Sinds het bestaan van de PlayStation 4 en de Xbox One hebben we denk ik nog nooit zoveel remasters en remakes gehad van oude games in een generatie. Helaas zijn er heel veel remasters geweest waar amper iets aan is veranderd op grafisch niveau en wat in mijn ogen een vorm van geldklopperij is. Denk aan de ronduit teleurstellende Sleeping Dogs: Definitive Edition of de erg slechte Prototype remasters. Als enorme fan van de BioShock-franchise had ik ook erg mijn bedenkingen toen ik hoorde dat “mijn” franchise ook in een mooier jasje zou uitkomen. In Keulen heb ik tot twee keer toe BioShock: The Collection mogen spelen en die speelsessies hebben mij gerustgesteld.

BioShock: The Collection bestaat uit BioShock, BioShock 2, BioShock Infinite en alle DLC die voor de drie genoemde games uitgekomen zijn. Het lijkt een mooi bundeltje voor de gamers die om onverklaarbare redenen nog nooit BioShock hebben gespeeld of de ultieme collectie voor fans zoals ik die nog een keer Rapture en Columbia willen ervaren op de nieuwste generatie consoles. Het is natuurlijk wel de vraag hoeveel mooier de games zijn dan het origineel. De eerste BioShock stamt alweer uit 2007, maar is de shooter negen jaar later grafisch echt veel beter?

BioShock The Collection Rapture

Voor de eerste twee delen kan ik de vraag beantwoorden met een duidelijke ja. In mijn tweede speelsessie van de dag heb ik een halfuur bij 2K Games BioShock 1 en 2 gecheckt. Er is duidelijk hard gewerkt om deze titels een uiterlijk te geven, zoals je die in 2016 kan en mag verwachten. Ook de besturing voelt veel adequater en de cutscenes zien er ontzettend mooi uit voor een remaster. Vooral de beginscene uit het eerste deel waarin je Rapture voor het eerst betreedt gaf mij weer zo’n gelukmakend gevoel dat er bijna een traantje kon worden weggepinkt. Het is echter niet allemaal koek en ei, want er waren toch een paar momentjes dat er snel nog wat textures moesten worden geladen en dat zou eigenlijk niet meer mogen.

Mijn eerste speelsessie was op de beursvloer zelf en daar heb ik Infinite gecheckt. Volgens de devs die ik gesproken heb heeft deze game geen remaster gehad, maar is het een port van de pc-versie. Tel erbij op dat de game pas drie jaar oud is en je ziet het verschil in uiterlijk niet heel duidelijk. Vooral als je kijkt naar het grote verschil bij de eerste twee delen. Het komt een beetje over alsof BioShock: Infinite er alleen maar bijzit omdat je anders geen volledige collectie hebt, aangezien het lijkt alsof deze game heel weinig extra liefde heeft gehad. Toch is het grafisch dik in orde en hier heb ik in het kwartier dat ik de game heb gespeeld geen technische mankementen gevonden.

Op gamescom kreeg ik het gevoel dat de game al lang en breed de gouden status had bereikt aangezien ik bij mijn bezoekje aan 2K Games mocht spelen wat ik wou en er stonden ook een aantal savegames klaar waarin je al behoorlijk ver in het verhaal zat. Ergens hoop ik dat de game nog niet helemaal klaar is, zodat de laatste plooien glad kunnen worden gestreken. Het is ook heel moeilijk om deze game aan iedereen aan te raden, want niet iedereen vindt iets mooiere graphics van dusdanig veel meerwaarde om een remaster aan te schaffen. Diegene die de drie meesterwerken nog niet gespeeld hebben lijkt dit een koopje te zijn aangezien je voor 45 euro drie volwaardige games met alle DLC in huis haalt.

Samengevat lijkt BioShock: The Collection een prima remaster te worden met mooiere graphics en iets betere en vooral soepeler gameplay. Het is misschien niet een remaster van het niveau Ratchet & Clank of Gears of War: Ultimate Edition, maar het is wel een mooi pakket voor de mensen die nog nooit het claustrofobische Rapture hebben ervaren. Voor de fans is het vooral de vraag of ze geld ervoor over hebben om nog een keer in de wolken te zijn al moeten er nog wel een paar puntjes op de i worden gezet om de ervaring voor iedere gamer onvergetelijk te maken.