Anthem

We hebben het al vaker geroepen: de loot shooter is hot. Nieuwe uitbreidingen voor Destiny, een sequel voor The Division en een nieuwe IP in het genre vanuit BioWare. Veel competitie is goed voor de fans, want daardoor is er meer dan genoeg te kiezen. Er is echter om diezelfde reden ook genoeg te vergelijken en dan komen tekortkomingen snel aan het licht. Nergens wordt dat zo pijnlijk duidelijk als in Anthem, BioWare’s nieuwste project na Mass Effect: Andromeda.

Het is duidelijk dat BioWare en Electronic Arts willen inhaken op het fenomeen dat we momenteel kennen als Games as a Service en het genre bekend als loot shooters. Alles vraagt om de vergelijking met titels als The Division en Destiny, met een focus op multiplayercontent, tal van wapens en upgrades en de belofte dat ‘het in de end-game echt spannend wordt’. Doordat beide partijen de game echter zo sterk in de mal van het genre hebben proberen te stoppen, blijft er van het bekende BioWare-sausje nog maar weinig over.

Een nieuwe wereld om te ontdekken

Anthem neemt ons mee naar een planeet, vermoedelijk ver van onze aarde af. Hoe deze planeet heet, in welk jaar we ons bevinden en in welk sterrenstelsel we zijn, is compleet onduidelijk. Wel weten we dat we ons bevinden in Fort Tarsis, een van de laatste locaties in handen van de mensheid waar deze zich staande probeert te houden tegen kwade krachten van buitenaf.

De planeet van Anthem is een bijzondere plek om te zien, is overgroeid met bossen, bevat grote kliffen en heeft diepe grotten om te verkennen. De status van de wereld is echter een rommeltje: de scheppers van de wereld, bekend als de Shapers, hadden het plan om de wereld te scheppen in negen dagen. Na drie dagen verdwenen ze echter spontaan, waardoor de wereld in chaos achterbleef met vervormingen aan de omgevingen en natuurlijke rampen tot gevolg.

Bij het scheppen van de wereld gebruikten de Shapers de Anthem of Creation, een mysterieuze kracht die de gebruiker de kracht geeft om de omgeving te vormen zoals hij of zij wil. Je snapt wel: een gewilde kracht die de verschillende groeperingen in Anthem dan ook graag voor zichzelf willen hebben. De voornaamste groepering is de Dominion, een militaire factie aangestuurd door The Monitor. Zij doen er dan ook alles aan om de Anthem of Creation in eigen handen te krijgen, zelfs als dat betekent dat ze hele steden van de kaart moeten vegen.

Was dat het?

In Anthem neem jij de rol aan van de Freelancer, een van de weinige overgebleven strijders in Fort Tarsis die de bevolking helpt tegen een prijs en daarvoor ook de wilde natuur in stapt. Je begint met kleine opdrachten, maar komt al snel binnen het plot van de Dominion en hun plannen voor de Anthem of Creation terecht. Daarin is het natuurlijk aan jou om in contact te komen met je bondgenoten en de Dominion te stoppen.

Het verhaal is echter voorbij voordat je het echt doorhebt. Hoewel iedereen er heilig van overtuigd is dat er enorm veel op het spel staat, weet de game het niet over te brengen. In tegenstelling tot de originele Mass Effect-serie voert BioWare bij Anthem de druk niet op, waardoor plots de aftiteling over het scherm rolt en je achterblijft met het gevoel: “Was dat het nou?”.

Het ontbreken van die druk komt niet alleen door de situatie, maar ook door de personages in de game. Ze zijn simpelweg niet interessant en doen er ook maar weinig aan om dat te worden. Wanneer je met een personage spreekt, is het meer een monoloog die ze houden waarbij jij af en toe een enkel zinnetje kunt terugzeggen. Daarbij geeft de game niet het gevoel dat je keuzes consequenties hebben, enkel dat degene die de monoloog houdt net even ietsje anders reageert.

Vliegen als Iron Man

Het echte avontuur in Anthem begint pas als je buiten de muren van Fort Tarsis stapt. Freelancers maken daarbij gebruik van Javelins: grote Iron Man-achtige pakken die niet alleen bescherming bieden tegen de natuur, maar ook voldoende vuurkracht geven om een klein leger om te leggen. De Javelins komen in vier vormen: Ranger, Colossus, Storm en Interceptor, ieder natuurlijk met een eigen set vaardigheden en voor- en nadelen.

De Ranger is je standaard all-round Javelin met een afgewogen set van skills, bepantsering en wapens om te gebruiken. Een ideaal pak om mee te beginnen en de game te leren kennen. Wanneer je alles beter onder controle hebt, is de Colossus een leuke om mee te experimenteren. Deze wandelende tank is langzamer dan de rest, maar heeft unieke wapens en kan een stuk meer klappen opvangen.

De Storm is de ‘magiër’ van het groepje en legt vooral de nadruk op aanvallen die gebruik maken van vuur, ijs, elektriciteit en explosies. Daarbij krijgt de Storm schilden wanneer deze in de lucht is, waardoor de Javelin perfect dient als artillerie vanuit de achterlinie. Als laatste is er de Interceptor, een razendsnelle Javelin die zich vooral specialiseert in close-combat om snel schade aan te richten en daarna weer weg te duiken.

Anthem voelt fenomenaal op het moment dat je in de lucht bent en de planeet verkent. Het vliegen in de game laat je echt voelen alsof je in de schoenen van Tony Stark bent gestapt. Iedere Javelin voelt anders aan, maar bij alle vier de varianten heb je een gevoel van zwaarte. Vooral de Colossus stampt rond wanneer deze met zijn schild rent, waarbij je zeker weet dat jij er niet voor zou willen staan. Daarbij moet je rekening houden met de koeling van je pak, waardoor je nooit oneindig in de lucht kunt blijven. De game laat je machtig voelen, maar laat het niet naar je hoofd stijgen.

Comboknaller

Wanneer je weer met beide benen op de grond staat, of net boven de grond rondzweeft, is de kans groot dat je in een gevecht terechtkomt. Net als in andere loot shooters zijn vijanden niet met een enkel schot dood, maar moet je levensbalkjes wegwerken terwijl de cijfers druk over je scherm vliegen. Heel precies hoef je dan ook niet te werk te gaan, vooral wanneer je speciale krachten binnen no-time weer terugkomen.

In Anthem ligt de nadruk dan ook meer op je karakter-specifieke skills dan op de verschillende wapens die er zijn. Natuurlijk heb je een selectie aan assault rifles, shotguns, pistolen en snipers tot je beschikking, maar heel spannend zijn ze niet, met slechts enkele variaties per klasse tot je beschikking. De kunst zit er meer in om je skills goed te combineren en zoveel mogelijk schade aan te richten.

Hierbij komt meteen het combosysteem kijken zoals we dat ook al zagen in Mass Effect: Andromeda: bevries een vijand om daarna met een explosie extra veel schade aan te richten. Een leuke manier die niet alleen experimenteren, maar ook samenwerken beloont. Vooral bij sterkere vijanden kunnen goede combo’s het verschil maken, aangezien ze net als in vele andere loot shooters al snel op sponzen lijken als het aankomt op de hoeveelheid kogels die ze kunnen hebben.

Loot, loot, loot, loot

Hoewel het vliegen als Iron Man je een goed gevoel van snelheid geeft, is Anthem allesbehalve een vlotte game. Dat is niet alleen te danken aan de lange laadschermen die je tussen iedere missie te zien krijgt, maar ook aan de manier waarop de game is opgebouwd. In tegenstelling tot bijvoorbeeld The Division is loot niet direct tot je beschikking wanneer je het tegenkomt.

In plaats daarvan moet je eerst terug naar Fort Tarsis om daar de Forge te openen. In de Forge kun je jouw Javelins helemaal tweaken naar je eigen smaak, met bijvoorbeeld het kiezen van je wapens, skills en extra stat-boosters. Denk daarbij aan meer munitie voor specifieke wapens, betere weerstand tegen soorten aanvallen en krachtige explosies om meer schade aan te richten.

Hoewel je wapens een bepalende rol spelen in hoe krachtig je Javelin is, heeft je bepantsering blijkbaar geen invloed op hoeveel schade je kunt hebben. De pantsers in Anthem zijn dan ook maar in beperkte mate beschikbaar, waardoor je per pak maar enkele opties hebt voor je hoofd, borst, armen en benen. Wil je dan echt wat anders, dan moet je in de in-game store kijken en deze aanschaffen met verdiende valuta, of ze kopen met microtransacties.

Na de credits

De welbekende end-game begint in het geval van Anthem zodra de credits over je scherm rollen, maar wordt volgens de game pas echt interessant als je de level-cap van 30 hebt bereikt. Op dat moment komen er namelijk drie nieuwe moeilijkheidsgraden beschikbaar: Grandmaster 1, 2 en 3. Deze moeilijkheidsgraden schroeven het niveau van de vijanden flink omhoog, waardoor je meer je best moet doen om ze neer te krijgen. In ruil daarvoor krijg je natuurlijk weer betere gear om de gevechten weer iets makkelijker te maken.

Een van mijn problemen met Anthem is echter dat de game me niet sterker laat voelen. Gedurende de uren van het verhaal kreeg ik niet het gevoel dat mijn Javelin echt sterker werd, ondanks dat de cijfertjes mij een ander verhaal vertelden. Voor het gevoel zat ik nog op precies hetzelfde punt als in de eerste minuten van de game, vooral omdat je niet meer mogelijkheden krijgt wanneer je op een hoger level komt. Ja, je kunt meer stat-boosters meenemen, maar je krijgt geen compleet nieuwe skills of mogelijkheden, iets wat in Destiny of The Division wel anders is.

Daarnaast ontbreekt het heel duidelijk aan content, iets waar ook andere games in het genre mee worstelen kort na release. Naast de verschillende missies kun je als Freelancer vrij ronddwalen door de wereld om World Events te doen of contracten op je te nemen om verschillende doelen te voltooien. Wil je daarna echt wat moeilijkers doen, dan zijn er de Strongholds.

Strongholds zijn langere missies die zo’n 30 tot 40 minuten in beslag nemen en vergelijkbaar zijn met een hele kleine raid. Je gaat daarbij met een team van vier Javelins naar binnen, om daar in verschillende instances vijanden en kleine tussenbazen te verslaan, om uiteindelijk een groot eindbaasgevecht te hebben. Het probleem met de strongholds is echter dat er momenteel maar drie zijn en ze niet veranderen wanneer je ze een keer hebt gespeeld. Daardoor worden ze gewoon saai na de tweede keer dat je ze hebt gedaan en zijn ze buiten de loot de moeite niet waard om terug te gaan.

Waar was BioWare in dit alles?

In een gesprek over Anthem kreeg ik plots een realisatie: de game lijkt gek veel op Fallout 76 in de vorm dat de ontwikkelaar achter de game van alles in de titel heeft proberen te stoppen, waardoor hetgeen waar het zelf zo goed in is, verloren is gegaan. BioWare heeft zoveel elementen van andere loot shooters over proberen te nemen, dat het de dingen waar het zelf zo bekend om staat is kwijtgeraakt.

Vroeger was de studio meester op het gebied van verhalen vertellen, interessante personages maken en de speler een gevoel van keuzes en consequenties geven. Nu imiteren ze vooral de competitie, waarbij ze zelf maar weinig inbreng hebben gehad. Het is dan ook momenteel ontzettend lastig om Anthem aan te raden aan fans van BioWare of fans van loot shooters.

Natuurlijk is er de belofte dat er in de toekomst nog veel content gaat komen. Er komen Cataclysms aan, meer gebeurtenissen in de open wereld en ook nieuwe missies kunnen we de komende drie maanden verwachten. Daar heb je nu echter helemaal niets aan. Op het moment lijkt dan ook het wijze advies te zijn om over drie maanden of een half jaar nog maar eens naar Anthem te kijken, in de hoop dat er dan misschien wel wat te doen is.