Ant-Man and the Wasp

Na het daverende succes van Avengers: Infinity War vroegen veel fans zich af waar Ant-Man was. Op een kleine referentie na werd de held nergens bij naam genoemd en werd het niet echt duidelijk wat er precies gebeurd was met hem. Ant-Man and the Wasp geeft ons daar een antwoord op, maar toch heeft de film aardig last van zijn voorgangers.

Het Marvel-universum heeft inmiddels een aardige variatie aan superhelden tot leven gebracht. Of het nu de  serieuzere Captain America is of de grappige Guardians of the Galaxy, voor iedereen is er wel wat. Ant-Man uit 2015 past in het rijtje van Guardians of the Galaxy en wist door zijn droge humor en levendige energie de interesse van de fans te wekken. Toen bleek dat  deze held een van de grote afwezigen was in Infinity War, rees al snel de vraag wat er tussen Captain America: Civil War en Avengers: Infinity War precies gebeurd was met onze kleine vriend.

Lage verwachtingen

Ant-Man and the Wasp speelt zich vlak voor Infinity War af en laat vooral zien wat Scott Lang al die tijd heeft uitgevreten. Als je hoopt dat je antwoorden krijgt op grote vraagstukken in Infinity War, word je echter flink teleurgesteld. De film kan namelijk gezien worden als een op zichzelf staande film met een aantal losse connecties  met het Marvel-universum. Scott Lang is na het debacle in Duitsland tijdens Civil War onder huisarrest geplaatst. De FBI heeft hem namelijk te pakken gekregen en houdt hem met een enkelband nauwlettend in de gaten.

Scott heeft daarom zijn prioriteit verlegd naar het juist opvoeden van zijn dochter Cassie. Hij wil er namelijk alles aan doen om haar te zien opgroeien. Zijn superheldenleven is daarom op een lager pitje gezet. Tegelijkertijd is hij een beveiligingsbedrijf begonnen met zijn vrienden Luis, Dave en Kurt. Zijn vorige werkgever Hank Pym en diens dochter Hope van Dyne zijn echter nog op de vlucht en zijn op zoek naar Janet van Dyne, die jaren geleden in het mysterieuze Quantum Realm verdween.

Speelse setting

Het duurt niet lang voordat Scott Lang betrokken raakt bij de zoektocht naar Janet en vanaf dat moment gaat de film los. De krachten van zowel Ant-Man en The Wasp (Hope van Dyne) worden heerlijk uitgebuit in de meest gekke situaties. Denk hierbij aan het constante vergroten en verkleinen tijdens een gevecht. Daarnaast heeft The Wasp ook de mogelijkheid om objecten te vergroten en te verkleinen. Zo zien we een Hello Kitty-Pez-dispenser meters groot worden en zien we een rijdende motor tot een miniatuurvorm veranderen.

Ook de omgevingen waar Scott, Hope en Hank zich bevinden worden flink blootgesteld aan deze krachten. Zo doen Hank en Hope onderzoek in een verlaten gebouw die ze tot trolley-formaat kunnen verkleinen en hebben ze een Hot Wheels-verzamelbox voor al hun (echte) auto’s. Deze maffe situaties laten de film zijn eigenheid behouden.

Kleine jongens

Helaas moet Ant-Man and the Wasp het tegen zijn ‘voorganger’ opnemen. Thanos is namelijk een gigant van een vijand en wist het hele universum op te schudden. Ant-Man moet het echter doen met de kleinere slechteriken op aarde. Dat gezegd  hebbende, zijn het niet eens echte schurken. Zo is er Jimmy Woo, een hoge pief bij de FBI die vooral als comic relief fungeert, een over het paard getilde crimineel met zelfbruiner genaamd Sonny Burch en Ghost, een tragische slechterik met een heftig verleden. Vooral deze laatste is verhaaltechnisch het interessantst. Ghost is namelijk als kind getroffen door straling uit de Quantum Realm en is sinds die dag in constante pijn.  Verder heeft ze de mogelijkheid om door objecten te lopen of onzichtbaar te worden.

Helaas wordt de potentie van Ghost niet optimaal benut. De karakterontwikkeling  blijft nogal vlak en  wordt nooit interessant genoeg om er daadwerkelijk iets om te geven. Sonny Burch blijft ook vrij eentonig. Hij is er namelijk opeens zonder goede reden en dwarsboomt onze helden zodra de missie bijna geslaagd is. Hoewel deze scènes hilarisch zijn, lijkt het verhaaltechnisch vooral in het niets te vallen. Dat gezegd hebbende, verdient Michael Pena als Luis een groot compliment. Hij steelt namelijk elke scène waarin hij speelt en heeft de lachers op zijn hand.

Een bij hoort erbij

Tot slot hebben we nog onze nieuwste aanwinst in het Marvel-universum genaamd The Wasp. Hope van Dyne speelde in deel één nog een bijrolletje en was in Civil War compleet afwezig. Hope is in deze film echter de drijfveer gezien het leven van haar moeder op het spel staat. Ook heeft zij naast het vergroten en verkleinen van objecten de mogelijkheid om te schieten en te vliegen. Zowel de meest emotionele scènes als de beste actie scènes komen van haar.

Helaas komt de Quantum Realm minder goed uit de verf. Ondanks het feit dat het een belangrijke rol speelt in de film, is het niet echt  creatief gedaan. De microscopische alternatieve dimensie waar Janet van Dyne in ronddwaalt, is visueel niet zo aantrekkelijk als scènes in bijvoorbeeld Doctor Who of Guardians of the Galaxy. Doordat er in de gehele film over deze dimensie wordt gepraat, had ik hier iets meer van verwacht.

Is de film dan niet goed?  Jawel, maar je merkt dat de film last heeft van Avengers: Infinity War. Deze film zit namelijk boordevol goede actie en een onovertroffen badguy, waardoor Ant-Man and the Wasp een beetje in het niets valt.  Als de film voor Infinity War was uitgebracht, had het waarschijnlijk iets meer waardering gekregen dan dat het nu gaat krijgen. De film heeft daarentegen wel erg veel grappige moment  en creatieve actiescènes. Ik raad je dan ook aan om de film zoveel mogelijk los te koppelen en vooral te genieten qua humor.

Ant-Man and the Wasp draait vanaf 18 juli in de bioscoop. Als je dan toch bezig bent, check dan onze prijsvraag en win een te gek goodiepakket.