Het jaar van de battle royale

Aan het einde van 2017 zagen we hoe Fortnite en PlayerUnknown’s Battlegrounds (PUBG) elkaar in het vizier hadden. Gezien het grootschalige publiek dat de games naar zich toe wisten te trekken, konden de twee in 2018 op flink wat concurrentie rekenen. We staan stil bij de verschillende battle royales die in 2018 zijn uitgekomen en hoe het genre zich verhoudt ten opzichte van 2017.

Wanneer een bepaald genre of gameplay aspect populair wordt, wordt dit meestal snel overgenomen door meerdere spelers in de gamesindustrie. Zo hebben we het tijdperk van de MOBA gehad na het succes van League of Legends, was er een opwelling van procedural generated werelden na de komst van Minecraft en het imperium van de hero shooter à la Overwatch. Wat zij gemeen hebben met battle royales, is dat het genre begon bij een enkele succesvolle game en dat vele ontwikkelaars hier een graantje van mee wilden pikken. Wat echter uniek is aan deze golf, is dat deze trend niet alleen binnen de indie-scene blijft, maar ook de AAA-game developers aanspoorde om mee te doen.

PlayerUnknown’s Battlegrounds

Het begon natuurlijk allemaal met PUBG: het uit de kluiten gewassen passie project van Brendan Greene. De game betrad in december 2017 officieel het post-release gebied, al bleek al vroeg in 2018 dat de game ver van klaar was. De game bleek slecht geoptimaliseerd, maar PUBG Corp. beloofde dat er aan de weg getimmerd werd en dat updates in de maak waren. Wanneer die updates dan eindelijk kwamen bleek dat hier niet veel werd gedaan aan de infrastructuur van de game, maar vooral meer content toe was gevoegd.

Veel spelers voelden zich bedrogen en verlieten de servers, waardoor de spelersaantallen van PUBG afnamen . Halverwege het jaar startte PUBG Corp. het FIX PUBG initiatief, waarmee ze duidelijke doelen hadden gesteld met de overtuiging dat ze voor het einde van 2018 gerealiseerd konden worden. Dit bleek echter een grote overschatting van hun eigen kunnen. Het gedetailleerde verslag van dit initiatief kun je hier lezen.

Voor PUBG was 2018 dus niet een daverend succes, maar dit gaf mogelijkheden voor andere ontwikkelaars om het eten wat PUBG Corp op tafel had laten staan, mee te pakken. De meest evidente concurrent was natuurlijk Fortnite.

Fortnite

De battle royale versie van Fortnite kwam in september 2017 uit en bood direct concurrentie voor PUBG. Vóór 2018 bleef de game de underdog, maar in maart 2018 zagen we hoe Epic’s Fortnite PUBG inhaalde in haar spelersaantal . De rest van het jaar behield Fortnite een voorsprong die uiteindelijk alleen maar groter werd. De game staat nu consequent bovenaan als meest bekeken game op Twitch.tv én als meest gespeelde game in de wereld.

Het kleurrijke uiterlijk en de toegankelijke mechanics zorgden ervoor dat de game een ruime doelgroep kon raken. Dit zorgde op haar beurt ervoor dat Fortnite een huis-tuin-en-keuken term is geworden. Vaders, moeders, en opa’s en oma’s weten van de game en ook het gamen wordt in de mainstream media niet meer gezien als iets wat alleen kinderen doen. Topsporters, talkshow presentatoren en muzieksterren kwamen in dit jaar ervoorer voor uit dat ze toch wel wat uurtjes besteden aan wegschrijven in Fortnite. Of je fortnite nouu leuk vind of niet, je kunt niet ontkennen dat de game ervoor heeft gezorgd dat gaming meer algemeen geaccepteerd is.

Realm Royale

Er zijn dus duidelijk twee grote spelers die de overhand hebben in het genre. Het battle royale concept is echter losjes genoeg, dat het flexibel inzetbaar is. Veel ontwikkelaars willen hun eigen draai geven aan het idee, zodat de toegankelijkheid behouden blijft, maar de gameplay wel uniek is. Hierdoor kunnen ze specifieke doelgroepen die opzoek zijn naar variatie voorzien. Real Royale is hier een goed voorbeeld van. Hi-Rez Studios staat vooral bekend voor hun third-person moba Smite en free-to-play hero-arena shooter Paladins. Concepten van beide games zien we terugkomen in juni in hun eigen battle royale Realm Royale.

In de game zien we dezelfde elementen: een steeds kleiner wordend speelgebied waar uiteindelijk maar één winnaar kan zijn. Wat de game uniek maakt, is dat je kunt kiezen uit een vijftal classes die allemaal een unieke bonus hebben. Daarnaast hebben deze classes een viertal unieke vaardigheden die je kunt vinden in de gamewereld. Daarnaast kun je nieuwe bepantsering en legendarische wapens craften. Dit zorgt ervoor dat je per klasse meerdere speelstijlen kunt toepassen, waardoor de gameplay langer fris blijft aanvoelen.

Hoewel Hi-Rez Studioslaat zien dat er genoeg ruimte in het battle royale genre is om te innoveren, laten andere ontwikkelaars duidelijk merken innovatie niet perse nodig is, als je het gewoon beter uitvoert.

Blackout

Met de release van Call of Duty: Black Ops 4 heeft Treyarch laten zien dat battle royale serieus te nemen. Vanaf de release dag hadden zijn een eigen battle royale mode liggen: Blackout. Waar Blackout vernieuwing in bracht, was dat het vanaf de eerste dag werkte zoals dat Treyarch wilde dat het werkte. De map is aan de kleinere kant, maar zit bomvol met details. De gameplay is trouw aan de Call of Duty franchise en ook in de grote map werkt de game erg soepel.

Blackout was de eerste battle royale game die uitgebracht werd door een van de “grote jongens” en dat was te merken. Bij de gaming community kwam de realisatie dat de battle royales van AAA-ontwikkelaars op technisch vlak veel meer te bieden hebben dan indie-studios. Logisch, want zij hebben over het algemeen meer kapitaal, meer ervaring en meer manskracht. Het resultaat is in dit geval een ijzersterke gameplay ervaring met een goede optimalisatie en hoge stabiliteit.

Ring of Elysium

Op Blackout na is battle royale tot nu toe een indie-dingetje geweest. Nu lijkt het alsof de AAA-giganten de enige zijn die een goed afgewerkte battle royale kunnen leveren, maar het wordt duidelijk dat dit niet waar is wanneer Ring of Elysium de hoek om komt kijken. Ring of Elysium is al vanaf februari op de markt, maar is pas sinds kort in het vizier van de westerse wereld.

Net als Blackout innoveert Ring of Elysium niet veel ten opzichte van PUBG. Wat wel opvalt is dat de gameplay soepeler loopt door een beter geoptimaliseerde engine die speciaal voor deze game is gemaakt. Daarnaast zijn er een hoop quality-of-life elementen aanwezig die gefrunnik in inventory menu’s minimaliseert. Denk hierbij aan het automatisch implementeren en overzetten van attachments wanneer je een nieuw wapen oppakt. Daarnaast kun je in Ring of Elysium ook snowboarden en parachuteren om zo grotere afstanden te overbruggen, wat het allemaal iets interessanter maakt om kilometers af te leggen.

Het lijkt nu net alsof 2018 een succesvol jaar was voor alle ontwikkelaars die zich wilden mengen in de wateren van battle royale. Hoewel dit natuurlijk voor een aantal games klopt, is het tegenovergestelde ook waar voor minstens evenveel games. Waar gekapt wordt, vallen immers spaanders.

De spaanders

Radical Heights was voor Boss Key Productions een laatste poging om de deuren open te houden na een niet succesvolle lancering van LawBreakers. Radical Heights moest een wat meer komische opvatting zijn van het genre, waar de spelers zich in een “jaren 70 hungergames crossover” bevinden. De staat waarin Radical Heights zich bevond bij de early access release was erg slecht, en na een paar weken besloot de studio dat het ontwikkelen van de game niet rendabel genoeg zou zijn. Kort daarna sloot Boss Key Studios de deuren.

In augustus 2018 kwam Vostok Games met Fear the Wolves. De trailers en de persberichten beloofden dat de game een hardcore battle royale ervaring moest worden waar de setting vergelijkbaar met die van de Stalker games moest zijn. De game speelt zich dan wel af in radioactief vervuilde gebieden rondom Chernobyl, maar de game mist finesse, afwerking en een duidelijke richting. Mijn uitgebreide mening over Fear the Wolves kun je hier lezen.

Aan de andere kant van het spectrum was Cuisine Royale door Darkflow Software. De game was bedoeld als een 1 april grap van de ontwikkelaar om te laten zien hoe makkelijk het is om een battle royale in elkaar te zetten . In hun eigen engine hebben ze wat assets in elkaar gezet om zo een rudimentaire battle royale ervaring te simuleren. De game speelt zich af in de wereld van de tweede wereldoorlog, maar in plaats van helmen en bepantsering draag je een vergiet op je hoofd en bescherm je jezelf met pollepels. De game sloeg aan en op verzoek van de spelers is de game nog steeds gratis te spelen via Steam.

Uiteindelijk is het duidelijk dat er nog heel veel variabelen zijn rondom de ontwikkeling van games in het battle royale genre. Nog steeds worden er elementen toegevoegd aan fortnite, PUBG wordt doorontwikkeld en ook aan het AAA-gaming front zien we battle royale adaptaties aan de horizon. Dying Light: Bad Blood zit momenteel in bèta en we wachten ook nog steeds op de versie van Battlefield 5. Hoe het genre zich verder gaat ontwikkelen in 2019, komen we vanzelf te weten naarmate dat jaar vordert.