De grootste teleurstellingen van 2017
Het jaar zit er bijna op, maar eerst zet de Pixel Vault-crew zijn teleurstellingen voor je op een rij. Wat waren onze dieptepunten van het jaar 2017 en wat maakte deze zo erg voor ons.
In 2017 is enorm veel gebeurd op het gebied van gaming. Sommige games werden onverwachte successen en bekende franchises werden soms genadeloos afgestraft. Hoe dan ook was het wederom een topjaar. We hebben inmiddels een lijst met al onze topgames, maar wat waren nu onze grootste teleurstellingen? Was het een gecancelde game of misschien wel die AAA-game wat ons achterliet me een leeg gevoel. De Pixel Vault-crewleden vertellen graag wat voor hen de grootste teleurstellingen in 2017 waren en waarom.
Jermaine – Star Wars Battlefront II
Ten eerste wil ik even zeggen dat er genoeg kleine teleurstellingen waren dit jaar, maar dat er eentje mij diep geraakt heeft. Als groot Star Wars fan keek ik uiteraard enorm uit naar de nieuwe Battlefront game. Op gamescom heb ik meerdere keren mijn schietvaardigheden kunnen testen en werd ik zelfs met de minuut enthousiaster. De levels die ik op gamescom gespeeld heb, zaten dan ook erg goed in elkaar. Toch had ik altijd in mijn achterhoofd dat de hype rondom de game nog eens voor een flinke teleurstelling kon zorgen…
Laat ik het maar meteen benoemen: als ik ergens een groot hekel aan heb, is het wel aan loot boxes. Laat deze nou net prominent aanwezig zijn in Star Wars Battlefront II. Het feit dat je vrijwel alles moet kopen (van Darth Vader tot Luke Skywalker) voor belachelijke prijzen, zorgde ervoor dat ik klaar was met de game. Natuurlijk kan ik de hele boel vrijspelen, maar voordat je dit allemaal gedaan hebt, zit ik tegen mijn pensioen aan.
De gaming community ging (terecht) flink tekeer en EA besloot om de prijzen aan te passen. Ze vergaten echter alleen te benoemen dat de beloningen ook naar beneden gingen, waardoor je weer hetzelfde probleem had. Naast het grote lootbox-schandaal viel de beloofde singleplayer enorm tegen en kon je niet snel genoeg progressie maken online. De game ziet er prachtig uit, heeft een goede basis, maar heeft een Order 66 op zichzelf afgevuurd en gaat waarschijnlijk binnenkort voor twee tientjes over de toonbank.
Jessica – EA versus singleplayergames
Mijn teleurstelling van het jaar zit niet per se in één game, maar uit zich in een reeks van gebeurtenissen in de gameindustrie. Je kunt zeggen dat dit begon met de tegenvallende resultaten van Mass Effect: Andromeda, maar het was daarvóór al zichtbaar en breidde zich daarna veel verder uit dan we verwacht hadden. Mass Effect als een reeks staat momenteel stil en de ontwikkelaar erachter is al bijna uitgeroeid. BioWare Montréal bestaat niet meer als een onafhankelijke entiteit.
Samen met het sluiten van Visceral Studios belooft dit niet veel goeds voor de fans van singleplayergames. Zogenaamd minder lucratief, EA lijkt zich te willen focussen op het zo verkoopbaar mogelijk maken van games. Daarbij passen multiplayergames volgens hen beter en dat laat Star Wars Battlefront II goed zien. Met de ophef die er om die game heen is ontstaan, komt BioWares aankomende game Anthem ook in gevaar. Met al het nieuws over veteranen die de ontwikkelaar tijdens de ontwikkelingsfase verlaten, wankelt de toekomst enorm.
Afhankelijk van de vraag hoe EA met de kritiek omgaat, betekent dit dus misschien het einde van nog een BioWare-tak. Als zelfs BioWare Edmonton de strijd verliest, kan dit catastrofale gevolgen hebben voor de Dragon Age-reeks. Op die manier verliezen we misschien nog een pilaar in de industrie van singeplayergames. Dat is iets waar ik niet naar uitkijk.
Kevin – Valkyria Revolution
Als een kind zo blij was ik toen er een nieuw deel in de Valkyria-serie werd aangekondigd. Het feit dat de game Valkyria: Azure Revolution ging heten en een andere soort gameplay kreeg, baarde mij op dat moment nog niet zoveel zorgen. Toen de game echter daar was (en in de tussentijd de Azure-naam was verloren), was het helaas geen rozengeur en maneschijn. De game viel namelijk tegen en niet zo’n klein beetje ook.
Er was dan ook niet één specifiek onderdeel te benoemen wat tegenviel; het algemene plaatje was gewoon een rommeltje. De gameplay voelde niet lekker en was daarnaast ook nog eens veel te makkelijk. Het verhaal was inconsistent, droeg totaal geen gewicht en om het allemaal af te maken had het ook nog eens geen relatie tot de drie games die ervoor waren gekomen. Mijn Valkyria-hartje stierf op die dagen dan ook een beetje…
Gelukkig is dat hartje momenteel weer volop aan het kloppen nu Sega weer bezig is aan een echte Valkyria-titel: Valkyria Chronicles 4. Nu maar hopen dat ze ons dit keer niet zo teleurstellen…
Robert – Gran Turismo Sport
Gran Turismo 5 en 6 zijn mijn favoriete racegames en vanzelfsprekend keek ik dan ook erg uit naar de eerste Gran Turismo op de PlayStation 4. Nu nam Polyphony Digital daarvoor rustig de tijd, tijd waarin ik alleen maar hogere verwachtingen kreeg. Hoe mooi zijn de wagens wel niet op deze generatie? Is het nóg realistischer? Klinken de wagens nog toffer?
Het antwoord kwam eindelijk dit jaar en het was drie keer een volmondig ja. Gran Turismo Sport is de mooiste racer van dit moment en racet nog fijner dan zijn voorgangers. Waarom staat de game dan toch in dit lijstje?
Dat heeft alles te maken met het feit dat er ‘Sport’ in de titel staat en geen ‘7’. GT Sport focust zich namelijk helemaal op online en dat betekent in de praktijk wachten tot er een keer een race begint, die bovendien voornamelijk door Polyphony bepaald worden. Door een haast afwezige singleplayer is de game dus op slag geen speeltuin meer waarin je kunt racen zoals jij zou willen.
De ontwikkelaar heeft inmiddels wel beloofd om de singleplayer te gaan uitbreiden, maar dat is nogal mosterd na de maaltijd. De keuze om op online gamemodi te richten en de slechte uitwerking daarvan maken het voor mij dé teleurstelling van afgelopen jaar.
Rohald – Total War: Warhammer 2
Total War: Warhammer 2 was voor mij de eerste mogelijkheid om tot het Warhammer-universum te treden. Ik keek uit naar de combinatie tussen diepgaande strategie en de rijke fantasiewereld van Warhammer. In eerste instantie was ik blij met het pakket dat ik kreeg, maar die tevredenheid hield niet vast.
Na zo’n tien uur in de game te hebben gestopt, ontpopte voor mij een monotone repetitie van game-elementen die ervoor zorgden dat de game zijn glans voor mij verloor. De mechanics waren niet anders genoeg ten opzichte van andere Total War-games, waardoor ik snel verveeld raakte in de game.
Daarnaast was ik persoonlijk ontevreden met de praktijken van Creative Assembly. Ik had enkel de mogelijkheid om te spelen met vier rassen, terwijl er zeker acht uitontwikkelde rassen in het spel zaten. Het DLC-routeplan dat Creative Assembly al had uitgebracht voordat de game zelf uitkwam, maakte voor mij de kous af.
Creative Assembly hoopte waarschijnlijk dat de game mijn interesse piekte, waardoor ik meer geneigd was om de andere rassen te kopen bovenop de premium game. In tegenstelling hebben ze er voor gezorgd dat ik de game verbannen heb van mijn harde schijf.
Tim – Mass Effect: Andromeda
Ik was in tijden niet zo gehypet geweest voor een game als voor Mass Effect: Andromeda. In aanloop naar de release van de game hield ik braaf alle briefings van het Andromeda-initiative bij en heb ik de verschillende trailers ettelijke malen gezien. De week van de release van de game heb ik zelfs speciaal een paar dagen vrij gevraagd van werk om me helemaal onder te kunnen dompelen in het Andromeda-sterrenstelsel.
Dat de game uiteindelijk voor een teleurstelling zorgde, komt niet zozeer omdat het een slechte game is: dat is het namelijk niet. Ook de veelbesproken matige gezichtsanimaties zijn wat mij betreft niet het probleem. Het probleem is simpelweg dat de game de torenhoge verwachtingen niet waar kon maken.
De games uit de oorspronkelijke Mass Effect-trilogie behoren tot mijn favoriete games en het Mass Effect-universum is wat mij betreft één van de meest overtuigende, interessante en veelzijdige sciencefiction-universa die er bestaat. Andromeda deed simpelweg té weinig met de premisse van een nieuw universum en slaagde er niet in de de sterke storytelling van de originele trilogie te evenaren.
Het is daarbij extra teleurstellend dat Andromeda niet de kans heeft gekregen zichzelf te bewijzen door middel van DLC of een vervolg. Mass Effect is dankzij het hele debacle voor onbepaalde tijd in de ijskast verdwenen en dat is een grote teleurstelling voor iedereen die de BioWare-franchise een warm hart toedraagt.
Dit waren onze teleurstellingen van 2017. Wat liet jou teleurgesteld achter in het jaar 2017? Laat het ons weten in de comments.