Een jaar geleden in Keulen heb ik Gigantic al eens mogen ervaren en ik was toen al best enthousiast. De MOBA-achtige third-person game was echt een leuke ervaring en het zou toen niet heel lang meer duren voor Gigantic uit zou komen. Een paar maanden later ging het echt mis bij ontwikkelaar Motiga. De game werd meerdere malen uitgesteld en er verdwenen zelfs een aantal banen bij de studio. Ik hield mijn hart vast, maar gelukkig werd begin dit jaar een uitgever gevonden in Perfect World en lijkt alles weer koek en ei. Echter heeft Gigantic anno 2016 wel heel veel concurrentie gekregen van games die ook min of meer uit hetzelfde MOBA-vaatje tappen.

Laat ik voorop stellen dat Gigantic geen die-hard MOBA is zoals Paragon of Smite, maar een combinatie van een aantal verschillende elementen. Het heeft de meeste raakvlakken met Battleborn van 2K games. Het is een kleurrijke multiplayergame met veel verschillende personages die elkaar het leven zuur maken in teams van vijf. De tot nu toe zestien characters hebben allemaal hun eigen sterke en zwakke punten en er is voor ieder wat wils. Van Tanks tot Support en van Snipers tot Magiërs, je kunt het zo gek niet bedenken. Naast het team van vijf spelers staat er ook een gigantisch wezen aan jouw zijde, de zogenoemde Guardian.

Gigantic Guardians

Het doel van het spel is om de Guardian van de tegenstander te doden om zo de match te winnen. Dit is echter niet zo gemakkelijk, want als je zonder nadenken op het monster afloopt, ben je binnen een paar tellen morsdood. Je hebt de hulp nodig van je eigen enorme huisdier om die van de tegenstander aan te vallen. Door middel van kills te maken en wezens op te roepen op specifieke punten wordt de vriendelijke Guardian opgeladen, zodat hij de vijandelijke kan overmeesteren voor een aantal tellen. In die tijd, en alleen maar in die tijd, kun je als nietig personage het vijandelijk monster aanvallen. Mits je dit drie keer succesvol voor elkaar krijgt, dan versla je de vijandelijke Guardian en win je de wedstrijd.

Volgens James Phinny, Creative Director van Gigantic, houdt deze manier van spelen de game tot het einde spannend en daar heeft hij wel gelijk in. Je kunt tijdens het opladen van je Guardian volledig weggeblazen worden, maar als jij in de twintig seconden dat jouw monster kwetsbaar is de vijand van je af weet te houden, dan is er nog steeds geen man overboord. Bij klassieke MOBA’s zijn de eerste paar minuten essentieel, want als je die als team in je broekzak hebt, dan kan de overwinning je bijna niet meer ontgaan. Als winnend team wordt het dan een ‘walk in the park’ en als verliezend team een pijnlijk lange partij waar je toch het liefst zo snel mogelijk mee wilt stoppen.

Het is wel erg fijn om te zien dat Gigantic flink vooruit is gegaan in een jaar tijd. Vergeleken met mijn speelsessie van vorig jaar werkt de game een heel stuk soepeler en ziet het er ook veel beter uit. Net als vorig jaar koos ik voor The Mangrove, een groot zwart schepsel die graag zijn vuisten laat spreken en overal doorheen loopt. Al doet hij dat iets minder dan vorig jaar, want toen was de balans nog erg ver te zoeken. Het lijkt er op dat, ondanks de tegenslagen van vorig jaar, Motiga weer op de goede weg zit dankzij de samenwerking met uitgever Perfect World.

Toch zijn er een paar dingetjes waar Gigantic in mijn ogen nog wat tekortschiet. Allereerst is er tot nu toe maar één gamemodus met maar een paar maps en dat is wel erg mager. Om de game lang leuk te houden mag er wel wat meer variatie komen. Hetzelfde geldt voor het aantal personages, want de meeste MOBA-games hebben meer dan het dubbele te bieden dan de zestien personages die Gigantic nu heeft. Ondanks de minimale hoeveelheid content is Gigantic toch een titel om in de gaten te houden dit najaar, want het kan geen kwaad om deze free-to-play-game eens te gaan checken op de Xbox One of pc als deze verschijnt. De personages zijn uniek en voor elk soort gamer is er wel een karakter die bij hem of haar past. De gameplay is soepel en ook technisch gezien liet de game (op de pc) geen steken vallen. Als ze die weinige kritiekpuntjes van mij weten weg te poetsen, dan heb je toch een verrassende game om naar uit te kijken dit najaar.