zijn voor 720p-schermen in plaats van 1080p (laat staan 4k). Water spat niet echt op, maar gooit enkel een hoop druppels op je scherm waardoor je nauwelijks meer iets ziet en het niet zo zou op moeten vallen. Zoals met wel meer punten die we al hebben benoemd: het is het allemaal net niet…

Alleen is ook maar alleen

Nu kun je natuurlijk best wel wat tijd in de Off-Road Masters stoppen om daar wereldkampioen in te worden, maar ook dat duurt niet oneindig. Wat is er dan nog te doen als je daarmee klaar bent, vraag je jezelf misschien af. Mijn conclusie: niet bijster veel. Je hebt de mogelijkheid om zelf losse races op te zetten of de beste tijd te plaatsen op verschillende circuits. Daarnaast kun je met de Weekly Challenge ook nog extra punten verdienen om weer nieuwe wagens vrij te spelen, maar dat was het op singleplayer-gebied wel.

Over multiplayer kunnen we redelijk kort zijn: die is er wel, maar lijkt op het moment van schrijven nog niet te werken. Dit ondanks dat de game al in de winkels ligt. In multiplayer heb je twee opties: matchmaking of zelf een match aanmaken. Bij die eerste optie kreeg ik geen resultaten, ook na ruim vijf minuten naar het scherm te staren. de muziek had ik ondertussen maar uitgezet, want dat was nog altijd hetzelfde deuntje. Bij het maken van een match leek ik dan ook al snel de reden voor de uitgestorven multiplayer te vinden: de privacy settings van een game staan standaard op Private, met geen enkele mogelijkheid dit aan te passen. Tja, dan zal er weinig online geraced worden…