Forza Motorsport. Gran Turismo. Mario Kart. Wat hebben deze titels gemeen met elkaar? Ze zijn dé exclusieve racegames van de drie grote spelers op de consolemarkt. Alleen Microsoft weet het echter voor elkaar te krijgen om ieder jaar een nieuw, en meestal innovatief, deel in de schappen te leggen. Forza Motorsport gaat echter al weer tien jaar mee en met deel 6 in de winkel kun je jezelf afvragen: weet de game, net als de race-industrie, voldoende te innoveren om interessant te blijven?

De Forza-serie is sinds een aantal jaar op te delen in twee losse takken: de Horizon- en de Motorsport-serie. Waar die eerste zich vooral richt op een breed, en mogelijk ook jonger, publiek, is de tweede echt voor de hardcore racefan. Veel snelle wagens, weinig poespas en vooral hoge snelheden. Ook in Forza Motorsport 6 is die visie nog steeds hetzelfde. Mooie locaties en nóg mooiere wagens die met gemiddeld meer dan 250 kilometer per uur voorbij flitsen.

Het probleem bij zijn voorganger, Forza Motorsport 5, was echter dat Turn 10 Studios zich vooral leek te richten op het tonen van de grafische pracht en praal van de nieuwe console met de introductie van Drivatars en de prachtig nagemaakte wagens. Helaas was het resultaat hiervan dat veel details achterbleven op de rest van de games. Het aantal locaties was laag, de modi waren niet om over naar huis te schrijven en de algehele kwaliteit viel ietwat tegen.

Natuurlijk probeert Turn 10 meteen die vieze smaak weg te poetsen. Met 26 locaties, samen goed voor tientallen parcoursen, biedt de game een groot scala aan locaties. Klassiekers als Spa Francorchamps, Bathurst en de Nürburgring komen voorbij, maar ook ‘nieuwe’ locaties als Monza en Sao Paulo zijn opgenomen in het repertoire.

Die locaties ga je natuurlijk niet te lijf met alleen een ‘Golfje’ of een ‘Fiatje 500’. In plaats daarvan pak je natuurlijk racemonsters zoals de nieuwe Ford GT, de bloedsnelle McLaren P1, of een van de andere ruim 450 prachtig nagemaakte wagens. Zoals we ondertussen namelijk wel gewend zijn van Turn 10 zijn al deze vierwielers tot in detail nagemaakt. Of het nu inderdaad gaat om je oude vertrouwde Golf, de nieuwe Ford GT of zelfs de F1-wagen van Lotus, alles klopt. Niet alleen aan de buitenkant, maar natuurlijk ook aan de binnenkant.

Het mag duidelijk zijn: iedereen met een voorliefde voor wagens kan zijn hart ophalen in Forza Motorsport 6. Of je nu autoliefhebber, gamer of beide bent, er is plek voor jou in de game. Toch wilt Turn 10 iedereen in één van drie segmenten indelen zoals zij die voor zich zien en hebben de game dan ook zo ontworpen. De keuzes zijn vrij duidelijk: een fanatieke racer die tot het uiterste wilt gaan, een autofanaat die het liefst op zijn eigen tempo wil genieten van wagens en gamers die de uitdaging zoeken van andere gamers.

Die echte racer komt al snel uit in de carrièremodus van de game. Turn 10 noemt dit Moments of Autosport. Een vijftal segmenten met verschillende typen wagens die je stap voor stap doorloopt om uiteindelijk heer en meester te zijn in de snelste wagens op deze aardbol. Ieder segment bestaat uit een selectie verschillende minikampioenschappen bestaande uit een aantal verschillende races. Denk aan een kampioenschap van vier races over alleen Amerikaanse circuits of een selectie races op locaties bekend uit verschillende clubkampioenschappen zoals de WTCC.

Je voelt hem al aankomen: voldoende materiaal om je velen uren bezig te houden en je de racewereld te laten ervaren. Helaas is het echter zo dat de studio achter de game heeft besloten om de hele weg je handje vast te houden. Alle evenementen moeten namelijk in een vaste volgorde doorlopen worden, waardoor je niets over kunt slaan. Heb je net drie uur met leuke sportwagens geracet die je bij de lokale autoboer ook kunt kopen en heb je nu wel zin in een kampioenschap met echt snelle wagens? Dan heb je pech, want dan moet je eerst nog 25 uur jezelf door andere kampioenschappen heenwerken. Want zo gaat dat in het echt ook niet. Behalve als je Max Verstappen heet. Dan zit je met je zeventiende in een Formule 1-wagen die met 300 kilometer per uur door Au Rouge op Spa knalt. Maar dat terzijde…

Om je toch nog wat tegemoet te komen, keren de Invitationals weer terug. Speciale evenementen die je alleen op uitnodiging kunt spelen wanneer je voldoende kilometers achter de rug hebt. Evenementen zoals een race met de originele Formule 1-wagens of bowlen met een peperdure Mercedes op het testcircuit van Top Gear. Dit zijn echter losse evenementen die je een paar minuten zoet houden, waarna je weer terug moet naar de orde van de dag.

Top Gear 0.5
Eerder dit jaar was Top Gear een aantal weken groot nieuws. Voor de zoveelste keer was Jeremy Clarkson, presentator van de show, over de schreef gegaan. Reden genoeg voor de BBC om de presentator te ontslaan en de show tijdelijk stop te zetten. Het is dan ook niet vreemd dat ook Turn 10 ervoor heeft gekozen om de presentator niet meer te gebruiken. De voormalig medepresentatoren van Clarkson, James May en Richard Hammond, zijn nog wel altijd te horen en ook de digitale neef van de Stig is weer aanwezig. Maar toch mist de herkenbare stem en humor van Clarkson en laat het een groot gat achter in de game.

Om je door die carrièremodus heen te werken ben je al snel een uur of 40 bezig. Een hele kluif dus, waar een grote groep autoliefhebbers van zal schrikken en nooit doorheen zal komen, laat staan aan beginnen. Toch heeft het team van Turn 10 ook aan hen gedacht en is er de bekende Free Play-modus waarin spelers de gekste combinaties kunnen maken om zo de mooiste evenementen te krijgen. Wil je kijken of die Ferarri uit 1960 een hedendaagse wagen bij kan houden in een race met 24 wagens? Je probeert het gewoon. Benieuwd hoe een extreem snelle wagen zich staande houdt op een bochtig circuit als Bathurst? Waarom niet? Het is allemaal mogelijk zolang het maar in de game zit.

Deze modus is daarnaast ook het perfecte punt om aan de slag te gaan met de twee grote nieuwe toevoegingen aan de gameplay: regen en nachtraces. Nachtraces zijn precies zoals je mag verwachten. Specifieke parcoursen, lang niet allemaal, kunnen in het midden van de nacht worden betreden. Daarbij zul je dus vooral moeten vertrouwen op het zicht van je koplampen en enige lampen aan de rand van het circuit. Even niet opletten en je zit met je neus in de bandenstapels.

Het nieuwe regenmodel heeft echter wat meer voeten in de aarde, of de modder eigenlijk. Regenraces zijn namelijk moeilijk, veel moeilijker dan wat je gewend bent van de game. Dit doordat heel de dynamiek van je wagen anders is op het moment dat je op een natte baan komt. Turn 10 heeft op iedere locatie gekeken hoe de baan in elkaar zit. Waar blijft er water staan op het circuit en waar loopt het weg? Daarna heeft de studio dit overgezet naar de game, waardoor je op een nat parcours overal water ziet liggen.

Water waar je absoluut niet doorheen wilt rijden en helemaal niet in wilt remmen. Doe je dit wel, dan maak je heel snel kennis met het fenomeen bekend als ‘aquaplaning’: er komt te veel water onder je banden, je wagen begint te glijden, sturen heeft geen zin meer en als je niet snel vaste grond onder je banden krijgt, sta je in de muur. Vooral wanneer je alle hulpmiddelen uit hebt staan verandert een race met peperdure wagens als snel in een aflevering van ‘Te Land, Ter Zee en In het Grind’.

Die ervaring heb je niet alleen nodig in de carrièremodus. Ook wanneer je online gaat, heb je deze ervaring namelijk nodig. Toch kun je nog zo veel oefenen, in de online modus zul je regelmatig in de grindbak eindigen, of erger nog, met brokken in de muur. Dit terwijl je er vaak niets aan kunt doen. Vooral wanneer je de eerste keren online gaat, kom je namelijk nog iets te vaak terecht bij coureurs die het vak nog niet zo goed onder de knie hebben, die de eerste bocht dus veel te hard induiken en de baan uit vliegen. Probleem is dat ze tussen die bocht en de uiteindelijke muur jou ook hebben geraakt en jij dus net zo hard van de baan af stuitert. Dit tot grote irritatie, omdat jij natuurlijk zo je best doet om je race tot een fatsoenlijk einde te brengen.

De makkelijke optie is om dan maar meteen de race te verlaten, maar hier zul je weinig mee opschieten. De game tracht namelijk hoe vaker je racet een profiel van je op te bouwen, zodat je in latere matches bij tegenstanders terecht komt die een vergelijkbare racestijl hebben. Ben je dus een coureur die voor realisme gaat en de bocht goed probeert te nemen, maar niet bang bent voor een klein tikje, dan zul je na verloop van tijd vanzelf bij coureurs terechtkomen die net zo racen. Ga je liever te werk als professionele bowling bal, dan zal je race er vanzelf uitzien als een kermisattractie.

De online races kun je in een vrij standaard multiplayer-modus doen, waarbij je een klasse kiest, mederacers worden gekozen en je de baan op gaat. Maar het is een stuk interessanter om deel te nemen aan de nieuwe Leagues-modus. Zoals de naam al doet vermoeden krijg je in deze modus kans om deel te nemen aan verschillende online kampioenschappen. Aan welke Leagues je kunt meedoen, is echter afhankelijk van een aantal zaken. Niet alleen de ervaring die je in andere online races hebt opgebouwd is belangrijk, maar ook waar je bent en wanneer je speelt. Turn 10 kan namelijk voor iedere League specifieke voorwaarden stellen. Denk bijvoorbeeld aan een League die alleen maar ieder weekend open is, of een League die alleen voor racers in de Benelux beschikbaar is.

Maar Turn 10 bepaalt niet alleen wanneer je deel kunt nemen aan een dergelijke League. Ze bepalen ook tot wanneer je kunt deelnemen aan een dergelijke League en daarmee komt direct het spelelement om de hoek kijken. In een League zijn er namelijk altijd races gaande en op ieder moment kun je dan ook in een League duiken om te racen (mits deze open is natuurlijk). Door deel te nemen aan races verdien je punten. Die punten nemen toe wanneer je hoger eindigt in een race, netjes racet en je bochten goed onder controle hebt. Aan het einde van de League wordt er naar de eindstand gekeken en aan de hand daarvan verdien je dan ook weer credits. Stop je dus veel tijd in een enkele League, dan kun je daar veel credits mee verdienen. Maar je kunt ook je kansen spreiden door aan verschillende Leagues mee te doen, al is de kans op een hoge positie dan weer kleiner.

Die credits kun je gebruiken om nieuwe wagens te kopen en te upgraden. Toch blijkt vaak dat het kopen van nieuwe wagens helemaal niet nodig is. In Forza 6 is er namelijk besloten om een onderdeel uit de Horizon-serie over te nemen en dat is het Rad van Fortuin. Zodra je een level omhoog gaat met je coureur, mag je namelijk aan het rad draaien, waarmee je kans maakt op credits, luxe auto’s of mods.

Mods zijn de laatste toevoeging en misschien wel de meest opvallende omdat ze de game een meer arcadefeeling geven, maar daarmee ook de game een stuk dynamischer maken. Mods zijn namelijk kaarten die je aan je wagen, vóór een race, kunt toevoegen en de dynamiek van een race flink kunnen veranderen. Deze toevoegingen zijn in te delen in drie klassen: Boost, Challenge en Crew. De Crew-kaarten zijn permanente toevoegingen die je altijd kunt gebruiken en leveren je voordeel op, zoals meer grip tijdens een race, betere remmen of een snellere motor. Mocht je een Crew-kaart hebben die is gebonden aan een parcours, dan krijg je nog eens extra bonussen als je op die baan aan de slag gaat. Challenge-kaarten geven je, zoals de naam al doet vermoeden, een extra uitdaging in ruil voor credits (die je uiteindelijk niet nodig hebt) of meer XP. Voorbeelden hiervan zijn kaarten die je remmen met 20% verslechten of waarbij je verplicht gebruik moet maken van je bumpercamera. De Boost-kaarten zijn daarentegen maar enkel te gebruiken en geven je net een beetje voorsprong op de concurrentie. Denk daarbij aan twee plekken verder naar voren op de start-grid of extra credits wanneer je een perfecte bocht of inhaalmanoeuvre maakt.

Toch is het vrij tekenend dat de toevoeging van regen en Mods de grote veranderingen zijn in een game waaraan twee jaar is gewerkt. Dat is misschien dan ook wel mijn grootste minpunt aan Forza Motorsport en dat is het feit dat de vooruitgang eruit lijkt te zijn. Een carrièremodus waarin je de vrije hand krijgt is prima mogelijk, dat hebben andere series al bewezen. Waarom houdt Turn 10 dan zo krampachtig vast aan een systeem waarbij je een vastgestelde route moet volgen? Hoe komt het dat online racen, vooral in het begin, nog heel vaak neer komt op ‘uithuilen en achteraan beginnen’? Waarom zien de beelden als je vooruit kijkt er prachtig uit, maar ontbreken details als rook en regen in je achteruitkijkspiegel? Het zijn momenten waarbij je vragen gaat stellen of de game de concurrentie nog wel kan bijhouden.