De eerste Bayonetta game was voor mij een overwinning op alle fronten. Het was de spirituele opvolger van Devil May Cry, één van mijn favoriete series en een uiterst speelbare, visueel overdonderende game met een bizarre doch unieke stijl. Het was voor mij het bewijs dat Platinum Games garant staat voor kwaliteit en heerlijke actie. Ik was teleurgesteld dat Bayonetta geen vervolg zou krijgen, maar had vrede met die ene goede titel. Nintendo had er blijkbaar geen vrede mee en sloot in het geheim een deal om ervoor te zorgen dat Bayonetta een vervolg zou krijgen, dankzij Nintendo’s dikke portemonnee. En ik zag dat het goed was…

Ik sprong in de demo en de beste jongen van Nintendo trachtte mij uit te leggen hoe de game werkte. Bitch please, als je aan iemand niet hoeft te vertellen hoe dit soort games gespeeld moeten worden, dan ben ik het wel. Tijdens mijn speelsessie zag ik zijn ogen regelmatig groter worden vanwege alle crazy shit die ik wist uit te halen. Bayonetta liet zich weer heerlijk bespelen, wellicht nog beter dan in deel één. In no time wist ik de eindbaas te verslaan, het hoofdstuk uit te spelen en kon ik verder gaan met de volgende game. Ik had genoeg gezien. In de positieve zin en in de negatieve zin.

Bayonetta_2_06

De game speelde heerlijk weg, grafisch liet het zelfs de Xbox 360 en PlayStation 3 achter zich (en dat zegt wat voor een console die nog geen twee jaar oud is met “oude hardware”) en de game liep met een constante 60 FPS. Heerlijk; doet u er maar nog eentje. Dus waarom schreeuw ik het niet van de daken? Ik houd nu eenmaal van de stijlvolle actie hack & slash games zoals Devil May Cry, Bayonetta of de PS2 Castlevania’s, dus ik ben snel tevreden. Maar zelfs ik kan zien dat ondanks de hoge kwaliteit, ondanks de gelikte presentatie, de game grotendeels hetzelfde is als zijn voorganger. Bayonetta 1 staat nog steeds als één van de beste uit het genre, maar als die game je niet kon bekoren, dan zal ook Bayonetta 2 daar geen verandering in brengen. Bayonetta 2 biedt meer wat het eerste deel bood, alleen dan iets grootser en iets beter. Zover ik weet is de game geweldig, maar vernieuwend zoals het eerste deel was, is dit echter niet.

Aan de andere kant is er ook goed nieuws: voor fans van de eerste Bayonetta en het genre in het algemeen: schuif aan! Bayonetta is terug en hoe. Met name de mensen die het in de vorige generatie alleen met een Wii moesten doen moeten deze game in de gaten houden. Bayonetta 2 zal inclusief Bayonetta 1 komen, gratis en voor niks met onzinnige extra’s. Voor de mensen die de game hebben overgeslagen of niet konden spelen, is hier dan de herkansing om één van de beste games van de vorige generatie te spelen, inclusief het vervolg. Daarover gesproken: Bayonetta 2 biedt alles wat het eerste deel bood, alleen is het hier “cranked up to eleven”. De vijanden zijn groter, de gebieden mooier en het arsenaal van Bayonetta nog meer over the top. Het komt allemaal samen in een chaotische mix van brute combat en de meeste sensuele inhoud ooit op een Nintendo platform.

Tijdens mijn speelsessie genoot ik met volle teugen van Bayonetta 2. De game speelt beter dan voorheen en de grafische presentatie heeft een boost gekregen. Ik heb door de jaren geleerd dat Platinum Games nooit een slechte game levert; Bayonetta 2 zal daarop geen uitzondering vormen. Mijn ervaring was wel dat de demo aan de makkelijke kant was. Nu heeft dit ook te maken dat ik deel één zo gretig heb gespeeld, maar ook met de nieuwe “Umbran Climax” zorgde voor een makkelijker ritje. Als de Umbran Climax meter vol is kan je voor een korte tijd de krachtige moves uitoefenen die je voorheen alleen in de cutscenes zag. Deze extra power zorgt voor vernietigende aanvallen, maar maakt de game ook een stuk makkelijker. Ik hoop dat de demo expres op een lagere moeilijkheidsgraad is gezet om de mogelijke oningewijde mensen ook een kans te geven en ze naar huis te sturen met een positieve kijk op de game. Ik miste echter continue een uitdaging en hoop dat de echte versie de speler de keuze verschaft om een echte uitdaging te beleven.