Disintegration

Shooters zijn er in alle soorten en maten en zijn zeer populair bij de gamende medemens. Door de jaren heen zijn er zo veel shooters verschenen dat het bijna onmogelijk lijkt om nog met een originele game binnen het genre op de proppen te komen. V1 Interactive gaat deze uitdaging aan met de sci-fi first-person shooter Disintegration. De game werd slechts een aantal weken voor gamescom aangekondigd, maar was daar toch al in volle glorie te spelen. Ik kon dus meteen even kijken of Disintegration de shooter is waar we allemaal op wachten.

Disintegration neemt spelers mee naar de toekomst waar de mensheid op het punt van uitsterven staat. Om dit uitsterven tegen te gaan hebben wetenschappers iets nieuws ontdekt, namelijk het proces met de naam Disintegration. Dit proces plaatst de hersenen van mensen in een robot. Zo willen ze technologie gebruiken om te blijven voortbestaan. Niet iedereen is hiervoor en er ontstaat een rebellenpartij die vecht tegen dit proces. Jij staat als speler aan hun kant.

Prachtige chaos

Disintegration plaatst de speler in de rol van een piloot die een klein ruimteschip bestuurt. Het luchtschip kan op diverse manieren uitgerust worden (hierover later meer), wat weer bepaalt hoe jouw loadout is en hoe je schiet. De speler is niet alleen, het team wordt aangevuld met drie personages op de grond. Deze personages kunnen niet bestuurd worden, maar wel aangestuurd. Je kunt ze bijvoorbeeld naar een specifieke plek laten lopen of een bepaalde vijand laten aanvallen. Deze combinatie keert zowel terug in de singleplayer als in de multiplayer. 

Om vast een beeld te geven van wat we van de game kunnen verwachten, konden we een multiplayer-modus spelen. Deze modus draagt de naam Retrieval en plaatst jou en andere teamleden tegenover een ander team. In ons geval was dit drie tegen drie. Het doel is simpel. Op twee plekken in het level bevinden zich cores en het is de taak van het aanvallende team om deze cores in hun detonation station aan de andere kant van het level te krijgen. De ene beurt speel je als het aanvallende team en de volgende als verdedigers. Beide teams hebben dus een andere missie.

Het klinkt allemaal simpel genoeg, totdat je daadwerkelijk aan de slag gaat met je missie. Zodra je eenmaal een core hebt opgepakt, ontvangt het andere team een seintje. Ze zijn natuurlijk al wel in de buurt, maar mochten ze jou nog niet gezien hebben, is nu het moment waarop ze aan komen vliegen. Wat volgt is een enorme bak chaos, doordat je opgejaagd wordt, tig vijanden achter je aan krijgt en ook nog eens de core moet verdedigen. Deze chaos is juist wat maakte dat ik de game direct leuk vond. Het is namelijk heel moeilijk een stukje dichter bij de core te komen of ervoor te zorgen dat de tegenpartij dit juist niet doet. Competitieve mensen, zoals ikzelf, gaan hier een heerlijke tijd mee beleven omdat het continu spannend is.

Ieder zijn keuze

De besturing in de game is wel even wennen. Naast het besturen van je eigen vliegtuig, moet je namelijk ook je grondtroepen aansporen om iets te doen. In eerste instantie had V1 interactive Disintegration bedoeld als RTS en deze elementen zijn nog duidelijk aanwezig. Het duurt echter niet heel lang voordat je alles op de automatische piloot doet. Dit komt doordat de besturing heel logisch is en natuurlijk aanvoelt.

Wat ook bijdraagt aan een fijne speelervaring is dat je zelf de keuze hebt over jouw team en hoe dit in elkaar steekt. Er zijn namelijk verschillende teams beschikbaar en elk heeft zijn eigen wapens en mogelijkheden. Natuurlijk heb je de welbekende machinegeweren met granaten, maar ook een rocket launcher of laserachtige wapens zijn mogelijk. Het uiterlijk van de personages verandert ook op basis van het team dat je kiest. Hierdoor heeft elk team zijn eigen persoonlijkheid en dit maakt het net dat beetje extra tof om je eigen team te bepalen.

De mogelijkheden op het gebied van teams zijn divers en ik heb een poging gedaan ze allemaal eens te proberen. Hoewel ik zelf natuurlijk ook een voorkeur had (ik hou van dikke explosies, dus de rocket launcher-lui waren van mij), vond ik het fijn te merken dat elk team wel iets fijns had en prima te besturen is. Er is dus voor ieder wat wils.

Nog wat bijzonderheden..

Ik heb enkele potjes mogen spelen van deze game en ik heb me kostelijk vermaakt. V1 Interactive probeert echt wat nieuws neer te zetten en nu is de game natuurlijk nog niet uit, maar in de potjes die ik heb mogen spelen is dat geslaagd.. Nu is de game niet enkel multiplayer, maar bevat deze verschillende modi. Zo is al duidelijk dat Disintegration een heel uitgebreide singleplayer zal bevatten, waar spelers maar liefst twaalf tot vijftien uur mee bezig zijn.

De multiplayer moet ook heel divers worden, al is daar nog niet heel veel over duidelijk. Retrieval, de modus die ik gespeeld heb, zit er natuurlijk in en er is een dikke kans dat er een Team Deathmatch in zit. Op overige modi moeten we nog even wachten, maar V1 geeft aan dat er meerdere naar de game komen. Als laatste is nog verteld dat de game lootboxes zal bevatten Wel zijn deze enkel voor cosmetische zaken en hebben ze geen invloed op het spelen van jou of je tegenstanders. 

Mocht je geïnteresseerd zijn geworden, check dan vooral de onderstaande onthullingstrailer. Disintegration heeft momenteel nog geen vaste releasedatum, maar moet ergens in de eerste helft van 2020 uitkomen.