Vandaag is het weer de dag dat je pluizige, geschubde of gevederde vriend wat extra aandacht krijgt, want het is ten slotte dierendag. Een extra knuffel of wat lekkers voor je trouwe beesten zijn toch het minste wat je kan doen. Maar wij als Pixel Vault vinden ook dat de digitale dieren in het zonnetje mogen staan. Daarom hebben we Amador, Rebecca en Patrick Lamers gevraagd of ze hun favoriete dieren uit videogames wat liefde willen geven.

Amador Prado – Als kleine jongen heb ik eigenlijk nooit dieren in huis gehad en dat vind ik tot op de dag van vandaag erg jammer, maar met de komst van mijn PlayStation 2 vele jaren geleden heb ik twee pluizige vrienden leren kennen die toch een boel goedmaakten. Mijn eerste twee games hadden namelijk allebei een (fictief) dier als hoofdpersoon. Ratchet uit Ratchet & Clank en Daxter uit Jak & Daxter.

Ratchet is natuurlijk geen bestaand dier, maar een Lombax van een andere planeet. Deze pluizige tweevoeter, die lijkt op een kat gemixt met Walibi van dat ene pretpark, is erg handig met ruimteschepen en uit de kluitengewassen wapens. Een waakhond is ineens overbodig als je Ratchet in je tuin hebt liggen met The Annihalator. In de eerste game was het een beetje een nare gast die nogal gemeen was tegen zijn compagnon Clank, maar in de games die volgde veranderde hij in een aardig knuffeldier. Het was mijn eerste game waar ik echt helemaal verslaafd aan was en een game die nog steeds een warm hart toedraag.

Daxter is een heel ander verhaal. De beste vriend van Jak was eerst een mens, maar hij is door een vloek veranderd in een ‘ottsel’, half otter half wezel. Een klein schreeuwerig en meestal vervelend mannetje waarvan je steeds meer van begint te houden naarmate de game vordert. Ook is het een enorme schijterd en zijn avances naar vrouwelijke personages zijn op zijn zachts gezegd niet heel subtiel. Het blijft ergens jammer dat Ratchet en Daxter slechts digitaal zijn. Al zijn ze niet zo cool als mijn twee konijnen: Mormel en Finn. En niet te vergeten de hamster Pixel. Ik zie al een game voor me…

Patrick Lamers – Van kleins af aan heb ik altijd al dieren om me heen gehad en dit gegeven trok zich door in de games die ik speelde. Toen ik nog erg klein was, nam ik al de zorg voor dieren op me door te spelen met mijn Tamagotchi alwaar ik meerdere huisdieren zo goed als ik kon te eten gaf, met ze speelde en veel aandacht probeerde te schenken. Het was altijd erg leuk om de pixeldieren te zien groeien door de goede zorgen.

Later kwamen natuurlijk de games uit waarbij dieren er al een stuk realistischer uitzagen en bij een van de games heb ik heel goede herinneringen aan het dier dat een prominente rol vervulde. Een van de eerste games die ik speelde op de Xbox 360 was namelijk Fable 2. Ik werd gelijk opgeslokt door de unieke ervaring en een belangrijk onderdeel hiervan was de trouwe viervoeter waarmee je de wereld verkende.

Het leuke aan Fable 2 is dat je hond zich aanpast aan jouw daden. Dus als jij je gedraagt als een enorme schurk, dan verandert je hond van uiterlijk en wordt zijn vacht zwart. Ben jij de reddende engel, dan kleurt de vacht van je hond licht. Deze hond was een echte vriend en stond je bij in goede en slechte tijden. Hij zocht met zijn speurneus waar verborgen schatten begraven lagen, maakte samen met jou alles mee en droeg zelfs zijn steentje bij tijdens gevechten met de diverse vijanden. Een zeer handige compagnon die zeker met dierendag in het zonnetje mag worden gezet.

Rebecca Nieuwenhuis – Hoewel dierendag draait om het geven van liefde aan dieren, vind ik het belangrijk om ook eens een dier te benoemen dat voornamelijk gehaat wordt in games. Ik heb het hier over onze vogelachtige vrienden: kippen. Hoewel ze in het echt vast heel lief zijn en het prima doen als huisdier, zijn games dit blijkbaar niet met kippenhouders eens. Wanneer je bijvoorbeeld op internet bekijkt in hoeveel games kippen aanwezig zijn, is dit enorm veel. Maar in praktisch elke game zijn ze de pineut of worden vreselijk gehaat.

Van jongs af aan ben ik al een grote fan van de Legend of Zelda en er was maar één vijand waar ik echt bang voor was en dat waren de cucco’s, zoals kippen daar naar kippen wordt verwezen. Deze spelen een prominente satirische rol in de franchise en komen in elke game weer terug. Stond je daar een beetje op gras in te hakken om flink rijk te worden, kwam er een kip om de boel te verpesten. Wanneer je hem raakte wist je dat je flink de pineut was, van heinde en verre verschenen kippen om jou aan te vallen. Echt iets ertegen doen was niet mogelijk en je moest maar hopen dat je net op tijd ergens naar binnen kon rennen om te vluchten. Gelukkig maakten deze kakelende vogels het ook weer goed doordat Link ze vast kan houden om er een stuk mee te zweven. Eerlijk gezegd, als ik constant vast wordt gehouden, weg wordt gegooid en dan vervolgens aangevallen wordt met een zwaard, zou ik ook flink pissig worden. Daarom geef ik de kip dan ook geen ongelijk.

Hoewel ze meestal maar een satirische rol spelen in games, worden ze toch altijd gehaat door gamers. Toch vind ik dat deze kippen ook wat aandacht verdienen tijdens dierendag. Zonder hun kleine toevoeging zouden veel games toch niet hetzelfde zijn.