Digimon World: Next Order

De Digimon-franchise is ondertussen alweer 20 jaar oud, maar dat weerhoudt Bandai Namco er niet van om nog steeds nieuwe games uit te brengen. Wat ooit begon als een reeks digitale huisdieren, is ondertussen aangevuld met diverse anime, films en games. Eind januari 2017 mochten we daar een nieuwe gametitel aan toevoegen, Digimon World: Next Order. Gebaseerd op de eerste Digimon World-games, maar niet per se als vervolg gezien. De vraag blijft natuurlijk echter of deze titel nog net zo vermakelijk is als destijds.

Jouw start in de wereld van Digimon

Digimon World: Next Order brengt je zelfgekozen protagonist, waarbij je de keuze hebt tussen een jongen of een meisje, naar de wereld van Digimon. Je aankomst in deze wereld gaat niet zonder slag of stoot, want je komt meteen in aanraking met een enorme Machinedramon, een uit de kluiten gewassen vijandelijk personage die het op jou voorzien heeft. Gelukkig word je vergezeld van twee Digimon die je een handje helpen en waardoor je meteen de basics van het vechtsysteem krijgt uitgelegd. Dit systeem is eigenlijk vrij simpel, zolang je Digimon genoeg MP hebben, zullen ze namelijk uit zichzelf aanvallen. Wel kun je, door ze op de juiste manieren aan te moedigen, Order Points verdienen, om hen zo een gerichte aanval te laten doen. Dit werkt ontzettend lekker, je zult namelijk vijanden van diverse niveau’s tegenkomen, bij de lager gelevelde werkt het automatisch aanvallen prima, wanneer je sterkere tegenkomt, neem je de touwtjes zelf in handen.

Na een heftig openingsgevecht beland je midden in een klein dorpje. Hier wordt meteen duidelijk dat er iets mafs aan de hand is. Naast het feit dat jij als mens in deze wereld bent beland, was de Machinedramon die jou aanviel niet de enige die zich in deze wereld bevindt. Dit heeft ervoor gezorgd dat meerdere Digimon de veiligheid van het dorp hebben ontvlucht en zich over de wereld hebben verspreid. Jouw taak wordt daarmee eigenlijk al vrij snel duidelijk: het verslaan van de Machinedramon, achter de reden van hun bestaan komen en daarnaast weer zoveel mogelijk Digimon naar de stad brengen.

Reisgenoten

Om je daarbij te helpen, krijg je twee Digimon mee om je tijdens je avonturen te vergezellen. Dit is meteen het leukste, maar ook het meest frustrerende deel van de game. Je kiest je partners niet voor de gehele game, maar voor een korte periode. Digimon hebben namelijk niet het eeuwige leven en zullen na een bepaald aantal dagen ‘doodgaan’. Geen zorgen, ze transformeren weer tot een eivorm, waarna jij weer een nieuwe partner kunt kiezen om te trainen. Het leuke aspect zit hem voornamelijk in alle verschillende vormen die je kunt krijgen. De monstertjes kunnen namelijk Digivolven, evolueren tot een sterkere vorm, wanneer er aan een aantal voorwaarden wordt voldaan. Het is interessant om te zien in welke vorm ze deze keer veranderen en om te zien hoe je harde werk beloond wordt.

Toch kan het, zoals ik al benoemde, voor frustratie zorgen. Dit omdat een Digimon met elke digivolve meer dagen erbij krijgt dat hij in leven blijft. Met twee partners kun je je misschien wel voorstellen dat je niet altijd voor allebei aan de voorwaarden kunt voldoen en de een eerder doodgaat dan de ander. Op deze manier krijg je een hele scheve verhouding in kracht van je partners en hoewel de Digimon met elke generatie iets sterker worden, zodat je niet helemaal opnieuw hoeft te beginnen, zorgt dit er toch vaak voor dat je veel moet grinden in de vorm van trainen om zo bepaalde gebieden te betreden.

De wijde wereld in

Hoewel het dorpje met de naam Floatia interessant is, ligt het avontuur van de game hem toch echt in het gebied dat zich daarbuiten bevindt. Je start in een groot open veld en vanaf daar kun je naar andere gebieden die vervolgens ook weer meerdere gebieden om uit te kiezen hebben. De game volgt als het ware een soort vertakkingssysteem en hoe verder je komt, hoe sterker de Digimon worden om tegen te vechten. In al deze gebieden zitten ook diverse vriendelijke Digimon verborgen en het is aan jou om hen weer naar de stad te krijgen. Natuurlijk doen ze dit niet zomaar omdat je het zo vriendelijk aan ze vraagt, maar moet je eerst iets voor ze doen. Wat uitgever en ontwikkelaar Bandai Namco vooral goed heeft uitgewerkt, is dat Digimon veelal met elkaar verbonden zijn. Zo zul je eerst iets voor de een moeten doen, wil de ander ook maar overwegen om naar de stad te komen.

Je begint de stad met niets meer dan een paar tenten en een kampvuur, maar uiteindelijk breid je uit naar heuse gebouwen waardoor er steeds meer te doen valt. Toch zit er ook een klein nadeel hieraan. Sommige Digimon zijn als het ware net iets belangrijker dan de ander door de functie die zij voor Floatia hebben. Doordat je hen tegenkomt op je avontuur, zit er geen vaste lijn in de Digimon die je binnenhaalt, waardoor je soms net diegene met een belangrijke functie misloopt. Toch zorgt dit juist ook voor verslavingsgevoelens. Je wilt namelijk graag je stad zien opbloeien en zoveel mogelijk Digimon hebben. Hoe meer Digimon je namelijk in je stad hebt rondlopen, hoe beter de welvaart hiervan is. Dit heeft invloed op het aantal toepassingen waar je gebruik van kan maken.

Wat ook zeer zeker verslavend werkt, is het feit dat je helemaal vrij staat in het verkennen van de diverse gebieden. Het geeft je een gevoel van avontuur, omdat je nooit weet wat er zich achter de overgang naar het volgende gebied bevindt. Je wil steeds maar verder, maar dit wordt ook bemoeilijkt door het steeds hogere niveau van de Digimon, waardoor je weer gaat trainen om sterker te worden. Je begrijpt het misschien al wel: voor je het weet heb je er tig uur inzitten. Over de steeds hoger wordende niveaus van vijandelijke personages valt helaas eveneens een minpuntje te benoemen. Er staat namelijk een level boven hun hoofd weergegeven. Ik dacht dat dit vrij makkelijk zou zijn, ware het niet dat die levels nergens op lijken te slaan. Soms kun je een personage van level 16 net aan, terwijl je een paar minuten later geen enkele moeite hebt met een personage van level 32. Misschien dat er een bepaalde logica inzit volgens Bandai Namco, maar ik heb deze helaas nog niet mogen ontdekken.

Een festijn van sidequests

Hierboven prijs ik dat de gamewereld enorm open is en veel te doen heeft. Dat is wat de game eigenlijk zo leuk maakt, maar ook als het ware weet te redden. Van het verhaal moet Digimon World: Next Order het namelijk niet echt hebben. Het grootste gedeelte van je tijd ben je namelijk bezig met Digimon te verzamelen voor Floatia. Heb je er eenmaal weer genoeg, krijg je weer een verhaalmissie die er in de kern meestal om draait een gevonden Machinedramon te verslaan. Er zit zeer zeker een verhaal in, die op de meeste momenten ook behoorlijk interessant is, maar helaas is deze miniem aanwezig. Hoewel het tof is om de wereld te verkennen en je stad uit te breiden, ontstaat er een beetje het gevoel alsof je constant aan het sidequesten bent. Iets wat enorm verslavend werkt, maar geweldig zou zijn als het aangevuld werd met een goed verhaal.

Kort gezegd is dit niet de beste game binnen de Digimon-franchise. Dit is iets wat misschien jammer is, maar niet meteen de doodslag betekent voor deze game of iets waardoor je je moet laten afschrikken. Ondanks het gebrek aan verhaal en kleine irritaties tussendoor, is deze titel wel zeer vermakelijk en staat garant voor een flink aantal uren vol plezier. De instapdrempel van de game ligt vrij laag, waardoor het voor zowel fervente fans van de franchise als nieuwkomers een heerlijke game is om je tijd in te investeren.