Destiny: The Taken King – Bungie maakt zijn game eindelijk af

archief
Amador Prado op 20 januari 2020
Destiny: The Taken King – Bungie maakt zijn game eindelijk af

Destiny is waarschijnlijk de meest besproken game van het afgelopen jaar. Het duurste project op gamegebied maakte veel los in de community en ondanks de redelijk positieve cijfers bij de release vorig jaar waren er genoeg gamers die teleurgesteld waren in de nieuwe titel van Bungie. De grootste kritieken waren dat de hoeveelheid content behoorlijk tegenviel en dat het verhaal erg zwak was. De afgelopen twee DLC-pakketten, The Dark Below en House of Wolves, waren leuke toevoegingen, maar voor de flinke prijs die ervoor moest worden betaald, overtuigde het niet. Met de release van The Taken King heeft Bungie eindelijk de boel echt op zijn kop gegooid en is Destiny niet meer de game die het een jaar geleden was. Afgelopen week heb ik me flink uitgeleefd met mijn Hunter en geef alvast mijn eerste impressies over de nieuwste uitbreiding. Mijn mening over King’s Fall, de nieuwe Raid, volgt later aangezien mijn Guardian nog niet klaar was voor het gevecht met Oryx.

Oryx dus, de persoon waar deze nieuwe uitbreiding om draait. In The Dark Below vermoord je zijn zoon Crota en dit valt niet in goede aarde bij papa. Hij besluit het zonnestelsel onveilig te maken met zijn Taken Army, een leger bestaande uit ontvoerde zielen van de bekende aliens van Destiny, maar dan met nieuwe en vrij vervelende krachten. Jij moet als Guardian dit probleem zien op te lossen en krijgt de hulp van Vanguards in de Tower en je Ghost. Wat meteen opviel in de cutscenes is dat de toon van Destiny minder serieus is. Vooral Cayde is ronduit grappig en ook de Ghost heeft af en toe een paar bijdehante opmerkingen.

Destiny Oryx

Vanuit Oryx’s gigantische ruimteschip, The Dreadnaught, voert hij zijn oorlog tegen de Guardians. Deze Dreadnaught is een van de grootste toevoegingen, want het is namelijk een nieuw bespeelbaar gebied. Net als op de Aarde en Mars zijn hier missies, strikes en patrol missions te doen, alleen dan op een veel hoger level dan op de genoemde planeten. Dit maakt het ook meteen het leukste gebied om in te spelen, omdat het veel uitdagender is dan de overige planeten waar je fluitend low-level scum omver knalt.

Naast de Dreadnaught heeft The Taken King veel nieuwe content te bieden. Zo zijn er vier strikes toegevoegd, mits je de PlayStation 4-versie hebt, een nieuwe Raid, ongeveer tien missies, multiplayer maps, nieuwe Crucible modi, de level cap is verhoogd naar 40 en er zijn nieuwe subclasses voor je Guardians. Een behoorlijk lijstje waar ik vooral even de subclasses uit wil halen, want dat is in mijn ogen een fantastische toevoeging. De Titan kan als Sunbreaker vuurhamers gooien, de Warlock verandert in een zwevende God of Thunder met de Stormcaller class en de superieure Hunter bezit als Nightstalker een pijl en boog die vijanden doet verstijven. Stuk voor stuk zijn deze subclasses indrukwekkend om te zien en zijn heel erg effectief als je ze combineert in je Fireteam. Zo kan bijvoorbeeld de Nightstalker vijanden laten bevriezen waardoor de andere twee vrij spel hebben. De variatie in een Fireteam wordt met de nieuwe subclasses groter en dat houdt de boel toch fris.

Destiny subclass

Een ander element dat extra belicht moet worden, zijn de verhaalmissies. Deze zijn niet ontzettend lang, waardoor je na een uurtje of vier al aan het einde bent beland, maar dit betekent niet dat er niets meer te beleven valt. Zo zijn er door Bungie quests toegevoegd die Destiny ineens veranderen in een RPG en deze zorgen ook voor enorm veel extra content. Bij sommigen verschijnen extra missies in het zonnestelsel en anderen zijn opdrachten die je moet uitvoeren op een specifieke planeet. Het loont om de quests te doen, want aan het einde zijn flinke beloningen te verkrijgen in de vorm van gegarandeerde Legendary of Exotic gear.

Naast het verhaal en de boeiende strikes is er vooral op de Dreadnaught nog genoeg te beleven. Het ruimteschip ligt vol met mysterieuze schatkisten die op slot zitten en die sleutels liggen niet voor het oprapen. Ook heb je de mogelijkheid om in de Court of Oryx bossfights te doen wanneer jij dat wilt, althans als je de benodigde Runes op zak hebt die je ook kunt vinden in de Dreadnaught. Deze bossfights zijn public dus iedereen die in de buurt is mag meehelpen om het monster te beslechten, alleen degene die de baas heeft opgeroepen krijgt natuurlijk de grootste beloning.

Over beloningen gesproken. Bungie heeft eindelijk het lootsysteem aangepakt en wat was dat nodig zeg. Waar je in het eerste jaar Destiny blij mocht zijn dat je een slechte Engram vond na tig missies, word je nu overspoeld door drops. Na één missie heb je minimaal vijf Engrams gevonden en dit werkt enorm motiverend. Ook droppen bosses nu gegarandeerd Engrams als ze verslagen zijn en ook is de kans om Legendary drops te krijgen aanzienlijk verhoogd. Ook wordt de gear die je vindt steeds beter. Hoe hoger je lightlevel, hoe beter de drops. Dit reduceert het gelukselement in Destiny aanzienlijk en daardoor hoef je niet oneindig lang meer te grinden om bepaalde dingen te krijgen. Uiteindelijk kun je jouw favoriete pantser of wapens ook nog sterker maken door middel van Infusion. Ben jij enorm gehecht aan je Suros Regime, en terecht, maar is ie niet meer zo sterk? Dan kun je een sterker wapen uit dezelfde categorie (Primary, Special, Heavy etc.) opofferen om jouw geliefde wapen te upgraden. Dit kost je wel een paar centen en drie Legendary Marks, maar de beloning is groot.

Destiny Dreadnaught

Wat me vooral opvalt aan The Taken King is dat Bungie eindelijk de grootste pijnpunten heeft aangepakt. Het levelsysteem is op de schop gegaan, de Vault is vergroot, Legendary Marks die je kunt halen in PvE en PvP, de Gunsmith en de loot zijn op een positieve manier veranderd. Ook zijn elementen die niet werkten er weer uit gehaald, zoals Etheric Light. Het enige dat ik aan deze uitbreiding jammer vind, is dat de oude content totaal niet meer relevant is. Een voorbeeld. Ik ben erg gecharmeerd van Prison of Elders, alleen deze is totaal niet meer uitdagend als je level 40 bent met 280 Light. Ook had ik graag gezien dat de vorige Raids een extra moeilijkheidsgraad hadden gekregen, zodat ze nog leuk zijn om te spelen in de end-game. Je bent eigenlijk verplicht om alleen nog maar The Taken King te spelen en dat is jammer. Er zijn wel een paar oude Strikes aangepast aan The Taken King waardoor deze beter in het nieuwe verhaal passen. Ook vind ik het belachelijk dat spelers van het eerste uur ontzettend zijn afgezet qua prijs. Deze gamers hebben bij elkaar ongeveer 135 euro uitgegeven voor alle content, terwijl de beginners voor zestig euro het hele pakket kunnen kopen. Nu snap ik dat games goedkoper worden na een tijdje maar een verschil van 75 euro in een jaar vind ik toch schandalig veel. Daar kunnen een gratis Shader en Sparrow niet tegenop.

Ondanks dit minpunt is Destiny: The Taken King een grote stap vooruit. Het voelt eindelijk als de game die Bungie vorig jaar beloofde. Bijna alle negatieve punten zijn op de schop gegaan en er is warempel een heus verhaal te bekennen. Met de toevoegingen van de nieuwe subclasses heb ik weer zin om alle drie mijn Guardians de ruimte in te sturen om nieuwe krachten te ontdekken. De Dreadnaught, quests en nieuwe Strikes hebben enorm veel content te bieden, waardoor je voor de eerste keer echt waar voor je geld krijgt. The Taken King is alles dat Destiny nodig had om een echte must-have te worden. En dan heb ik nog niet eens de Raid ontdekt waar je snel meer over krijgt te lezen.