Diablo 3 (Switch)

Nintendo is druk bezig om zoveel mogelijk bestaande titels naar hun console te halen, met als resultaat dat zelfs Blizzard voor het eerst in jaren weer een game uitbrengt op een Nintendo-console. Diablo 3 is zes jaar na de originele releasedatum nu ook beschikbaar op de Switch en dat is opnieuw een bijzondere ervaring.

Tijdens onze hands-on troffen we Nintendo en Blizzard samen in een kamer en dat is best een uniek gegeven. De laatste game die Blizzard namelijk uitbracht op een Nintendo-apparaat was Lost Vikings voor de Gameboy Advance in 2003. Aldaar kregen we een aardig idee van wat we konden verwachten van Diablo 3 op de Switch. Nu hebben we de game helemaal kunnen spelen en een beter gevoel kunnen krijgen voor hoe de hack ’n slash-game op de Switch speelt.

“Gooooood to see you”

Bij een port is het altijd de vraag of de visuele kwaliteiten van het origineel een beetje aardig zijn overgedragen. In het geval van Diablo 3 op de Switch kijken we daarvoor naar de andere console-versies op de Xbox One en PlaySation 4. De eerste indruk toen ik in Old Tristam arriveerde, was in ieder geval positief. Het dorpje lag er precies zo bij als ik het had achtergelaten op de PlayStation 4 iets meer dan een jaar geleden. Deckard Cain stond netjes op mij te wachten om mij te begroeten en binnen de kortste keren vlogen de eerste zombies in stukken door het beeld.

Naarmate ik wat langer speelde en verder voorbij de eerste levels kwam, werd het verschil met de andere console-versies iets duidelijker. Al snel merk je aan de details dat deze versie net niet aan die van de PlayStation 4 of Xbox One kan tippen. De vijanden hebben wat minder grafische details en ook je eigen personage is wat ruwer aan de randjes. Dat is natuurlijk ook niet zo gek, gezien het verschil in hardware, maar het is wel even een stapje terug.

Als we de vergelijking met de andere versies even loslaten, kunnen we echter wel degelijk spreken van een zeer fraaie Switch-game. Zeker in hand-heldmodus is het een genot om je protagonist achter de donkere takken in de onheilspellende wouden van Diablo te zien lopen. Ook wordt niets afgedaan aan de gore, die we zo goed kennen van de game. De bloedvegen na een corpse explosion worden netjes uitgesmeerd over de tegels van de verschillende catacomben.

Zwiepen en zwaaien

Grafisch gezien is de Switch-versie van Diablo dus niet de meest imponerende, maar is het meer dan genoeg om je de volledige Diablo-ervaring te geven. Verder worden er geen concessies gedaan. Er rennen nog altijd evenveel demonen door het beeld en uiteindelijk mag je het gewoon tegen Diablo in al zijn glorie opnemen.

De Switch heeft er zelfs wat functies bijgekregen. Zo kun je nu rollen door de Joy-Con naar voren of achteren te zwiepen. Het is een klein detail, maar een leuke toepassing van de extra mogelijkheden die de Switch biedt. Het zijn kleine bewegingen die je maakt, dus tot echt zwiepen en zwaaien komt het niet. Het is wel een gemiste kans dat er geen gebruikgemaakt is van het touchscreen.

Waar de Switch wel in uitblinkt, is lokale co-op. Net als op de andere consoles kun je met twee of meer controllers samen op één scherm spelen. Blizzard heeft dit zelfs voor elkaar gekregen in de kickstand-modus. Het scherm is weliswaar aan de kleine kant voor twee spelers en een enkele Joy-Con heeft eigenlijk net te weinig knoppen voor alle skills en acties in Diablo. Zo moet je meerdere knoppen tegelijk indrukken om in het menu te komen. Op deze manier wil je niet urenlang spelen, maar het werkt.

De harde kern

Mocht je vrienden hebben die ook een Switch hebben, dan heb je toegang tot de best mogelijke lokale co-op als het om Diablo 3 gaat. Een PlayStation of zelfs een gaming laptop is niet overal makkelijk te gebruiken en met de Switch kun je gaan zitten waar je wilt om samen met je vrienden demonen uit de High Heavens te rammen.

De handheld mode is echter wat deze versie van Diablo 3 werkelijk de moeite waard maakt. Er is namelijk een kleine kans dat je de game nog niet gespeeld hebt als je van hack ’n slash houdt en voor het verhaal hoef je de game nu niet per se nog een keer te spelen. Diablo 3 is tof, omdat je zonder na te denken door hordes vijanden heen kunt raggen en er als beloning bergen loot voor terugkrijgt. Dat je dat nu overal kunt doen is heerlijk.

Het begon met nog een uurtje spelen in bed, maar ook onderweg in de trein heb ik al de nodige Paragon levels weggetikt. Het is een rare gewaarwording als je een game als Diablo 3 opeens overal met je mee kunt nemen. Het is dan ook niet zozeer deze versie van Diablo 3 die bijzonder is, maar het feit dat de Switch nu een titel als Diablo 3 in haar portfolio heeft gekregen. De console ontstijgt daarmee de status van platform voor wat Mario- en Zelda-titels en is opeens behoorlijk hardcore.