Child of Light Ultimate Edition

Voor heel even naar een andere wereld getransporteerd worden waar je epische avonturen kunt beleven, is dat niet een van de mooiste dingen die games ons kunnen bieden? De sprookjesachtige wereld van Child of Light is precies zo’n plek waar je naartoe kunt gaan om jezelf te verliezen in een betoverend avontuur. De release van de Child of Light Ultimate Edition voor de Nintendo Switch is een mooi moment om dit avontuur opnieuw te beleven.

Child of Light maakt deel uit van Ubisofts initiatief om kleinere projecten ook een kans te geven binnen dit grote bedrijf. Vier jaar geleden kwam dit kleine meesterwerkje uit voor alle platformen van toen, maar ondanks de vele positieve reviews is de game nog niet zo bekend als de grote Ubisoft-knallers als Assassin’s Creed of Far Cry. Kan de release van de Ultimate Edition voor de Switch van vorige maand daar verandering in brengen?

Beware the night, child of light

Child, tuck yourself in bed,
Let me tell a story,
Of Lemuria, a kingdom past,
And a girl born for glory.
Lost from our world came she,
Treachery gave close chase,
She raised her sword and flew,
For she feared not the race.
Three long lost lights to save,
A mad queen to defeat,
The journey would transform her,
Her destiny to meet.
The path home tragic and faint.
Beware the night, Child of Light.

Als een game zo begint, dan weet je meteen dat je iets bijzonders aan het spelen bent. De hele game is namelijk rijmend geschreven. Je hoort dit verhaal/gedicht voordat je wakker wordt als de jonge prinses Aurora in een onbekende wereld. Je ontmoet het blauwe vuurvliegje Igniculus en hij vertelt je dat je in het koninkrijk Lemuria terechtgekomen bent. Samen gaan jullie op avontuur om Aurora’s weg terug naar huis te vinden en Lemuria te redden van de duisternis. De boosaardige Queen of the Night heeft namelijk de zon, de maan en de sterren gestolen. Met een zwaard dat groter is dan jijzelf ga je op pad om het licht terug te vinden en de boosaardige koningin te verslaan.

Zo raak je verzeild in een sprookje over licht en duisternis, goed en kwaad en de niet altijd gemakkelijke weg naar volwassenheid. Tijdens je avontuur ontmoet je vreemde figuren die zich aansluiten bij je team, zoals de angstige Finn, een Capilli met een dwergachtig uiterlijk en een lichtje op zijn hoofd of de vrolijke harlekijn Rubella van het Aerostati-volk, die op zoek is naar haar broer en trieste tegenpool Tristis. Je leert je reisgenoten onderweg steeds beter kennen door de rijmende gesprekken die ze voeren. Die gesprekken zijn soms nogal geforceerd, omdat de schrijvers uit alle macht proberen rijmwoorden te vinden: “I am Aurora, I am she. Why didn’t you say so, follow me.” Nu snap ik dat het niet makkelijk is om te rijmen op Aurora, maar toch. Laat je hier echter niet door afschrikken, want de game heeft nog zoveel meer te bieden, bijvoorbeeld de prachtige, sfeervolle stijl.

Een sfeervol sprookje

Een hele goede reden om Child of Light alsnog te spelen, is de schitterend getekende wereld. De waterverf-stijl geeft je het gevoel dat je in een schilderij bent gestapt en transporteert je direct naar een wondermooie wereld die avontuur ademt. Het geheel wordt afgemaakt met de rustgevende achtergrondmuziek, die zo mooi is dat ik er ook buiten de game nog vaak naar luister. Het album staat zelfs op Spotify. Op de Switch komen de graphics en muziek net zo goed uit de verf als vier jaar geleden en een bijkomend voordeel is natuurlijk dat je de game nu ook onderweg kunt spelen.

De sprookjesachtige sfeer zit hem niet alleen in de art style, maar ook in de verhaalelementen. Aurora krijgt te maken met haar boze stiefmoeder, wat ons natuurlijk bekend voorkomt uit Assepoester en Sneeuwwitje en dat ze als kind alleen op avontuur gaat, dat ken je vast nog wel van Hans en Grietje en Roodkapje. Reuzen, dwergen, pratende dieren: ze zijn er allemaal. De makers hebben zich echter niet alleen door sprookjes laten inspireren, maar ook door de klassieke mythen. Aurora is bijvoorbeeld niet alleen de naam van de prinses uit Doornroosje, maar ook de Romeinse naam voor de godin van de zonsopgang. De kwaadaardige Queen of the Night heet Umbra, wat het Latijnse woord is voor schaduw en je kleine blauwe metgezel heet niet voor niets Igniculus, want dat betekent ‘vuurtje’ in het Latijn. Op deze manier komt het thema licht versus donker ook weer terug in de namen van de personages.

En ze leefden nog lang en gelukkig?

Een sprookjeselement dat de makers bewust niet hebben gebruikt in het verhaal, is het ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’-einde, waarbij Aurora haar prins op het witte paard vindt. Dit klinkt logisch als je een kind als hoofdpersoon hebt, maar dat argument gaat niet op, want Aurora ontwikkelt zich in de game tot een jonge vrouw. Toch kozen de makers niet voor het klassieke sprookjeseinde. In een interview met Rock, Paper, Shotgun legt creative director Patrick Plourde uit waarom:

The point of being modern is that women don’t need a guy. I don’t want an ending where she’s going to fall in love. That could be interesting at another time, maybe even with the same character some time later. But that’s another angle to take. This one, I wanted it to be about becoming an adult and how that’s something you do by yourself.

Een moderne vrouw, zoals Aurora, heeft dus niet per se een man nodig. Plourde vindt dat het thema van verliefd worden interessant kan zijn, misschien zelfs in een volgende game over Aurora, maar dat Child of Light een ander thematiek heeft: volwassen worden en hoe je dat zélf moet doen. Dit bewijst voor mij hoe goed er over het thema van de game is nagedacht. De makers hadden natuurlijk zonder na te denken het einde van bijna alle klassieke sprookjes en Disney-films kunnen kopiëren (Belle en het Beest, Assepoester, Sneeuwwitje, Aladdin, De Kleine Zeemeermin en zo kan ik nog wel even doorgaan) om daarmee de game herkenbaarder te maken als sprookje. Het mooie is echter dat ze juist het lef hebben gehad om van deze norm af te wijken, net als Disney met hun meer recente heldinnen, zoals Elsa uit Frozen en Vaiana. Moderne vrouwelijke personages als Aurora kunnen gamende meiden en vrouwen inspireren met hun daadkrachtigheid en zelfstandigheid en dat is wat mij betreft een plus.

De prinses en de puzzel

Een sterke vrouw als hoofdpersoon dus, maar wanneer Aurora wakker wordt in Lemuria, is ze nogal weerloos. Je hebt geen zwaard, geen kaart, geen team en geen vaardigheden. De game is 2D en heeft kenmerken van een Metroidvania-game, waardoor je in eerste instantie puzzels zult tegenkomen die je nog niet kunt oplossen, omdat je niet de juiste vaardigheden hebt. Eerst ben je dus flink met kratten aan het schuiven en alle kanten op aan het lopen, maar al vrij snel leer je zweven en dan kun je overal zonder problemen komen. Ook al haalt dit een deel van de uitdaging uit de game, het zweven draagt wel bij aan het gevoel dat je in een andere wereld terechtgekomen bent . Het is zo relaxt om licht als een veertje soepel door de lucht te zwieren dat ik alleen daarvoor de game al opstartte.

Wat geldt voor het zoeken van je weg, geldt eigenlijk ook voor de puzzels die je op je avontuur tegenkomt. Je komt regelmatig voor een dichte deur of een enorm ijzeren hek te staan met allerlei vreemde symbolen eromheen en aan jou is het dan de taak om er toch doorheen te komen. De eerste keer is het niet meteen duidelijk hoe het werkt, maar als je de eerste puzzel dan eindelijk opgelost hebt, zijn alle volgende puzzels een eitje. Begrijp je er één, dan begrijp je ze allemaal. Verwacht dus geen Zelda-achtige uitdagingen.

Ook al zijn de puzzels niet erg uitdagend, dat betekent nog niet dat Child of Light niet de moeite waard is om te spelen. De stijl, het verhaal, de besturing en ja, ook de makkelijke puzzels dragen allemaal bij aan de sprookjesachtige, relaxte sfeer waar je je lekker in kunt verliezen, zonder al te hard te hoeven nadenken. Daarbij heeft Child of Light nog een extra troef in handen: je kunt het ook met z’n tweeën spelen! Op die manier kun je lekker op de bank samen de game ervaren als een soort interactieve film, waarbij de ene speler Aurora bestuurt en de andere Igniculus. Op de Switch kan de tweede speler daarvoor een Joy-Con of het touchscreen gebruiken. Je kunt deze game vanwege de lage moeilijkheidsgraad ook makkelijk spelen met iemand die geen fervent gamer is, zoals bijvoorbeeld je vriend(in), je kleine zusje of je oma. Ook met een mede-gamefanaat is het leuk om samen te spelen, maar dan moet je wel regelmatig wisselen wie Aurora bestuurt, omdat Igniculus slechts een kleine, ondersteunende rol speelt door bijvoorbeeld vijanden te vertragen.

Craften en knokken

Child of Light bevat ook interessante RPG-elementen. Je kunt verschillende oculi (edelstenen) vinden door kistjes te openen of vijanden te verslaan. Dankzij het craft-systeem kun je je oculi vervolgens combineren om je teamgenoten extra verdediging te geven of elemental damage te laten doen. De robijn zorgt bijvoorbeeld voor fire damage en met een diamant kun je je snelheid verhogen. Je kunt kleine edelstenen ook samenvoegen tot grotere edelstenen en deze grotere weer tot enorme. Daar werd ik best een beetje hebberig van; ik moest en zou natuurlijk de allergrootste diamant craften. Later kwam ik erachter dat ik die diamant kon combineren met de allergrootste onyx en spinel om een Princess Stone te maken. Dit is de beste edelsteen in de game en geeft je +40% attack power. Hebben!

Ook hebben al je teamgenoten een eigen skill tree met unieke vaardigheden die je tactisch in kunt zetten tijdens gevechten. De harlekijn Rubella is bijvoorbeeld supersnel en je kunt haar tumble-aanval helemaal upgraden om de aanvallen van vijanden te onderbreken. Over de gevechten heb je overigens zelf veel controle, omdat je de vijanden van tevoren ziet aankomen. Het is aan jou om te bepalen of je al dan niet tegen ze aan wilt lopen om de strijd aan te gaan. De versteende driepotige mens-spin probeert je nog wel eens te dwingen tot een confrontatie door je te beschieten met pijlen, maar als je een beetje oplet, is het niet moeilijk om een gevecht te vermijden. Igniculus kan je hierbij nog een tactisch voordeel geven door vijanden te verblinden, zodat je als eerste aan zet bent in het gevecht.

Als je eenmaal de strijd aan bent gegaan, blijkt het vechtsysteem een verrassende combinatie van turn-based en real-time, wat strategisch nadenken vereist. Er start direct een tijdlijn die aangeeft wie er aan de beurt is en mag aanvallen. Hoe sneller je personage is, hoe eerder je de tijdlijn hebt doorlopen en je een aanval mag kiezen. De truc is om je aanval zo te timen dat je een vijand raakt terwijl hij net aan het casten is, zodat je zijn aanval onderbreekt en hij weer wordt teruggezet op de tijdlijn. Als dat lukt en je plannetje precies uitpakt zoals je wilt, voelt dat als de ultieme overwinning. Met z’n tweeën is het extra leuk om eerst samen een strategie uit te denken en dan samen blij te zijn als de timing helemaal perfect uitpakt of om samen te huilen als je het toch niet zo handig hebt aangepakt en de derde kop van de afschrikwekkende draak je toch bijna weet te vermoorden met z’n vuurballen.

Child of Light II

Als je Child of Light nog niet kende en je van sprookjesachtige verhalen houdt of je zoekt een spel om met je vriend(in) te spelen: zeker doen! Als je Child of Light echter al gespeeld hebt, zal het geen hele nieuwe ervaring worden om de game nu op de Switch te spelen. De Ultimate Edition bevat namelijk niets meer dan de game zelf en alle al bestaande DLC. Gelukkig gloort er wel hoop aan de horizon voor de fans van Child of Light. Op een foto die creative director Patrick Plourde op Twitter plaatste, zagen we op de achtergrond een velletje papier liggen waar heel duidelijk “Child of Light II” op stond geschreven. Mogen we binnenkort weer de prinsessenkroon van Aurora opzetten? Zou ze deze keer haar prins op het witte paard ontmoeten? Wie zal het zeggen. Ik kan in ieder geval niet wachten!

Sorry for the long silence. But we have this little thing up and running 🙂 #childoflight #switch pic.twitter.com/M6k1xoXX8F

— Patrick Plourde (@patrick_plourde) August 8, 2018