Dragon Ball Fusions

Dat de combinatie van anime en games het goed doet, wordt door meerdere franchises bewezen en Dragon Ball is er daar een van. Dankzij de enorme lijst aan games konden we keer op keer de avonturen van Goku, Gohan, Piccolo en vele anderen herbeleven. Dat vrijwel al deze games dezelfde verhaallijn volgen, lijkt de fans niet echt uit te maken. Toch besloot uitgever Bandai Namco het eens over een andere boeg te gooien met Dragon Ball Fusions voor de 3DS, maar het is de vraag of dit goed uitpakt.

Dragon Ball Fusions verruilt de wereld bekend van eerdere games voor een soort alternatief universum. Hier neem jij de rol aan van een zelfgekozen personage. Bij het maken van het personage kun je kiezen uit vijf rassen: Earthling, Saiyan, Namekian, Alien of Offworlder. Elk van deze rassen komt met zijn eigen voor- en nadelen en aan jou de keus met welk ras je de game aan wilt gaan. Je personage wordt in het begin van de game vergezeld door Pinich, je grootste rivaal. Samen hebben zij de Dragon Balls verzameld waardoor ze een wens mogen doen. Rasechte vechters als het zijn, doen ze de wens om deel te nemen aan een kampioenschap waar de beste vechters het tegen elkaar opnemen. De wens is amper uitgesproken wanneer de rivalen met veel bombarie in een andere wereld terechtkomen. Je raadt het misschien al; nu begint de game pas echt.

Bekende gezichten, nieuwe wereld

De plek waar je terechtkomt, zal voor de fans een wereld van herkenning zijn. Diverse elementen uit de franchise hebben ook hun plekje gekregen in deze alternatieve wereld waardoor deze niet volledig vreemd is. Toch wordt al snel duidelijk dat de wereld totaal anders is opgebouwd dan we gewend zijn van de franchise. De wens die gedaan is, is uitgekomen en de gehele wereld staat in het teken van het kampioenschap. Het is echter niet simpel om op de plek te komen waar het kampioenschap uiteindelijk plaats zal vinden. Je kunt de wereld zien als een soort toren, waarbij je steeds een verdieping hoger komt en daarmee dichter bij de top. Sommigen zullen dit misschien herkennen vanuit de Sword Art Online-franchise. Om een verdieping hoger te komen, zul je eerst bepaalde acties moeten ondernemen, en door het uitvoeren van missies en sidequests kom je steeds dichter bij je uiteindelijke doel: deelnemen aan het kampioenschap en je rivaal verslaan. Een hele nieuwe manier van de game doorlopen, en een die interessant en goed uitgevoerd is.

Al snel wordt duidelijk dat je dit niet in je eentje hoeft te doen. Het is namelijk de bedoeling dat je een team van vijf maakt om mee rond te knokken. Om je te helpen een goed team samen te stellen, zie je allerlei bekende gezichten vanuit de franchise. Er kunnen er maar vijf tegelijk in je team, maar dat weerhoudt je er niet van er meer te recruiten en de mogelijkheden daarin zijn eindeloos. Naarmate het verhaal vordert, kom je steeds meer bekenden tegen en kun je jouw team samenstellen met jouw favoriete personages. Dit recruiten is echt ontzettend leuk, dit doe je namelijk door gevechten op een goede manier af te ronden. Het zorgt voor een soort verzamelwoede, want je wil het liefst iedereen tot je beschikking hebben.

Uitgebreide, maar eentonige gevechten

Het vechten in Dragon Ball Fusions gebeurt op een andere manier dan we kennen van de voorgaande titels, namelijk turn-based. Onderaan je scherm verschijnt een streep waarop alle personages verschijnen, zowel van jezelf als van de vijand. Hierop bewegen de personages naar snelheid, elk personage heeft namelijk zijn eigen snelheidsniveau. Wanneer een personage zich aan het eind van de streep bevindt, heeft deze de beurt om aan te vallen. Het vechten lijkt in eerste instantie heel divers, er zijn namelijk behoorlijk veel opties. Hoewel alles redelijk wordt uitgelegd, merkte ik in het begin bij mezelf toch vooral verwarring en leerde ik de opties met name kennen door gewoon te spelen. Een betere uitleg was dus op zich wel op zijn plaats geweest, maar gelukkig kwam ik er zelf uit.

Elke beurt kun je kiezen tussen melee of een speciale Ki-aanval, hoewel de laatstgenoemde eerst moet worden opgeladen. Gezien jij zelf met een team van vijf werkt, zul je in de meeste gevallen ook vechten tegen een team van vijf. Het leuke hiervan is dat je ze met een goedgemikte melee-aanval tegen elkaar op kunt laten knallen, waardoor meerdere personages schade oplopen. Het zorgt voor hilarische momenten als dit lukt, gezien sommigen als het ware veranderen in een soort pinball die door het gebied wordt gestuiterd. De Ki-aanvallen kun je zelf aanpassen bij je personage en deze dan vervolgens gebruiken in gevechten. Deze aanvallen gaan gepaard met een cutscene die er zelfs op het minischerm van de 3DS mooi uitzien.

De cutscens zijn misschien grafisch goed uitgewerkt, maar zorgen helaas ook voor irritatie wanneer je de titel wat langer aan het spelen bent. De gevechten zijn namelijk de kern van de game en ze worden, ondanks de vele opties, na verloop van tijd enorm eentonig. Iets wat toch wel erg jammer is, maar nog eens aangemoedigd wordt door de vele cutscenes die je niet kunt doorklikken. Ontzettend cool om een personage de kamehameha te zien doen, maar na een keer of honderd heb je het toch wel een keer gezien en zit je met een diepe zucht naar je scherm te kijken. Op een gegeven moment werden de gevechten voor mijn gevoel zo eentonig dat ik ondertussen televisie zat te kijken en af en toe een keer op een knop drukte; toch niet helemaal wat de bedoeling is als je aan het gamen bent.

Fusions

De game zou natuurlijk geen ‘Fusions’ heten als deze er niet in zouden zitten. Fusions betekenen bij Dragon Ball dat twee personages één personage worden en daarbij een nieuwe naam en nieuwe aanvalsmogelijkheden krijgt. Deze komen op twee manieren terug in de titel. De eerste keer maakt het mogelijk om tijdens een gevecht met alle vijf de personages één te worden. Hiervoor moet je eerst een speciale balk vullen en het is maar voor een korte periode, maar het is het absoluut waard, gezien je dan belachelijk veel schade aan kan richten. Het nadeel is dat je vervolgens een tijdje langzamer bent, waardoor je personages lang moeten wachten voordat ze weer een aanval uit kunnen voeren. Eigenlijk enkel aan te raden aan het eind van het gevecht. Dit neemt niet weg dat het erg tof is, zowel om te zien als om mee te vechten. Eigenlijk elke kans die ik kreeg, voerde ik deze fusion uit.

Daarnaast kun je twee personages met elkaar laten fusen zodat ze een nieuw personage worden met nieuwe voordelen en aanvalsmogelijkheden. Natuurlijk komen ze er dan ook heel anders uit te zien. Niet elk personage kan zomaar met iedereen fusen en je zult soms aan bepaalde voorwaarden moeten voldoen voordat je een fusion kunt uitvoeren. De fusions zijn op zich heel erg tof gedaan en de mogelijkheden zijn eindeloos, alleen na een paar fusions is het nieuwe er een beetje vanaf. In het begin ben je heel enthousiast en wil je alles uitproberen, maar dit wordt al snel minder. De fusions beginnen op elkaar te lijken en de echte uniekheid valt een beetje weg.

Dragon Ball Fusions biedt genoeg om je even zoet te houden, alleen zal het met steeds minder enthousiasme zijn. De game biedt een nieuwe inslag op de bestaande franchise, en de manier waarop het verhaal en de levels zich ontplooien, doen absoluut eer aan de franchise. Het probleem is enkel dat de titel vrij eentonig wordt. Dit is met name omdat de gevechten de overtoon bieden en zoals ik hierboven al beschrijf, voelen deze al snel alsof ze allemaal hetzelfde zijn en een druk op de knop af en toe genoeg is. Dragon Ball Fusions is een leuke titel die zeer verslavend werkt, helaas doet de eentonigheid het een beetje de das om. Met name de echte Dragon Ball-fans zullen zich goed kunnen vermaken met de game.