Gears of War 4 – Groter is zeker beter
De line-up voor de Xbox One is voor de komende maanden een hele stevige en een van de klappers die Microsoft voor ons in petto heeft is Gears of War 4. Het is alweer het vijfde deel van de franchise – in theorie is Gears of War: Judgment nummertje 4 – en deze keer zien we een heleboel nieuwe personages. Ook lijken de Locust en Lambent verleden tijd, maar krijgt de planeet Sera alweer een andere dreiging voor de kiezen. Toch lijkt het een vertrouwde Gears te worden en op de beursvloer in Keulen lijkt de game al klaar voor zijn grote release in oktober.
De demo die te spelen was op gamescom was er eentje die vorige maand al in een gameplaytrailer is opgedoken en hierin nemen we het op tegen de Swarm. Een nieuw soort vijand die twintig jaar na de gebeurtenissen in Gears of War 3 op is gedoken op planeet Sera. Het begin van de demo begon een beetje creepy, want je begint in een soort kloof met iets wat op alieneieren lijkt. De eerste minuut is de enige minuut waar het rustig is, want de rest van de kwartier durende demo is van in een heel hoog tempo de Swarm van je af knallen en rennen van dekking naar dekking. Voor mensen zoals ik die al eerder Gears of War hebben gespeeld voelt het meteen als vertrouwd aan, maar er zijn ook een aantal dingen die flink op de schop zijn gegaan.
Als eerste zijn de shootouts ontzettend dynamisch geworden doordat bijvoorbeeld de dekking waar je achter zit kapot kan worden geschoten door de vijand. Ook is er op de planeet een nieuwe fenomeen verschenen genaamd Windflares. Krachtige windstoten zorgen ervoor de de gevechten behoorlijk dynamisch worden aangezien er ineens dekking verdwijnt of zelfs vijanden worden weggeblazen en ineens ergens opduiken waar je ze niet verwacht. Waar je in de vorige game nogal afwachtend achter een grote stenen muur aliens een voor een kon afknallen is het nu belangrijk dat je erg op je omgeving let en in beweging blijft.
Voor de fans van het eerste uur is het heel tof om een aantal oude bekende elementen terug te zien. Gears is geen Gears zonder Marcus Fenix met een Lancer die zelf twintig jaar later gewoon van de partij is om het buitenaards gespuis van zijn planeet te jagen. Dit keer ook bewapend met een stevige witte baard. Alle nieuwe toevoegingen die ik heb kunnen ontdekken in de playthrough vielen bij mij wel direct in de smaak. De nieuwe vijand is tof, de teamgenoten in je squad hebben dezelfde droge humor als Delta-One en het nieuwe wapen Buzzkill is gelukklig lang niet zo saai als zijn naam doet vermoeden. Een machinegeweer die cirkelzagen afvuurt is een wapen die iedereen wel in zijn arsenaal wil hebben.
Gears of War 4 lijkt de draad zonder enige problemen weer op te pakken. Een nieuwe groep helden heeft nog nooit zo vertrouwd aangevoeld en de gameplay is als vanouds. The Coalition heeft al het goede van de voorgaande delen gepakt en er nog een schepje of tien bovenop gedaan. Meer en vooral grotere wapens, een nieuwe collectie aan vijandelijk gespuis en grafisch is het misschien de mooiste Xbox One-game tot nu toe. Met de singleplayer zit het wel snor en als we het woord van de creative director mogen geloven ben je tien uur zoet met de campaign. Niet extreem lang, maar dat was eigenlijk in geen enkele Gears-game. Het enige waar we nog weinig van afweten is de multiplayer en Hordemode 3.0. Dus het is nog afwachten of het totaalplaatje net zo fenomenaal gaat worden als de singleplayer.