De 16 van 2016 | #16: Far Cry Primal
We zitten alweer bijna aan het einde van 2016 en op de redactie voeren we al weken de discussie wat de beste games van het jaar zijn. Om het jaar en dit debat goed af te sluiten, blikken we bij Pixel Vault terug op de beste games van het afgelopen jaar. Deze lijst van de beste 16 games van 2016 begint in prehistorische sferen met op nummer 16: Far Cry Primal.
Het is alweer een tijdje geleden en het zal niet bij ons allen in het geheugen gegrift staan, maar begin oktober 2015 was hij er opeens: een vage teaser op de website van Ubisoft die prehistorische afbeeldingen bevatte. Veel tijd om je achter je oren te krabben of in spanning te zitten was er niet, want de dag erna werd de trailer van Far Cry Primal door Ubisoft op het wereldwijde web gezet. Ik denk dat menig van ons wat verbaasd was, maar wel op een goede, positieve manier.
Het was immers pas 16 maanden geleden dat Far Cry 4 was uitgebracht en nu worden we weer getrakteerd op het feit dat we avonden lang een nieuw land kunnen ontdekken? Met mij waren er velen enthousiast, voornamelijk over het feit dat het zich niet in de moderne tijd afspeelt, maar in een tijd waarin er niet veel voor handen was qua wapens of andere snufjes om je leven makkelijker te maken. Hoe zou Ubisoft dit vormgeven? Moeten we al onze vijanden de hersens inslaan met stenen en hopen op het beste?
Zoals je nu weet, en anders kon lezen in onze review, was dat gelukkig niet het geval. Wij waren begin dit jaar al enthousiast over de game en zijn dat aan het eind van dit jaar nog steeds. Er moet toegegeven worden dat er kleine dingen aan de game mankeren. Zo was er wat ophef over de map van Far Cry Primal die verdacht veel overeenkomsten zou hebben met de map van Far Cry 4. En ja, de moeilijkheidsgraad is ook wel wat lafjes, om nog maar te zwijgen over de irritante bug waardoor ik een hele avond met een knots op de befaamde sneeuwbloedwolf heb lopen rammen om er vervolgens achter te komen dat, door een bug in het spel, het ding niet eens dood kan. Na een bezoekje aan de bekende zoekmachine heb ik de arme wolf uit zijn lijden kunnen verlossen door hem een scherf in z’n koppie te gooien.
Dit zijn gelukkig slechts kleine details in de grote wereld die Far Cry Primal rijk is en dat drukt de pret absoluut niet. Er is ontzettend veel mogelijk in Oros. Je begint de dag met het vermoorden en villen van wat geitjes en onschuldige tapirs, plukt wat plantjes, je doet daarna een spannende grotmissie, moordt een rivaliserende stam uit en vervolgens rijd je tevreden en voldaan op je mammoet de zonsondergang tegemoet. En zo heb je weer een succesvolle dag in Oros voltooid.
Er zijn zoveel factoren in Oros waardoor Far Cry Primal een game wordt die je zeker tientallen uren bezig kan houden, want je moet en zal toch die zeldzame bloedsabeltandtijger vinden of de laatste hut van je dorp verbeteren. Er zal altijd iets zijn waardoor je het idee hebt dat je avontuur in het mooie Oros toch niet helemaal voltooid is.
Het hele concept van een game die zich afspeelt in de prehistorie is vernieuwend, maar de aankleding ervan blijft lekker vertrouwd een Far Cry-game. Deze formule blijft gewoon ontzettend succesvol en dat begrijpen we wel. En laten we eerlijk zijn… Why change a winning team?