Caesar III – Brood, spelen en een hoop gedonder

Vroegâh was alles beter! Robert ging met de roze bril op terug naar 1998 en testte of Caesar III de tand des tijds heeft doorstaan. Is deze citybuilder van Sierra Entertainment nog steeds tof anno 2017 of kunnen we deze game maar beter stof laten happen achter op een plank?

Toen Caesar III in 1998 uitkwam op pc was ik nog bezig met LEGO en buitenspelen en maakte ik pas enkele jaren later kennis met mijn eerste pc-games. Nadat het liefde op het eerste gezicht was met Age of Empires, was de sprong naar Caesar III niet zo moeilijk meer. Voor mij kwam in Caesar alles samen: het bouwen van virtuele steden en de Romeinen. Enige tijd later zou deze relatie verstoord worden met de komst van Rome Total War, maar voor een aantal jaar was Caesar III mijn favoriete game. Tijd om deze jeugdliefde eens aan de tand des tijds voor te leggen en te kijken of Caesar III nog steeds zo tof is of juist hopeloos is verouderd.

Technische en grafische obstakels

De vraag of een game van deze leeftijd überhaupt in de recente versies van Windows draait, is meestal het eerste obstakel dat overwonnen moet worden. Ik heb de versie van Steam in een sale gekocht en deze startte direct op. Ook tijdens het spelen heb ik geen enkele crash gehad, dus op het technische vlak is Caesar III in ieder geval nog relevant.

Uiteraard is het allesbehalve HD en zijn en worden alleen oudere, niet-breedbeeld resoluties ondersteund. Als je eenmaal aan het spelen bent vergeet je de dikke zwarten balken aan de zijkanten gelukkig snel en ziet Caesar er prima uit voor een game uit 1998.

Brood en spelen

Sinds 1998 is er eigenlijk weinig veranderd aan het “city/pretparken/dierentuin-bouw”-genre. Net als altijd moet je een balans vinden tussen het tevreden houden van het gepeupel, terwijl je zoveel mogelijk geld onder de streep probeert over te houden. Dit klinkt vrij simpel, maar bekenden met het genre weten dat dit meestal allesbehalve een makkelijke opgave is en dat is in Caesar niet anders.

De basis van een goed functionerende Romeinse stad bestaat natuurlijk uit brood en spelen. Wanneer men hongerig is en zich verveelt komt er oproer en gaat het proletariaat vervelend doen. Belastingmannen worden dan beroofd en als je alles buiten de luxere wijken te veel verwaarloost, breken er rellen uit.

Wanneer de bevolking is voorzien van genoeg eten en spelen met enige frequentie heb je echter pas één van de partijen in het oude Italië tevreden gesteld. Naast het gepeupel moet je ook naar de hoge heren in Rome bewijzen dat je de titel van gouverneur waardig bent en daar de nodige tributen naartoe zenden. Vanzelfsprekend geeft dit weer extra druk op je export en uiteindelijke budget.

Gedonder en bliksem

Waar Caesar zich nog steeds in onderscheidt, is dat alles je zo ongeveer dood wil maken, want niet alleen de hoge heren of bezorgde burgers krijg je op je dak, ook de goden mengen zich in het vroege urbane geweld. Je hebt Mars, Venus en de rest van de Romeinse goden te vriend te houden, anders breken er massaal plagen, stadsbranden en ander onheil los.

Een seculiere stadstaat, waar je rustig wat colosseums en amfitheaters neerplemt is er dus niet bij. Dat maakt Caesar III anno 2017 nog steeds een uitdagende game en met verrassend meer diepgang dan op het eerste gezicht aanwezig is. Uiteraard is de game heerlijk gedateerd, maar dat neemt niet weg dat je deze game niet af kunt stoffen en je jezelf weer eens voor een paar uurtjes bloot kunt stellen aan de plebs en goddelijke torn van Mars. Zeker nu de game voor een habbekrats te krijgen is op Steam, is er geen enkele reden waarom je als gepensioneerd Romeins Gouverneur niet kunt herintreden.