Hoewel commerciële ruimtevaart steeds meer vorm begint te krijgen dankzij bedrijven als SpaceX en Blue Origins, is het vrijwel zeker dat de meeste mensen van onze generatie nooit deze planeet zullen verlaten. Fysiek dan, want in de wereld van videogames kan natuurlijk alles. Adr1ft is een uitgelezen kans om even de magie van de ruimte te ervaren.

In Adr1ft speel je astronaut Alex Oshima die aan het begin van de game wakker schrikt en opmerkt dat ze ternauwernood aan de dood is ontsnapt. Ze hangt aan een touw dat is verbonden met een ruimtestation dat door een explosie in honderden stukken is gescheurd. Oshima kan zich daar niets meer van herinneren, maar gaandeweg in de game krijg je steeds meer een indruk van wat er allemaal is gebeurd. Je doel is vrij simpel: overleven en terug naar de aarde zien te komen.

ADR1FT Screenshot 01

Vrijwel gelijk krijg je de controle over Oshima en ervaar je hoe het is om te zweven door de ruimte. Hoewel ik zelf nooit gewichtloos bij het ISS heb rondgedobberd, krijg ik het idee dat de makers van deze game wel dicht in de buurt komen van het echte gevoel. Je beweegt traag en zolang je geen tegengas geeft, blijf je ook rustig doorzweven. Omdat het allemaal niet zo heel snel gaat, krijg je alle tijd om de omgeving te bekijken. Aan uw rechterhand ziet u de aardbol in alle geuren en kleuren, aan uw linkerhand de overblijfselen van een gigantisch ruimtestation. In de wijde omtrek is geen mens te zien.

Oké, dat je even rustig alle indrukken in je op kunt nemen is misschien niet waar. Je ruimtepak is niet helemaal jofel meer en door een lek in het zuurstofsysteem wordt je gedwongen naar zuurstofflesjes op zoek te gaan. Die zijn gelukkig makkelijk vindbaar. Op bijna elke strategische plek zijn er wel flesjes te vinden. Echt survival kan ik het niet noemen. Je gaat eigenlijk alleen dood als je besluit er zelf op uit te gaan en de missies te laten voor wat ze zijn. Aan de ene kant is dat jammer, maar aan de andere kant is het ook wel te begrijpen. Deze game draait vooral om de ervaring en de prachtige omgeving. Het is zeker geen Resident Evil waarin je om de haverklap het risico loopt dood te gaan.

Terwijl je door de stukken van het ruimtevaartuig zweeft, kom je computers, voice-recorders en SSD-schijfjes tegen. De harde schijven zijn collectibles, maar de computers heb je nodig om bij een werkende ‘escape pod’ te komen, terwijl de voice-recorders je meer inzicht geven in wat er allemaal is gebeurd. Helaas ben ik niet echt gegrepen door dat verhaal. Je krijgt het namelijk vanuit het perspectief van je mederuimtevaarders te horen (en te lezen in e-mails op de computer). Omdat je weleens een voice-recorder mist, ontstaan er gaten in het verhaal. En eerlijk gezegd wist ik aan het einde van de game nog steeds niet wat er allemaal aan de hand was.

Veel meer tijd zul je besteden aan het repareren van de systemen van het ruimtestation. De ontwikkelaar heeft op dat punt de kans gekregen om interessante puzzels in de game te verwerken, maar die kans is helaas niet benut. Het repareren van de apparatuur is geen raketwetenschap (hah!) en het wordt zelfs repetitief. Net op het punt dat je denkt dat er een nieuwe puzzel aan zit te komen, krijg je een opdracht die gelijk is aan de voorgaande. Goed, het is op een andere plek in het ruimtestation, waardoor je door nieuwe omgevingen kan zweven, maar het eindresultaat is hetzelfde.

Toch bleef ik geïntrigeerd en bleef ik aan de controller plakken. Ik wachtte op een climax of een plotwending, maar die bleef helaas uit. Adr1ft biedt een leuke speelervaring, maar door de herhaling in opdrachten kan ik helaas niet spreken van een epische game. De manier waarop het verhaal wordt verteld en het gebrek aan echt spannende muziek of geluidseffecten, die games als Everybody’s Gone to the Rapture zo bijzonder maken, maken het een doorsnee titel. En dat vind ik behoorlijk jammer, want de game had potentie om iets moois of kunstzinnigs te worden. Het zachte prijsje maakt het een beetje goed, maar houd daarbij wel rekening dat je deze game in een dag hebt uitgespeeld. De game niet uitbrengen voor PlayStation VR is ook een enorme gemiste kans.