De PlayStation 4 ondersteunt van origine al veel hoofdtelefoons. Of je nu je oordopjes van je telefoon in de controller prikt, of een peperdure draadloze headset pakt, het werkt eigenlijk allemaal wel. Het verschil zit hem dan ook, net als bij zoveel andere dingen, in de details. De afgelopen weken mochten we aan de slag met de Turtle Beach Elite 800, een headset die zeker in de laatste categorie valt. Zijn de details goed genoeg om het prijskaartje te veroorloven?

De Elite 800 is namelijk een headset met een prijskaartje waar je in eerste opzicht best bang van wordt. Je moet namelijk 299,95 euro neerleggen als we Turtle Beach mogen geloven. Een kleine zoektocht op het internet verklapt echter dat de headset ook voor een paar tientjes minder te verkrijgen is. Maar dan nog, 275 euro voor een hoofdtelefoon is een flink bedrag. Voor datzelfde geld koop je ook een 3DS of Vita met een aantal leuke games of een van de andere tientallen headsets beschikbaar op de markt.

De vraag die al snel naar boven komt, is dan ook die van wat je voor dit flinke bedrag krijgt. Allereerst krijg je natuurlijk de hoofdtelefoon in al zijn pracht en praal. Daarbij wordt een docking station geleverd waar je de hoofdtelefoon in kan zetten wanneer je hem niet gebruikt. Aangezien het om een draadloze hoofdtelefoon gaat, dient dit dockingstation daarnaast als oplaadpunt. Ook bevat het pakket de nodige kabels: een optische kabel die je tussen het docking station en je PlayStation 4 gebruikt, twee micro-USB kabels, één om je docking station met de PlayStation 4 te verbinden en de ander om je receiver op je pc te updaten en presets over te zetten (waarover later meer). Ook krijg je nog een extra audio-kabel met twee 3,5mm jacks om je headset ook te gebruiken op je telefoon of handheld, als je even niet over Bluetooth beschikt.

Je merkt dus al vanaf het moment dat je de headset uitpakt, dat de hoofdtelefoon meer dan voldoende functies heeft. Dit valt ook op als je naar de hoofdtelefoon zelf kijkt. Op de headset zelf zitten maar twee poorten: de 3,5mm ingang voor een audio-kabel en een mini-USB poort om je headset op te laden als je het dock even niet bij de hand hebt. Op beide oorschelpen zitten echter ook nog vier knoppen waarmee je verschillende instellingen kan aanpassen. Links heb je beschikking over de power-knop, die tevens dient om te schakelen tussen noise cancelation aan en uit, twee knoppen voor het aanpassen van het volume en een knop om bluetooth aan of uit te zetten. Aan de rechterkant kom je de knop om je microfoon te muten tegen, net als twee knoppen om het geluid van je microfoon harder en zachter te zetten. Ook heeft de rechterzijde nog een knop om geluid-presets aan te passen, zodat de hoofdtelefoon in iedere situatie te gebruiken is.

Voordat je echter met die presets aan de slag kan, moet je de headset wel aan de praat krijgen. Dat is echter iets wat in mijn test-periode alles behalve makkelijk ging. Allereerst heb je standaard twee kabels naar je console lopen: een voorin de console om de docking station van stroom en een microfoon-connectie te voorzien en een naar de optische audio-output achterop je console voor het geluid van de hoofdtelefoon. Daarnaast mag je minstens een goed kwartier gaan zitten rommelen in de instellingen van je console, om het geluid op de juiste manier naar je hoofdtelefoon te krijgen. Of het specifiek aan mijn test-situatie ligt, of in het algemeen zo is, is mij onduidelijk. Maar wanneer je de PlayStation aangeeft enkel het chatgeluid naar de hoofdtelefoon te sturen en je al het geluid krijgt, maar bij ‘All Audio’ alleen je chat-geluid te horen krijgt, begin ik vraagtekens te zetten.

Heb je de headset aan de praat, dan werkt het echter vlekkeloos. Je start je PlayStation op, pakt de hoofdtelefoon van de lader af en je hebt geluid. Daarbij mag meteen gezegd worden dat je ook goed geluid hebt. Zoals je mag verwachten voor een hoofdtelefoon van 300 euro is het geluid bijna altijd vol en goed te horen, helemaal wanneer je in de presets gaat duiken. Zowel het geluid als de microfoon beschikt namelijk over meerdere presets die je kan gebruiken om het geluid naar jouw smaak aan te passen.

Wanneer je in de presets van het geluid duikt, is meteen op te merken dat ze onder zijn verdeeld in vier losse categorieën: games, films, muziek en stereo. In het geval van de games kan je kiezen uit een standaard preset, een preset voor shooters, race-games, sport-games en zaken als beter hoorbare voetstappen en iets wat Turtle Beach ‘Super Human Mode’ noemt. In het geval van films heb je de keuze uit het standaard geluid, geluid voor actiefilms, horror-films en drama-films. Muziek kent eenzelfde soort lijst: het standaard geluid of instellingen voor stadion-, akoestische- of dans-muziek. Dit zijn allemaal modi die echter berusten op surround-geluid. In sommige gevallen gebruik je echter liever stereo-geluid en ook daar zijn nog losse presets voor: natuurlijk geluid, een bass-boost, een bass- en treble-boost en een stemmen-boost.

Op zich zijn die standaard presets niet zo heel bijzonder. In de meeste gevallen heb je de headset op zijn standaard geluid staan en dat levert eigenlijk altijd een goede ervaring op. Wanneer je echter de docking station aan je pc hangt en de Ear Force Audio Hub gebruikt, gaat er een heel andere wereld voor je open. Deze software geeft je namelijk de mogelijkheid om je standaard presets te vervangen met presets die zijn gericht op specifieke games. Denk aan presets voor Call of Duty, Battlefield, Dragon Age of The Witcher. Het geluid wordt bij iedere game net wat anders afgesteld, waardoor je de optimale ervaring zou moeten krijgen. En bevalt het niet? Dan zet je de hoofdtelefoon weer gewoon terug naar zijn ‘Signature Sound’ en zit je altijd goed.

Maar de hoofdtelefoon is natuurlijk voor meer geschikt dan alleen het luisteren van muziek. Tijdens het gamen zit je namelijk regelmatig in partychats en ben je lekker aan het kletsen. Op dat soort momenten is het dan ook van belang dat het geluid van je microfoon goed is. Dat is echter een puntje waar de Elite 800 een stukje te kort schiet in vergelijking met andere headsets, die bijvoorbeeld beschikken over een daadwerkelijke microfoon die voor je mond zit. Bij de Elite 800 is dat namelijk niet het geval: de microfoon zit in de oorschelp verwerkt waardoor deze best wel een eindje van je mond verwijderd zit en in de meeste gevallen redelijk hol klinkt. Nu kan je ook dit tweaken met een aantal micorfoon presets, maar uiteindelijk levert het nooit een dergelijk resultaat op in vergelijking tot een echte microfoon aan je headset.

Ook wanneer je onderweg bent, kan je de hoofdtelefoon meenemen en hem gebruiken. Zoals eerder al aangegeven, beschikt de headset namelijk over een bluetooth verbinding en de mogelijkheid om hem bekabeld aan te sluiten. De vraag is echter of je dit wilt. De Elite 800 is namelijk groot. Zo groot dat het eigenlijk te belachelijk voor woorden is om deze in het openbaar te dragen en op je hoofd te zetten. Zit je in je eentje achter je console, dan is het allemaal prima, maar de hoofdtelefoon zal absoluut geen mode-prijzen winnen. Daarbij komt ook het feit dat de hoofdtelefoon wat aan de zware kant is. De hoofdtelefoon, en het hoofd daartussen, weten langere sessies van vier à vijf uur prima te doorstaan. Maar naar verloop van tijd begin je het wel te voelen in je nek en wanneer je voor marathon-sessies wilt gaan, zullen er zeker momenten zijn dat je de headset even neerlegt.