Black Clover: Quartet Knights

De hero-shooter is anno 2018 een bekend subgenre. Overwatch is nog steeds de vaandeldrager, maar menigeen probeert inmiddels een graantje mee te pikken. Een hero-shooter maken is één ding, een succesvolle hero-shooter maken is weer heel wat anders. Black Clover: Quartet Knights pakt de beproefde formule en overgiet het geheel met een anime-sausje. Levert dit het gewenste resultaat op?

Black Clover: Quartet Knights is de eerste game gebaseerd op de populaire hedendaagse manga- animeserie. Nu moet ik eerlijkheidshalve bekennen dat ik nog nooit een aflevering van de manga of de anime onder ogen heb gehad, waardoor ik onbevangen met de game aan de slag kon. Veel achtergrondinformatie heb je ook niet nodig om Quartet Knights te begrijpen, want in de game gaan de verschillende personages uit de serie in goede hero-shooterstijl met elkaar de strijd aan.

Magisch tijdreiscomplot

Hoewel het bij een goede hero-shooter natuurlijk draait om de multiplayer, bevat Quartet Knights ook de nodige singleplayer-elementen. Zo is er een heuse Story Mode aan de game toegevoegd. Het verhaal daarvan draait net als de serie om de avonturen van Asta in het Clover-koninkrijk. In dit koninkrijk heeft iedereen de aanleg om door middel van de stof Mana magie te gebruiken. Asta heeft deze gave echter niet en moet het daarom hebben van zijn fysieke kracht en zijn zwaard dat magie teniet kan doen.

Het verhaal van de game draait specifiek om de mentor van Asta, Yami, die tijdens een missie ineens verandert in zijn veertien jaar oude zelf. Deze verandering blijkt verbonden te zijn met een magisch tijdreiscomplot dat het bestaan van het Clover-koninkrijk in gevaar brengt en dus is het natuurlijk aan jou om daar iets aan te doen. Iedere missie in het verhaal bestaat uit een arena waarin je een simpele objective hebt. Soms moet je een groep vijanden over de kling jagen, soms is er een boss battle en soms moet je een area zien te veroveren.

Deze missies zijn niet bijster interessant en meestal ook erg makkelijk. Het helpt daarbij niet dat je iedere missie in ieder geval de eerste keer als Asta moet spelen. Interessanter zijn de cutscene’s die de missies aan elkaar breien. Deze zijn namelijk van uitzonderlijk hoge kwaliteit, waardoor je echt het gevoel krijgt dat je naar een anime kijkt. Helaas ben je in hooguit een uurtje of twee wel door het verhaal heen. Dan rest je de mogelijkheid alles nog eens op een hogere moeilijkheidsgraad of met andere personages te proberen.

Oefenen met verschillende rollen

Naast de Story Mode is er ook nog een Challenge Mode, die je helpt om de verschillende personages goed onder de knie te krijgen, voordat je je online staande  probeert te houden. De game bevat hiervoor ook een speciale trainingsmodus waarin je tegen vijanden vecht die niets terug doen, maar de Challenge Mode werkt eigenlijk veel beter.

Deze modus bestaat uit een aantal missies, één per personage, die steeds ingeleid worden met een onnodig en slecht te volgen verhaal over vier magiërs. In feite is het doel van iedere missie om alle vijanden in een map om het leven te brengen. Het leuke is dat iedere missie bonusdoelen bevat voor het gebruiken van alle speciale aanvallen van het personage waar je mee speelt. Gezien de uitgebreide cast aan personages en de diversiteit aan aanvallen, is dit een prima manier om een beetje te oefenen met de verschillende aanvallen en rollen.

Draken en gespierde schapen

De hoeveelheid en diversiteit aan personages is duidelijk het sterkste punt van Black Clover: Quartet Knights. In totaal kun je kiezen uit zestien verschillende personages die weer onderverdeeld zijn in vier verschillende rollen. Zo zijn er de melee-personages zoals Asta en Yami die van dichtbij met zwaarden te werk gaan. Shooters nemen hun vijanden van veraf met magie onder vuur. Support-personages zijn er voor onder meer buffs en barrières en healers zijn er om… nou ja om te healen natuurlijk.

Binnen deze verschillende rollen is er ook nog voldoende variatie. Zo is Fana een healer die naast haar genezende krachten met vuurballen in het rond schiet en als speciale aanval tijdelijk op een draak kan gaan zitten om vijanden vanuit de lucht te bestoken. Charmy Pappitson is ook een healer, maar in plaats van een draak roept zij een gespierd schaap op dat haar kan verdedigen als ze omsingeld is. Bovendien geneest zij teamleden niet direct, maar laat ze healing-items vallen in het level. Hoe langer ze blijven liggen, hoe sterker ze worden, maar als een vijand ze aanraakt verdwijnen ze.

Ook wat betreft hoe de personages door het level bewegen is er veel variatie. Zo is Asta snel en behendig en kan hij over muren rennen. Shooter Magna Swing heeft een sterke aanval, maar weinig health, waardoor hij als één van zijn speciale aanvallen een sprintje kan trekken. Een andere Shooter, Licht, heeft dan weer de mogelijkheid om een aantal keer achter elkaar te springen en zodoende een level door te zweven. Ook kan hij wegteleporteren als hij plotseling toch omringd wordt door vijanden.

Eenzame servers

Die verscheidenheid aan personages is natuurlijk mooi, maar dan moet de gameplay van de multiplayer verder ook interessant genoeg zijn om deze personages tot hun recht te laten komen. Helaas is dat waar Black Clover: Quartet Knights enigszins onderuit gaat. Dat heeft in de eerste plaats te maken met de moeilijkheid van het vinden van andere spelers. Of dit ligt aan de geringe hoeveelheid mensen die de game online spelen of aan serverproblemen is mij niet duidelijk geworden, maar het was dikwijls maar de vraag of ik daadwerkelijk de zeven anderen kon vinden die nodig zijn voor een potje.

Wanneer er niet binnen een bepaalde tijd andere spelers worden gevonden, worden de overige slots ingevuld door bots. Dat is allemaal goed en wel, maar in je eentje met drie andere bots tegen een team van eveneens bots spelen, levert niet dezelfde dynamiek op als wanneer je met échte tegenspelers te doen hebt. Bovendien wordt de verdeling niet altijd eerlijk gemaakt. Zo is het meerdere malen voorgekomen dat ik met drie andere mensen in een game zat, die dan vervolgens samen in een team werden ingedeeld. Het laat zich dan ook raden dat ik met mijn drie AI-vrienden geen schijn van kans maakte.

Eentonigheid kent geen tijd

Wanneer je echter wel zeven anderen vindt om mee te spelen en het lukt om een gebalanceerd team samen te stellen, dan is Quartet Knights bij vlagen erg leuk om te spelen. Wanneer de flow goed is in een team, ieder zijn taak doet en je combo’s uitvoert door meerdere malen tegelijk met een teamlid een speciale aanval uit te voeren, zijn er momenten waarop de game echt tot zijn recht komt.

Het probleem is echter dat zelfs als alles werkt en je voldoende andere spelers hebt weten te vinden, de verveling alsnog snel inzet. Dat heeft te maken met een gebrek aan mogelijkheden. Ieder potje is sowieso vier-tegen-vier, daar is al geen variatie in. Binnen dit vier-tegen-vier-format zijn er dan slechts drie verschillende modi om te spelen, die ook nog eens allemaal min of meer op hetzelfde neerkomen.

Zo is er een modus waarbij je als team een kristal zo snel mogelijk en binnen de tijdslimiet over rails naar de andere kant van de map moet krijgen door er in de buurt te blijven. Dan is er een modus waarbij je een sleutel moet zien te veroveren om er vervolgens een kist mee open te maken, beide door erbij in de buurt te blijven. De laatste modus is dan vervolgens het veroveren van een zone, wat je doet door, je raadt het al, zo lang mogelijk in de buurt te blijven.

Net te kort

Het gebrek aan verschillende modi wordt nog enigszins opgevangen door de eerdergenoemde grote variatie in de personages. Door steeds nieuwe personages en nieuwe rollen uit te proberen, kun je alsnog de nodige afwisseling aanbrengen in de game. Hier komt bij dat je verschillende decks met buffs kan samenstellen voor ieder personage.

Dat werkt als volgt: met ieder gewonnen potje win je een hoeveelheid geld. Dat kun je uitgeven aan nieuwe cosmetische items voor je personage, maar per personage zijn er ook een aantal kaarten beschikbaar die je kunt kopen. Deze kaarten zorgen er bijvoorbeeld voor dat een bepaalde aanval krachtiger wordt of dat de cooldown van een aanval korter wordt. Je kunt dan verschillende decks samenstellen die allemaal uit vier kaarten bestaan en op die manier verschillende accenten leggen in de personages.

Deze decks vormen een ingenieus systeem dat wat extra diepgang meegeeft aan de game. Helaas is de game verder simpelweg niet interessant genoeg om je hier echt in te willen verdiepen. Daar komt bij dat de game gewoon voor 60 euro in de winkel ligt. Black Clover: Quartet Knights heeft wat mij betreft te weinig te bieden om dat bedrag te rechtvaardigen.