Alweer een Alien-game? Jazeker, en dat is helemaal niet zo gek. De eerste twee Alien-films staan nog steeds als een huis en hoewel de serie zijn glans verloor met deel 3 en 4, zijn zelfs die films nog te beschouwen als degelijke sci-fi films. De serie heeft een gigantische invloed gehad op gaming, met name in de jaren ’80. Door de jaren heen zijn er letterlijk tientallen games geweest die gebaseerd waren op de filmserie, maar zelden waren ze de moeite waard. Aliens: Colonial Marines strooide nogmaals wat zout in de wonden van de fans die zo hoopvol wachten op een game die de serie eer aan doet. Het wachten lijkt met Alien: Isolation voorbij.

Gebaseerd op de eerste film, speelt Alien: Isolation zich af 15 jaar na de gebeurtenissen van Alien, en 42 jaar voor de gebeurtenissen van Aliens. Ellen Ripley is nog steeds in hypersleep terwijl ze in de ruimte dwarrelt na het opblazen van de Nostromo en het elimineren van de Alien. Je speelt Amanda Ripley, de dochter van Ellen die de mogelijkheid krijgt om de verdwijning van de Nostromo en haar bemanning te onderzoeken. Haar zoektocht leidt haar naar het schip Sevastopol om de zwarte doos van de Nostromo te vinden, maar ook op dit schip bevindt zich een Alien. Genoeg stront aan de knikker om een toffe survival horror-game van te maken, vind je niet?

Alien Isolation 004

Want in tegenstelling tot het gros van de Alien-games, is dit geen actie-game, maar een survival horror. De Alien in de game kan NIET dood en er is weinig voor nodig om Amanda uit te schakelen. De Alien is levensgevaarlijk en realistischer dan ooit tevoren in een game neergezet. Rennen, jezelf verstoppen, liberaal gebruik maken van de motion-tracker en, als de nood aan de man komt, is jezelf verdedigen met een mini-vlammenwerper het devies. Echter wat je ook doet: de Alien kan niet dood en zal altijd terugkomen. Afgezien van een paar andere overlevenden die nog op het schip te vinden zijn, sta je er helemaal alleen voor.

Bij de presentatie van Alien: Isolation liet een medewerker van Creative Assembly een demo zien. Hij waarschuwde ons dat, hoewel hij de demo van binnen en buiten kende, de Alien altijd anders reageert en hij niet kan voorspellen wat de Alien zal doen. Veel games gebruiken verschillende kamers of omgevingen als kleine, afgescheiden levels: verlaat de omgeving en alles wat daar mogelijk achter je aan zat is verdwenen zodra je het volgende gedeelte van het level betreedt. Dit is niet het geval in Alien: Isolation. Het ruimteschip is één groot level waarin alles gelijktijdig gebeurt en leeft, waaronder de Alien die het op jou gemunt heeft. De game zal maar een handjevol gelegenheden kennen waarop je de Alien via een scripted-event tegenkomt. Je kan de game spelen en buiten de paar scripted-events de Alien maar een paar keer tegenkomen. Zo is het ook mogelijk om de Alien vrijwel continu achter je aan te hebben. Zo was het dus ook bij de presentatie. De Alien was de CA-medewerker continu aan het achtervolgen en hij ontkwam met de grootste moeite.

Als je de game begint te spelen, valt er één ding gelijk op: deze game is next-gen. Geen game die eigenlijk voor de oude systemen is gemaakt en is geport, geen halfslachtig project wat maar 40% uit de nieuwe consoles haalt, niks. Dit is voor mij dé game die laat zien waar we met z’n allen die dure machines voor in huis hebben gehaald. Dit zou niet kunnen op de Xbox 360. Dit zou niet kunnen op de PlayStation 3. Alles ziet er zo ontzettend mooi uit en de dingen die er niet mooi uit zien, zijn met opzet zo gedaan. Alles is gemaakt met de technologie uit de eerste film in gedachten. De technologie uit de eerste film was gebaseerd op hoe men toen dacht dat de toekomst eruit zou zien. We weten inmiddels dat onze computers tot meer in staat zijn dan monochrome beeldschermen en bliepjes. Alles is zo natuurgetrouw nagemaakt dat je zou zweren dat men sets van de film heeft gebruikt.

Het belangrijkste wapen dat je hebt, is de motion-tracker. Mensen die bekend zijn met de films kennen ze maar al te goed en de motion-tracker is hier natuurgetrouw nagemaakt. Dit handige apparaatje laat weten of er in de nabijheid beweging plaatsvindt. Het pikt álle vormen van beweging op, dus wanneer het apparaat iets oppikt hoeft dat niet altijd iets vijandigs te zijn. De andere wapens die je kan gebruiken zijn de mini-vlammenwerper en diverse stukken schroot die je vindt, waarmee je geïmproviseerde wapens kan vervaardigen. Denk aan flashbangs of kleine explosieven waarmee je de aandacht van de Alien kan trekken. Voor de rest ben je volledig aangewezen op je verstop-kunsten. Dit kan onder bedden, onder kasten en bijvoorbeeld lockers.

Gelukkig bleef het niet bij een presentatie, de pers kreeg ook de mogelijkheid om de game te spelen. De speelbare demo bezorgde mij een klein probleem; ik was net iets te lang om het scherm fatsoenlijk te zien en wanneer ik op mijn knieën ging zitten was ik iets te kort. De enige oplossing was krom gebogen staan en mijn elle bogen laten rusten op het stuk waar de controller lag. Hierdoor zat ik met mijn gezicht pal voor het scherm en dat is iets wat je juist niet wil wanneer je een game zoals deze speelt. Ik ben niet snel bang, maar ik schrik wel snel. Deze opstelling was niet goed voor zowel mijn hart, als mijn geestelijke gesteldheid.

De demo was een ander gedeelte dan het stuk wat de developer liet zien, waardoor ik hem niet kon nadoen en op mezelf was aangewezen. De omgeving was donker, de headphones waren van veel te goede kwaliteit en ik zat met mijn gezicht pal voor het scherm. De Alien liet niet lang op zich wachten en al snel werd ik getrakteerd op een kusje zoals alleen de Aliens dat kunnen doen. Ik probeerde het nog een keer en door middel van een doordachte verstopkunst en mijn tijd af te wachten, kon ik de Alien omzeilen. De motion-tracker bleek een geschenk uit de hemel en tegelijk ook een vloek. Wanneer dat bekende piepje begint, weet je dat de hel elk moment kan losbreken en je jezelf zo snel mogelijk moet verstoppen. De Alien kreeg me vaak te pakken, al was dat meer doordat ik niet wist wat ik deed en het feit dat ik veel te nonchalant speelde. In een betere omgeving en met meer oefening gaat dit zeker wat zweet in de bilnaad opleveren.

Wat kan ik zeggen: de Alien-films hebben van kleins af aan indruk op mij gemaakt en Alien: Isolation is de manier om zo dicht mogelijk bij de eerste film te komen. De details van werkelijk ALLES gaat je pet te boven en dankzij de onvoorspelbare A.I. zal elke playthrough anders aanvoelen. Hierdoor zal iedereen een ander verhaal kunnen vertellen in plaats van een situatie waarin iedereen schrikt van die honden die door de ramen in Resident Evil 1 vallen. Ik zei het al eerder: deze game laat zien wat next-gen is!