Concrete Genie

In een tijdsperiode waarin we om de oren worden geslagen met triple A-games, is het fijn om te zien dat er ook nog wat kleinere titels op de voorgrond staan. Een van deze games is Concrete Genie, ontwikkeld door PixelOpus. Een actie-avonturengame waarin creativiteit centraal staat. De eerste beelden van de game waren veelbelovend en lieten behoorlijk wat stralende kunstwerken zien. Zo niet-creatief als ik in het dagelijks leven ben, leek het me heerlijk om een paar uur te kunnen doen of ik het wel was en vanzelfsprekend keek ik behoorlijk uit naar deze titel.

Concrete Genie speelt zich af in de havenplaats Denska. Vroeger was dit een hemelse plek aan het water. De zon scheen prachtig op de stad, het was er altijd druk, gezellig en vooral kleurrijk. Enkele jaren geleden begon de stad echter in verval te raken en nu is er niemand meer te vinden op dit kleine grauwe stukje aarde.

Creativiteit, Denska’s enige hoop

Deze grauwe plek zien we meteen in het begin van de game al van dichtbij, wanneer we inzoomen op hoofdpersonage Ash. Een knul in zijn tienerjaren die vol is met herinneringen aan wat Denska vroeger was. Met zijn benen over de rand van een pier is hij bezig zijn tekenblok verder aan te vullen met verzonnen wezens. Trots geeft hij er eentje een naam: Luna, maar lang mag hij er niet mee bezig zijn. Een groepje ettertjes van dezelfde leeftijd scheurt het boek uit elkaar en dumpt Ash op een verlaten tram richting de vuurtoren.

Aangekomen bij de vuurtoren ontdekt Ash iets raars. De pagina’s van zijn boek liggen door heel Denska verspreid. De wereld is zo grauw en met zijn tekeningen kan hij heel Denska weer kleur geven. Terwijl hij zich langzaam door de vuurtoren begeeft, treft hij een levende Luna op de muur aan. Zodra Ash van de schrik bekomen is, wordt duidelijk dat hij de kracht heeft om tekeningen tot leven te laten komen. Precies datgene wat Denska nodig heeft om weer een beetje kleur te krijgen. En dus moet hij zijn pagina’s weer gaan verzamelen. Hij ontvangt een speciale kwast van Luna en gaat op pad à la Epic Mickey.

Tekenen tot je een ons weegt

De stad is opgedeeld in meerdere gebieden en je moet eerst het ene afronden voordat je naar het volgende gaat. Dit gebeurt voornamelijk door te verven op muren. Door muren van kleur te voorzien gaan de kerstachtige lampjes branden die aan het dak hangen. Branden ze allemaal, dan heb je het gebied afgerond. Dit klinkt simpel, maar door de game heen loop je nog wel tegen wat obstakels aan waardoor je niet direct verder kan.

Ash kan zijn fantasie de vrije loop laten door te verven op muren. Hij heeft hier echter wel sjablonen voor nodig die je in de wereld kunt verzamelen. Je kunt muren voorzien van vijvers, gras, planten, bomen of dieren, zolang je maar het juiste sjabloon daarvoor hebt. Met name als je wat meer pagina’s hebt verzameld, kun je je fantasie de vrije loop laten gaan. Ik heb hele vijvers geverfd met vlinders, kroos en een stralende lucht. Het toffe is dat dit blijft staan, zelfs lang nadat je weg bent uit het gebied. Je kunt de boel dus zo mooi maken als je zelf wilt. Het verven zelf is heel simpel. Je kiest een sjabloon, drukt een knop in en beweegt je controller. De game maakt dus gebruik van motion sensors, waardoor de boel net wat intuïtiever aanvoelt. 

Op sommige plekken in de stad zie je genie’s afgebeeld staan op de grond. Dit is een teken dat je er daar zelf een kunt tekenen. Je kunt deze dus enkel op vooraf bepaalde plekken creëren. Het tekenen hiervan gaat op dezelfde manier als de standaard muren. Deze genie’s heb je regelmatig hard nodig om verder te komen. Sommige plekken kun je namelijk niet direct verven, maar daar heb je superverf voor nodig. Vervul de wens van de genie en voilà, de superverf is voor jou. Een wens kan zijn dat hij een stralend zonnetje op zijn muur wil: zo gezegd, zo gedaan. Ook zijn er diverse soorten genie’s die je nodig hebt om verder te komen. Zo tref je op gegeven moment een hek dat dicht zit doordat het stroomkastje niet werkt. Vervolgens maak je kennis met de thunder-genie’s, die dat kastje wel even een stroomschok kunnen geven.

Is dit het?

Ash hoeft niet per se over de straten te lopen. Duidelijk wordt dat hij een heuse klimmer is en overal wel op kan komen, als hij het maar wil. Dat moet ook wel, want de etters die zijn boek verscheurden gaan magischerwijs naar dezelfde gebieden als hij en met regelmaat moet je ze vermijden of weglokken, zodat je verder kunt. Elk nieuw gebied stelt je voor een nieuwe uitdaging. Wat ik vooral heel vervelend vond, was dat het meteen duidelijk was wat de game van je wilde, maar soms totaal niet duidelijk was hoe je dat dan moest doen. 

Er is een stuk waarin je twee electriciteitskastjes een schok moet geven. Dit kun je doen door een thunder-genie in te zetten. Je hebt er echter twee nodig, maar na je kapot te zoeken, vind je er maar eentje. Duidelijk is dat je er nog een moet vinden, maar ik moest de hele stad afzoeken voordat de oplossing helder werd. Ik houd van zelf dingen uitzoeken, maar daar zit een grens aan. Wat ook mist, is een beetje diepgang in de game. Er zitten een aantal mooie momenten in, zoals de achtergrond van de pestkoppen die duidelijk wordt of de kranten die overal slingeren en daardoor vertellen wat er met Denska is gebeurd. Toch blijft het een beetje aan de oppervlakte rusten, doordat het zich enkel richt op het opnieuw inkleuren van de stad en dat is jammer. 

Het verven, de creativiteit en het concept zijn fantastisch, maar door het zwakke verhaal blijft het slechts een simpele vermakelijke game voor tussendoor. De game duurt een uur of zes en dat lijkt kort voor de prijs van €40,-, maar dat is precies lang genoeg vanwege het oppervlakkige verhaal. Heerlijk om een klein dagje aan te wijden en er plezier mee te hebben, maar een game die je ook snel weer vergeet.