Blue Prince is een raadsel dat iedere dag anders is

Niet iedere afspraak is hetzelfde tijdens een beurs als gamescom. Soms ga je zitten, speel je een game en ga je weer weg. Maar heel soms spreek je ook mensen met een verhaal, waarvan je bijna denkt dat het te goed is om waar te zijn. Zo ook mijn gesprek met Tonda Ros – maker en bedenker van de breinbreker Blue Prince. Een game waarbij geen enkele dag hetzelfde is, maar waar verder geen stempel op valt te drukken.

Tonda Ros vertrok jaren geleden naar Hollywood, om het daar als filmmaker te gaan maken. Maar dat plan liep al snel in de grond en in plaats daarvan ging Ros de reclameproductie in. Om toch zijn creativiteit en passie kwijt te kunnen, ging hij aan de slag met het bouwen van een videogame. Binnen drie maanden had hij een volledig speelbare versie van Blue Prince staan, met het idee binnen zes maanden de game op de markt te brengen. Dat was 2016…

Welkom op Mt. Holly

Ondertussen zijn we acht jaar verder. Nog altijd is Tonda Ros druk met Blue Prince bezig, maar er staat echt een game. Een releasedatum durft Ros nog niet te noemen, al lijkt het erop dat slechts de finishing touches nog ontbreken. Ondertussen heeft hij hulp van uitgever Raw Fury en werken er zo’n 20 mensen aan de game, al noemt Ros zichzelf “solo developer, plus”. Hij is dan ook niet vergeten dat hij dit niet alleen heeft gedaan – zonder de hulp van anderen was dit project nooit gelukt.

Ook in Blue Prince sta je er alleen voor, maar krijg je hulp uit onverwachte hoeken. Als achterneef van een grootgrondbezitter, krijg jij plotseling een enorm landgoed op Mt. Holly toebedeeld. Maar – want er is altijd een maar – alleen wanneer het jou lukt om de mysterieuze kamer 46 te vinden in dit pand met maar liefst… 45 kamers. Hier is wat meer aan de hand, dat is vanaf de eerste minuut wel duidelijk.

Wanneer je de eerste stappen neemt in het enorme pand, ligt er een brief en een blauwdruk voor je klaar. De brief is van je verre oom, die je vanuit zijn sterfbed toeschrijft wat zijn opdracht voor je is. Zoek de kamer, maar weet dat je niets van buiten mee naar binnen mag nemen en vice versa. Oh – en er is kans dat het huis er morgen heel anders uitziet dan vandaag.

Iedere kamer is een gok

Aan de centrale hal van de villa liggen drie deuren. Welke deur je kiest, maakt niet uit – wat er achter ligt is de verrassing. Wanneer je namelijk een deur wil openen, is het aan jou om te bepalen wat voor kamer er volgt. Telkens krijg je de keuze uit drie opties die willekeurig worden voorgeschoteld. Kies je voor een doodlopende kast waar een waardevolle sleutel ligt, of kies je voor een gang die je naar een ander gedeelte van het pand brengt?

Wanneer je een stap over de drempel zet, verlies je een stap in je dag. Is je energie op, dan is de dag voorbij en verlaat je de villa om te kamperen in de tuin. De volgende dag is het mysterieuze complex veranderd: de kamers die je hebt gezien, zijn verdwenen. De spullen die je hebt verzameld, heb je achter moeten laten. Alleen je kennis en enkele overkoepelende zaken neem je mee.

Zo ontvouwt er zich een mysterie waarbij je de juiste stappen moet nemen om tot die befaamde 46ste kamer te komen. Alleen dan ontrafel je het geheim, terwijl je toch ergens continu op je hoede bent. Hoewel er geen vijanden in de game zitten behalve je eigen verstand, bekruipt je toch een ongemakkelijk gevoel. Soms trek je een deur open en sta je in een kapel. De andere keer in een verlaten slaapkamer. En dan plots een binnentuintje.

De muren an sich vertellen geen verhaal, maar dat betekent niet dat je je ogen niet moet openhouden. Hints liggen verspreid door de villa en soms vind je snippers aan informatie die je elders verder helpen. Altijd compleet willekeurig, maar toch bewust. Die inspiratie haalde Ros bij Riven, befaamd puzzelgame en een van zijn favoriete jeugdherinneringen.

Een fotografisch geheugen gewenst (al is een notitieblok ook goed)

De game zegt het regelmatig tegen je en ook Ros kon het niet vaak genoeg bedrukken: het is goed om een notitieblok bij de hand te houden. De game gooit al dan niet vrij subtiel veel informatie je kant op en zolang je die paraat kan houden, zal je zoektocht makkelijker worden. Schilderijen aan de muur, notities op een schakelkast: als je de linkjes goed kan leggen, bereik je vanzelf je eindbestemming.

Spelers die de game dan ook meerdere keren spelen, zullen het volgens de maker beduidend makkelijker hebben – maar niet te makkelijk. Doordat de villa iedere nacht reset, weet je nooit wat je gaat tegenkomen. Zelfs met veel hulp en kennis van de game, lukt het je waarschijnlijk niet om de game binnen een digitale dag uit te spelen. Ros kon zelf ook beamen: “Laat die speedruns maar komen!”

Een releasedatum van Blue Prince ontbreekt momenteel nog, maar je kan de game wel wishlisten op Steam.