Heb je het binnen de kringen van Microsoft-fans over racegames, dan heb je het eigenlijk maar over één serie: Forza. Al sinds jaar en dag maakt de serie onderdeel uit van de Xbox-consoles en daar doen ze ieder jaar een schepje bovenop. Dit jaar zijn we alweer bij Forza Motorsport 7 uitgekomen, de tiende game in de serie (wanneer je de Horizon-reeks meerekent). Tijd voor een feestje dus!

Waar de Forza Horizon-reeks bijna de ultieme vorm is van het motto ‘Lang leve de lol’, draait de Motorsport-serie juist voornamelijk om passie: passie voor snelle wagens, bijzondere bolides en historische locaties. Dat is in Forza Motorsport 7 dan ook echt niet anders, met zijn enorme bak aan wagens en prachtige omgevingen. Toch voelt dit spel conservatiever dan ooit tevoren en dat is voornamelijk aan een aantal dingen te wijten, te beginnen met de carrièremodus.

Strijden voor de Forza Driver’s Cup

Het grootste deel van de singleplayer breng je door in de Forza Driver’s Cup, Turn 10’s variant van de carrièremodus. In deze modus begin je in de laagste klasse (de Seeker Cup), om daarin voldoende races te winnen. Met iedere gewonnen race krijg je punten die bijdragen aan een totaalscore. Haal je voldoende punten in het kampioenschap, dan mag je door naar de volgende klasse. Zo zijn er zes verschillende kampioenschappen waar je doorheen moet werken om uiteindelijk met de Forza Driver’s Cup naar huis te gaan.

Dat wil niet zeggen dat Forza Motorsport 7 je de eerste uren in langzame wagens laat racen. Ieder kampioenschap bestaat namelijk uit verschillende kleinere competities, die weer zijn opgebouwd uit een aantal losse races. Die competities variëren echter enorm als het gaat om de selectie aan voertuigen. Zo kun je in de Seeker Cup al direct aan de slag met grote Trophy Trucks of kun je in historische supercars stappen. De enige restrictie die je hebt, is het aantal credits op je bank (en de status van je collectie, maar daarover later meer).

Naast de verschillende competities, bestaande uit vier tot acht verschillende races, biedt ieder kampioenschap ook verschillende Showcase-evenementen waarin je even helemaal los kunt gaan. Voor je het weet, ben je aan het bowlen met limousines, race je één tegen één met Ken Block door de straten van Long Beach, Californië of mag je een endurance race op Spa Francorchamps doen. Die laatste is prachtige locatie waar het echt geen probleem is om bijna een uur aan een stuk te spenderen, in de hoop als eerste over de finish te komen.

Bouwen aan je collectie

Als eerste over de finish komen, is dan ook zeker aan te raden, want iedere gewonnen race levert je aardige hoeveelheden aan credits en XP op. Deze credits heb je nodig om je wagenpark uit te breiden en XP heb je nodig om je niveau te verhogen (waarmee je uiteindelijk ook weer je wagenpark kan uitbreiden). Dat is dan ook een terugkerend thema in Forza Motorsport 7, aangezien de game een enorme selectie aan wagens heeft: er zijn maar liefst 700 stuks om uit te kiezen. Deze variëren van kleine Fiatjes en oude klassiekers tot nieuwe racemonsters zoals de Formule 1-wagen van Renault (in tegenstelling tot Project Cars 2’s Formule A-wagens wel een officiële wagen) en de nieuwe Porsche 911 GT2 RS.

De makkelijkste manier is natuurlijk om je wagens gewoon direct uit het schap te plukken, daar doet Turn 10 niet heel moeilijk over. Je spaarrekening zal dan echter vlot leeglopen, maar daarin wil de studio je wel tegemoet komen. Wanneer je namelijk een level omhoog gaat, krijg je de mogelijkheid een cadeautje uit te kiezen. Dat kan zijn: een extra injectie voor je rekening, een nieuwe outfit of een nieuwe wagen voor een prikkie, of zelfs helemaal gratis. Aangezien er 700 wagens te verzamelen zijn, kun je wel raden voor welke ik meestal koos.

Daarnaast zijn er ook nog andere manieren om aan voertuigen te komen. Zo krijg je bij de verschillende Showcase-evenementen het voertuig waarin je reed cadeau of moet je de wagen sowieso kopen om aan een klasse mee te doen. Ook is er een speciale handelaar die iedere paar dagen met nieuwe en exclusieve wagens komen. Voor de serie bekende functies zoals Forzathon en het veilinghuis zijn ook in de game verwerkt, maar vreemd genoeg nog niet beschikbaar.

Zomaar de duurste wagens kopen zit er echter niet in. Turn 10 wil namelijk wel dat je een beetje moeite doet voor de duurste, mooiste en meest bijzondere bolides. Dus zul je jouw status moeten opbouwen en dat doe je, inderdaad, met het verzamelen van andere wapens. Aan het begin van de game kun je enkel wagens uit Tier 1 kopen, waarna Tier 2 al snel beschikbaar komt. Heb je daar voldoende wagens uit gekocht, dan gaat Tier 3 open en ga zo maar door. Alles wat je in de game doet, heeft als doel je collectie uit te breiden.

En toen, vooral stilte

Het is echter op dit punt dat Forza Motorsport 7 een gat laat vallen naar de concurrentie, want buiten de Forza Driver’s Cup is er in de game nog niet veel te beleven. In de singleplayer kun je natuurlijk zelf een race instellen op één van de 30 locaties (goed voor 200 verschillende variaties) en daar lekker aan de slag gaan. Waar die zelfgekozen races in Project Cars 2 echter voor het plezier zorgde, is dat bij Forza Motorsport 7 niet nodig. De Driver’s Cup zorgt immers al voor meer dan voldoende fun.

De Rivals-modus, waarin je een circuit uitkiest om daar je tijden te vergelijken met duizenden tegenstanders van over de hele wereld, is leuk, maar die kennen we ondertussen wel. De modus verscheen immers ook al in vorige delen en is bovendien niet veranderd. Meer dan het optimaliseren van je racelijn en het uit je hoofd leren van circuits is in deze modus dan ook niet te vinden.

Ook de multiplayer lijkt momenteel nog niet helemaal af te zijn. De Leagues-modus is namelijk net als Forzathon en het veilinghuis nog niet beschikbaar op het moment van schrijven (inderdaad: bijna twee weken na de release), waardoor je het gevoel krijgt dat de game gewoon meer tijd nodig had. De rest van de multiplayer komt vooral neer op het rijden van losse races in verschillende klassen, waarna je weer credits en XP kunt verdienen.

Daarbij heeft de game (of vooral de medespelers) nogal last van het alom bekende torpedo-syndroom: racers die allemaal naar de eerste bocht racen, nog nooit van een remlijn hebben gehoord en zo minstens vijf andere spelers praktisch uitschakelen, of in ieder geval terug helpen naar de laatste plaatsen van het grid. Hoewel spelers op dat moment onzichtbaar worden, gebeurt dit altijd pas nadat je bent geraakt. Bij een licht tikje hoef je niet direct geholpen te worden, maar je mag toch wel verwachten dat de systemen snappen dat ze je onzichtbaar moeten maken wanneer iemand met 240 per uur op je afraast.

Realisme (of het gebrek daaraan)

Hoewel ik net zei dat andere spelers je uitschakelen, is van ‘stilvallen met motorproblemen’ helemaal geen sprake. De auto’s kunnen namelijk niet helemaal kapot. Vleugels vliegen eraf, remmen gaan minder goed presteren en ook de ophanging kan gaan hangen. Een auto écht helemaal rijp maken voor de sloop zit er echter nooit in.

Mooiste voorbeeld hierbij was om met de Formule 1-wagen van Renault het Yas Marina circuit op te gaan. Om daar dan aan het einde van het lange rechte stuk met 300 kilometer per uur de muur in te rijden. Frontaal. Realistisch gezien zou je dan een menselijke pannenkoek zijn. Plat en met uitgelopen randjes. In deze game rijd je echter zonder al teveel kleerscheuren weg.

Haaks daarop staat het rijgedrag van je wagen, waarbij Turn 10 dan wel weer de realistische route heeft gekozen. Je auto voelt zwaar, is beweeglijk wanneer het nodig is en is alles behalve onmogelijk te besturen. Daarbij blijf je ook het gevoel behouden dat je de controle kunt krijgen over de wagen, zelfs wanneer je die lijkt te gaan verliezen. Vooral wanneer je de, stabiliteitsondersteuning uit zet willen de wagens lekker door bochtjes glijden, maar gaan ze duidelijk haperen wanneer je iets te veel overstuur (het moment dat de achterkant van de wagen wegglijdt) hebt.

Bij dat stukje realisme speelt aquaplaning een belangrijke rol. Voor wie de term nog niet kent, even kort het principe van aquaplaning. Wanneer er regen valt op een circuit, wil dat voor een groot gedeelte wel weglopen. Dit is echter lang niet op alle stukken van een baan zo, waardoor je op sommige punten riviertjes of stilstaand water krijgt. Wanneer je met je band daar doorheen rijdt, verliest die band zijn grip. Geef je teveel gas, dan is er dus niet op alle banden evenveel kracht en ga je spinnen. In Forza Motorsport 7 voel je dit moment precies, mede te danken aan de trilfunctie van de Xbox One-controllers: je weet precies wanneer je teveel gas hebt gegeven en moet gaan bijsturen, want de grindbak is onvergeeflijk.

Prachtig op hoge snelheid

De momenten dat je in de regen rijdt zijn dan ook meteen de prachtigste momenten in Forza Motorsport 7, omdat alles dan perfect samen lijkt te vallen. Wagens gedragen zich realistisch, de concurrentie moet net zo zijn best doen om op de baan te blijven en alles ziet er prachtig uit. Dit komt dan ook vooral door alle tijd en moeite die Turn 10 in het weersysteem heeft gestoken, want de resultaten zijn vaak verbluffend. Een race kan droog met wat wolken beginnen, maar voordat je het weet, trekt de lucht dicht en begint het te druppelen. Een paar rondjes later en het water valt met bakken naar beneden, waarbij je de condities op de baan voelt verslechteren en de uitdaging toeneemt.

Dat wil niet zeggen dat races die niet in de regen worden gereden niet mooi zijn. Ieder circuit in Forza lijkt namelijk helemaal tot leven te komen wanneer jij het asfalt onveilig maakt. Mijn grote probleem met veel racegames is dat ze buiten de baan compleet levenloos zijn, iets waar vooral Gran Turismo over het algemeen erg goed in is. Forza is wat dat betreft anders en deel zeven spant daarmee de kroon. Er wordt confetti afgeschoten wanneer je in Dubai langs het hotel rijdt, camera’s draaien mee in de bochten van Suzuka, vliegtuigen dalen af naar het vliegveld in Rio de Janeiro. Vlaggen wuiven, camera’s flitsen, mensen zwaaien. Het gaat niet om jou, het gaat om de race en dat straalt de game in alles uit.

Toch vallen er wel wat dingetjes op, vooral als je de race even stil zet. De bekende foto-modus uit de serie maakt ook dit jaar weer zijn terugkeer en dan zijn er toch details die eruit springen. Normaal zou je er met 240 kilometer per uur niet zo op letten, maar wanneer je stilstaat valt het wel op dat de omgevingen er soms wat matig uit zien. Dit is vooral te merken bij bijvoorbeeld het gras en de bomen naast de circuits, iets wat door veel andere fans ook al is vastgelegd op verschillende fora. Het zijn geen wereldschokkende dingen en vallen zoals gezegd niet op tijdens het rijden, maar het zijn wel details waar de serie in een volgend jaar weer op zou kunnen verbeteren.