Met een slokje whisky op ben ik achter het stuur van mijn gestolen convertible gekropen om in het zonovergoten Vinewood rond te rijden. Totdat mijn zoon Jimmy me opbelt, omdat hij weer in de problemen is geraakt. Het leven van hoofdpersoon Michael De Santa gaat niet over rozen, maar het zijn vooral de stad Los Santos en de weidse omgeving van San Andreas die de gamer vastgrijpen. Die wereld kun je in Grand Theft Auto V ontdekken met drie totaal verschillende personages.

Het is misschien wel de bestverkopende titel die dit jaar uitkomt. Een commercieel succes is het in ieder geval: in de eerste drie dagen heeft de game een miljard euro opgeleverd. Vrijwel iedere consolebezitter was in extase toen de game vorige week uitkwam. Nu, ruim twee weken later, is het tijd om met beide benen weer op de grond de game kritisch te bekijken. Is dit eigenlijk wel wat we verwacht hadden?

Grand_Theft_Auto_V_06

Het verhaal van Grand Theft Auto V (vanaf nu: GTA5) speelt zich af in het decor van de miljoenenstad Los Santos en de regio San Andreas. Het gebied is enorm, groter dan het speelgebied van GTA: San Andreas, en beslaat één eiland. Rockstar Games is dus van het meerdere eilanden-systeem afgestapt, waardoor je vanaf het eerste moment de volledige spelwereld tot je beschikking hebt. Naast de grote stad zijn er enkele dorpjes en natuurgebieden in de provincie te bezoeken.

De grootste vernieuwing in de game is niet te missen: er zijn drie speelbare characters. Trevor, Michael en Franklin verschillen veel van elkaar qua uiterlijk en karakter. Dat zorgt ervoor dat de missies divers zijn en de verhaallijn wat kleur krijgt. De game valt niet zoveel in herhaling als zijn voorgangers, wat de algemene verhaallijn tot een soort rollercoaster van gebeurtenissen maakt.

Over de missies wil ik niet teveel kwijt, om spoilers uit de weg te gaan. Maar ze zijn zeer divers en houden je in ieder geval een aantal dagen bezig. Nieuw is dat je bij sommige missies keuze krijgt tussen verschillende manieren van spelen, waardoor je een missie op verschillende manier kunt voltooien. De meeste missies zijn gebonden aan een van de drie hoofdpersonen, maar je zult ook regelmatig met alle characters een grote missie voltooien. Daarbij kun je uiteraard switchen tussen de personen, wat je ook buiten missies om kunt doen.

In GTA5 is altijd wat te doen. Je kunt aan de gang met side-missions of het verzamelen van objecten. Ook vinden er willekeurige gebeurtenissen plaats, zoals een dronkenlap die je naar huis kunt brengen of een zojuist gestolen auto die je terug kunt stelen voor de rechtmatige eigenaar. Daarnaast is de politie altijd bezig met het opsporen van criminelen. Getuige daarvan zijn de talloze sirenes die op de achtergrond te horen zijn, zoals in elke grote Amerikaanse stad gebruikelijk is.

Waar in GTA4 het aantal minigames was teruggeschroefd, lijkt GTA5 juist weer naar het niveau van San Andreas terug te gaan. Je kunt je haar knippen, kleren kopen, yoga doen, tennissen, je auto aanpassen et cetera. De hoofdfiguren zijn ook weer voorzien van skills waar je voor kunt trainen (denk aan: schietvaardigheid, rijvaardigheid en stamina). Je merkt ook echt een verschil tijdens het spelen als je een van de skills hebt uitgewerkt.

De game is een praktisch voorbeeld van: meer, meer en nog eens meer. Er zijn meer soorten auto’s, meer mogelijkheden dan in zijn voorganger, meer gebieden om te ontdekken en meer wapens om jezelf mee uit te rusten. Het risico van zo’n uitbreiding is dat je door de bomen het bos niet meer kunt zien, maar het is de mannen van Rockstar gelukt om evenwicht in de game te houden.

GTA5 is ook niet over-de-top, zoals Saints Row, en houdt vast aan het ware GTA-gevoel. Dat is vooral terug te zien aan de humor. Vuilnisbakken van het merk Hobo (zwerver), een sociaal netwerk met de naam LifeInvader en karakteristieke non-playable characters. Het radionieuws Weazle News is weer van de partij en de geldbusjes van Gruppe Sechs rijden ook door de straten van Los Santos. Bovendien is de selectie van muziek voor de radiostations piekfijn.

De game zit weer vol met verwijzingen naar de echte wereld en voorgaande delen. Zo heeft San Andreas een heus zwervertentenkamp dat veel weg heeft van Occupy en is de economische crisis ook in de game verwerkt. De motorbende Lost van de GTA4-uitbreiding Lost and Damned is op een bijzondere manier in de game verwerkt en wie goed oplet, merkt zelfs een verwijzing naar de eerste GTA op (“Ten Points!” bij het overrijden van een persoon).

De nieuwste GTA is eigenlijk gewoon geworden wat we allemaal wilden. Het is mooier, groter en uitgebreider dan zijn voorganger en het is vernieuwend en vermakelijk. Is er dan niets slechts op te merken aan deze game? Natuurlijk wel, maar dat zijn alleen kleine dingetjes. De politie rijdt nergens over straat, behalve als ze achter iemand aanzitten, waardoor het gemakkelijk is om een auto te stelen. Willekeurige gebeurtenissen (de random events) zijn erg scripted, waardoor je telkens weer hetzelfde voorbij ziet komen. En sommige prachtige gebieden komen niet aan bod tijdens missies, al worden die waarschijnlijk bewaard voor een uitbreiding.