Far Cry New Dawn

De Far Cry-franchise heeft liefhebbers en haters en met name Far Cry 5 wist deze splitsing goed weer te geven. De game werd niet door iedereen goed ontvangen, maar ikzelf was er wel helemaal weg van. Op het moment dat Ubisoft de spin-off Far Cry New Dawn aankondigde, was ik dan ook direct benieuwd wat de game teweeg zou brengen. Zou het de fans van de franchise weer zo in tweestrijd brengen?

Far Cry New Dawn is precies wat Ubisoft zegt dat het is. Het is geen volledig nieuwe game, maar een spin-off en vertelt de gebeurtenissen die plaatsvinden na het eind van Far Cry 5. Mocht je deel 5 niet uitgespeeld hebben en wel van plan zijn dit nog te doen, dan kan ik je adviseren deze review nog even over te slaan in verband met de nodige spoilers die ik moet gebruiken om het verhaal te vertellen.

Een nieuw begin

In Far Cry 5 staat de zelfbenoemde profeet Joseph Seed centraal die voorspelt dat het eind van de wereld daar is. Met man en macht (lees: ontzettende vijandelijkheid) probeert hij mensen ervan te overtuigen hem te volgen en jouw personage strijdt tegen deze zot. Aan het eind blijkt echter dat hij in één ding wel gelijk had: een enorme kernramp legt namelijk de gehele wereld plat.

In Far Cry New Dawn zijn we een aantal jaar verder. Het grootste deel van de mensen van Hope County staat nog overeind dankzij de diverse schuilkelders waarin ze best een aantal jaar konden vertoeven. De natuur heeft zijn werk gedaan en Hope County is mooier dan ooit. De mensen proberen hun leven dan ook weer een beetje op te bouwen. Dit gaat natuurlijk niet zonder de nodige tegenslag, want anders was het zo saai om de game te spelen.

Deze tegenslag neemt de vorm aan van de Highwaymen onder leiding van de zeventienjarige tweeling Mickey en Lou. Twee dames die ik alleen kan omschrijven als arrogante bitches die van mening zijn dat heel Hope County van hen is. Jij neemt de rol aan van een zelfgemaakt personage en gaat de strijd aan om het dorp Prosperity uit te breiden, het hoop te geven en de Highwaymen inclusief tweeling omver te beuken.

Same shit, different day

Far Cry New Dawn heeft ontzettend veel gelijkenissen met diens voorganger, wat op zich niet vreemd is gezien het feit dat het zich zelfs op dezelfde plaats afspeelt. Eén ding heeft het echter totaal niet gemeen met Far Cry 5 en daarmee wil ik even beginnen. Het gaat om de antagonisten. Of je het verhaal van deel 5 nou tof vond of niet, Joseph Seed had een enorm charismatische persoonlijkheid. Je hield ervan om hem te haten, zo te zeggen. De tweeling van New Dawn heeft dit totaal niet. De dames roepen zelfs niks anders op dan pure irritatie, simpelweg omdat hun karakters zo plat als een deur zijn. Ze schreeuwen, dreigen, maken alles kapot en daarmee lijkt alles gezegd te zijn. Dit maakt het gehele verhaal iets platter dan ik gehoopt had.

Zoals gezegd zijn veel andere dingen weer hetzelfde. Zo is het weer mogelijk buddies vrij te spelen door ze te helpen met een missie. Deze partners gaan van jong tot oud, van mens tot beest en zijn daarmee opnieuw ontzettend kleurrijk. Dit keer heb je bijvoorbeeld de mogelijkheid om Horatio vrij te spelen. Een zwijn dat de vijanden heel snel laat wegrennen. Natuurlijk keren de outposts terug en kun je opnieuw flink aan het schatzoeken slaan. Overal hebben mensen wel spullen achtergelaten die jij, met een beetje zoekwerk, kunt vinden en goed kunt gebruiken. Als persoon die graag alles doet en verzamelt, kon ik mijn lol ontzettend op hiermee.

Door deze bekende elementen is wel duidelijk te merken dat de game weinig eigen smoel heeft. Het brengt wat zeer toffe nieuwe elementen met zich mee, waar ik hieronder nog even op terugkom, maar doordat de kern, de omgeving en de manier van spelen zo hetzelfde is, zou je haast zeggen dat je een uitbreiding op Far Cry 5 speelt. Dit in plaats van de compleet nieuwe spin-off die New Dawn eigenlijk wel wil zijn. De titel blijft de gehele tijd een beetje in de schaduw staan van diens voorganger, wat eigenlijk ontzettend jammer te noemen is.

Op pad met vriendjes en vriendinnetjes

Ondanks de vele gelijkenissen zijn er ook wat nieuwe dingen meegekomen met Far Cry New Dawn. Allereerst natuurlijk hoe de wereld eruit ziet. Het is duidelijk te zien dat alles wat menselijk was weggevaagd is en de natuur de overhand heeft gekregen. Overal steken halve auto’s uit de grond en slechts enkele huizen zijn te betreden, de rest is volledig overwoekerd. Wel bijzonder is hoe alles, inclusief de mensen en dieren, er zo normaal uitziet. Geen last van straling daar in Hope County, dat is duidelijk.

Verder heb je grotendeels de verantwoordelijkheid voor Prosperity. Een plek waar mensen in vrede proberen te leven. Om deze plek uit te breiden heb je behoorlijk wat resources nodig en die kun je overal en nergens vandaan halen. Het toffe is dat met name aan je wapens te zien is dat het bij elkaar geraapt is. Een verfblik als silencer op je wapen kan bijvoorbeeld gewoon, vinden we niet raar. Prosperity kan op allerlei manieren uitgebreid worden, zodat jouw missie een stuk makkelijker is. Zo kun je jouw health uitbreiden of je wapenopslag upgraden waardoor je betere wapens kunt krijgen. Hier heb je weer Ethanol voor nodig dat je krijgt door Outposts over te nemen. Nieuw is dat je ervoor kunt kiezen de Outposts weer weg te geven, zodat je ze opnieuw kan veroveren tot aan drie moeilijkheidsgradaties. Dit levert natuurlijk elke keer weer meer op.

De gloednieuwe toevoeging van Expeditions is het gaafste dat New Dawn te bieden heeft. Er zijn er meer dan twintig in de game aanwezig en elk van deze is een speciale missie met een opdracht. Je wordt ergens gedropt en moet dan bijvoorbeeld een pakje vinden en beschermen totdat je weer opgehaald wordt. Korte missies, maar bloedspannend. De gehele game kan co-op gespeeld worden, maar dit komt pas echt tot zijn recht in deze Expeditions die gewoon ontzettend tof zijn om samen te doen.

Gewoon vanouds Far Cry

Far Cry New Dawn is eigenlijk een hele prima Far Cry-game. Het weet alle bekende elementen van de franchise weer te omvatten en deze zijn dan ook weer goed uitgewerkt. Het schieten gaat nog steeds goed, het autorijden is nog steeds verrot en mensen maken jouw leven nog steeds heel zuur. Dit wordt aangevuld met dingen die we kennen van het vorige deel en enkele nieuwe toevoegingen.

Het verhaal is helaas niet zo sterk en weet de bovenstaande goede dingen niet met een knaller te omvatten. Dit komt met name door de antagonisten, die er niet voor weten te zorgen dat het jouw nieuwe levensmissie is ze direct aan te pakken. Ben je het type dat zich met name richt op gameplay en gek is van de franchise, dan vermaak je je prima en kun je ‘hallo’ zeggen tegen heel wat uren plezier.