Dishonored: Death of the Outsider

Het is alweer vijf jaar geleden dat wij te maken kregen met de wereld van Dishonored. Zowel in deel één als in deel twee hebben we steeds meer te zien gekregen van de wereld waarin de game plaatsvindt. Nu is het de beurt aan de add-on Death of the Outsider, waarin we wederom terugkeren naar de stad Karnaca. De vraag is of deze add-on een waardige afsluiting is van de serie.

Arkane Studios heeft ons de afgelopen jaren flink weten mee te trekken in een gamewereld waar ontzettend veel aandacht aan is geschonken. Helaas is dit het einde van het hoofdstuk waar Corvo, de hoofdrolspeler uit deel één, aan is begonnen. Terwijl ik mijn PlayStation 4 start, besef ik dat er nu een einde komt aan het verhaal met Corvo, Emily, Jessamine, Daud, Billie en die mysterieuze Outsider.

Here comes Billie

Dit keer is de hoofdrol weggelegd voor Billie Lurk. Zij is een huurmoordenaar die haar jonge jaren begon in de vervuilde straten van Gristol. Billie is al sinds deel één aanwezig in de serie. In dit eerste deel was zij, samen met haar mentor Daud, de reden dat wij op avontuur gingen. Billie had namelijk de keizerin vermoord. In de uitbreiding, genaamd The Knife of Dunwall, werd ze keihard aangepakt als verrader en in Dishonored 2 hielp ze de nabestaanden van de keizerin die ze eerder had vermoord.

In Death of the Outsider is de hoofdrol voor haar alleen weggelegd. Ze is een stukje ouder en gehavender dit keer. Het verhaal begint op een bekende plek voor Dishonored-spelers: op The Dreadful Whale. Dit is een walvisvaartschip waar je als speler werd vastgehouden.

Net als Billie heeft ook het schip zijn beste tijd gehad en het ziet eruit alsof het flink heeft moeten lijden. Hoewel Billie haar dagen tegenwoordig slijt als kapitein, voelt ze toch weer de plicht om haar zwaarden af te stoffen. Haar voormalige mentor Daud wordt namelijk flink geteisterd door de mysterieuze godheid The Outsider. Aan ons de taak om hem voor eens en altijd om te leggen.

I’ve got the power

The Outsider is hetzelfde karakter dat ons in de vorige games van nieuwe vaardigheden voorzag. Toch zijn de vaardigheden in deze add-on anders dan in voorgaande delen. Zo is de Blink/Far Reach-vaardigheid vervangen door Displace. Daarmee kun je van de ene naar de andere plek teleporteren. Zo kun je bijvoorbeeld op een veilige plek een spookachtige versie van jezelf neerzetten, vervolgens op de vijand afrennen om deze aan te vallen en dan kun je, als het je te heet onder de voeten wordt, direct terug teleporteren naar deze spookversie. Ook is Displace te gebruiken om op hoger gelegen gedeelten van de maps te komen.

Foresight is de vervanger van Dark Vision en laat je uit je lichaam treden. Als je uit je lichaam bent, staat de tijd stil en kun je rondvliegen om de omgeving te verkennen. Vind je bijvoorbeeld een object of vijand, dan kun je die markeren. Daarnaast kun je met Foresight ook op plekken komen waar je in je fysieke vorm niet zomaar kunt komen, zoals een ruimte waar je alleen via een rooster naar binnen kunt.

Tot slot is er nog Semblance en dit is misschien wel de mooiste nieuwe vaardigheid die we tot onze beschikking hebben. Deze kracht laat je namelijk het uiterlijk van een ander personage overnemen. Zo kun je bijvoorbeeld een bewaker overmeesteren en zijn uiterlijk overnemen, en dit kun je vervolgens gebruiken om langs een zwaar beveiligde deur te komen.

Helaas raakt je mana razendsnel op als je Semblance gebruikt. Het is echter voor het eerst in deze gamereeks dat je mana automatisch aangevuld wordt, waardoor je dus veel agressiever met je vaardigheden om kunt gaan, zonder een mana elixer te moeten drinken.

Live or let die

Waar je in voorgaande delen in elk level één of meerdere doelwitten moest omleggen, is dat in dit deel niet het geval. Je hebt namelijk als hoofddoel The Outsider om te leggen en de rest is bijzaak. De focus in de game ligt daarom veel meer op het voorbereiden op deze grote taak. Zo kun je verschillende contracten aannemen om geld te verdienen voor upgrades en zijn extra missies vaak het stelen van bepaalde voorwerpen.

Of je ervoor kiest dit sluipend of juist vol agressie te doen, lijkt niet veel uit te maken. In eerdere delen merkte je de gevolgen als je ervoor koos iedereen om te leggen, maar dat is nu dus compleet verdwenen.

Aan de ene kant is het jammer dat dit is weggelaten, want hierdoor kun je fouten maken zonder je zorgen te hoeven maken om de gevolgen. Aan de andere kant is het ook weer bevrijdend om af en toe met je zwaard een menigte neer te hakken omdat deze recht voor je doel stonden. Deze keuze van gamedesign heeft echter wel invloed op de herspeelbaarheid, want na het uitspelen van de game voel je weinig behoefte om nog eens een andere route te kiezen.

Na ongeveer acht uurtjes heb je het verhaal doorlopen en kun je genieten van het einde waarin eindelijk wat vragen beantwoord gaan worden. Met dit laatste deel heeft Arkane wederom een prachtige gamewereld neergezet met interessante karakters en geweldig stemmenwerk. Ook als je nooit een andere Dishonored-game gespeeld hebt, kun je je prima vermaken met Death of the Outsider. De Dishonored-serie krijgt met deze afsluiting een mooi plekje in mijn herinneringen.