De Razer Kishi Ultra bewaart handheld gaming voor thuis

De Razer Kishi V2 Pro van afgelopen jaar was in combinatie met de Edge-tablet misschien wel een van mijn favoriete gadgets. Vooral omdat het mijn interesse in handheld gamen weer aanwakkerde, al was het Pro-label misschien wat overdreven. Dat had immers beter gepast op hun nieuwste toevoeging aan de Kishi-line-up. Aangezien die naam al bezet was, maken we nu kennis met de Razer Kishi Ultra. Een controller voor smartphones die ik vooral graag thuislaat.

De Razer Kishi-controllers vormen een lijn van accessoires die  smartphones tot een soort Nintendo Switch maakt. Je klikt er je telefoon in, download de bijbehorende app en start gemakkelijk je favoriete games op. Helaas is dat in veel gevallen pas de halve strijd, want je controller ook daadwerkelijk werkend krijgen is in veel games een ander verhaal. Maar goed − dat kunnen we Razer niet kwalijk nemen.

Nu in XL-formaat

Zo’n driekwart jaar na de release van de verbeterde Razer Edge-tablet, die wij ten tijde van de gamescom in Keulen checkten, krijgt de bijgeleverde controller nu een grotere broer. Want de Ultra is in alle opzichten groter: grotere handvatten, grotere knoppen, grotere sticks en zelfs een grotere prijs − al is die laatste misschien nog wel het kleinste verschil. De Razer Kishi Ultra is met zijn 169,99 euro immers maar twintig euro duurder dan de Pro V2.

Maar niet alleen het product is groter: ook de apparaten die erin passen zijn groter geworden. De Ultra ondersteunt nu de meeste smartphones met een USB-C-aansluiting. Veel Android-telefoons zijn dus te gebruiken met de controller, maar ook de recente iPhone-modellen vanaf de 15 en 15 Pro. Opvallender is misschien nog wel de ondersteuning voor kleine tablets − en dan heb ik het niet over de Razer Edge. Nee, er past een volwaardige iPad Mini tussen de klauwen van de controller, waardoor deze in een soort van Switch XL verandert.

Qua I/O vinden we eigenlijk maar één nieuwe toevoeging op de Ultra-versie, in verhouding tot de V2 Pro: een home-knop in de rechterbovenhoek van de linkerhelft. Desalniettemin zijn bestaande knoppen wat steviger geworden: de vierpuntsdruktoets heeft plaats gemaakt voor een cirkelvormige toets, die het makkelijker maakt om alle acht de richtingen op te klikken. 

De trekkers en ABXY-knoppen zijn daarnaast prominenter aanwezig en over het algemeen comfortabeler om te bedienen. Noemenswaardig daarbij is dat Razer ervoor heeft gekozen om de pookjes niet te voorzien van hall effect-sensoren, terwijl de trekkers deze wel krijgen. Niet heel erg Ultra van Razer. De rest van de knoppen zijn wel weer voorzien van hun kenmerkende Mecha Tactile-switches voor dat extra clicky gevoel.

Niet echt voor onderweg

De twee grootste veranderingen die de controller ‘Ultra’ maken, verslaan echter ook meteen het principe van zo’n controller voor om je telefoon. Dat zijn namelijk de grotere sticks en handvatten van de controller, die er meteen voor zorgen dat het apparaat te groot is en ik het eigenlijk altijd thuis wil laten. En dan zit ik weer met het dilemma: als ik dan toch al thuis met de controller bezig ben, kan ik dan niet net zo goed de console of pc aanslingeren?

Eerlijk is eerlijk: de grotere handvatten vergroten het comfort van de controller direct. Zelfs met mijn relatief kleine handen verdwenen de twee helften van de Kishi Pro V2 direct in mijn handpalmen. Langere sessies werden al snel oncomfortabel omdat je, net als bij de Nintendo Switch, je vingers in krampachtige posities moet wringen om acties uit te voeren. Dat is wel anders bij de Ultra, die beduidend verder uit je palmen steekt.

Opvallend daarbij is de beslissing om de aanpasbare L4- en R4-knoppen niet op de achterkant van de handgrepen te plaatsen, maar net als bij de voorganger náást de L1- en R1-knoppen, bovenop de controller. Hier zitten ze wederom meer in de weg dan dat ze praktisch zijn, waardoor ik ze standaard uit heb staan − ze zijn te priegelig en niet geschikt voor gamers met worstenvingers.

Ook de thumbsticks hebben nu een volwassen formaat,  zoals we ze kennen van vele andere controllers. Ze steken een stuk verder uit en hebben meer reikwijdte dan de Joy-Con-achtige pookjes van de Pro V2. Niet om mijzelf continu te herhalen, maar ook hier helpt het jouw comfort tijdens het spelen, maar maken ze het geheel ook meteen een stuk forser. Als ik de Ultra in mijn tas gooi zonder beschermende case zie ik de stick binnen de kortste keren afbreken of overal achter blijven haken. En aangezien ze niet gemakkelijk vervangbaar zijn… geen wenselijke optie.

Een Kishi voor wie?

Dat ik momenteel moeiteloos kan switchen tussen de Kishi Pro V2 en de Kishi Ultra, dat is een luxepositie waar ik mij maar al te goed bewust van ben. De vraag is dan ook: als ik er eentje los moet kopen, waar ga ik dan voor? Want hoewel het comfort van de Ultra erg prettig is, valt er ook genoeg te zeggen voor de compactheid van de Pro V2.

Daarnaast is het ook nog een vraag of je waarde hecht aan extra features. De Ultra beschikt namelijk over RGB-verlichting (al opvallend dat het bij de Pro ontbrak, Razer kennende) en trilmotoren die werken op audiosignalen uit games – als ze dat niet zelf al ondersteunen. Om dit te laten werken, moet je natuurlijk wel met je geluid aan spelen, waardoor deze functie al snel onbenut bleef tijdens mijn speelsessies.

Oh, en als je echt een controller voor je pc nodig hebt, kan je via de USB-C poort de Ultra ook aan je Windows-machine koppelen om deze als controller te gebruiken. Maar ook daar zijn alweer genoeg andere alternatieven voor. Uiteindelijk kan ik mijzelf alleen voorstellen dat de Razer Kishi Ultra echt wat voor jou is als je vooral thuis op de bank graag games op je telefoon of tablet speelt en een gaming-pc of console buiten bereik blijft. Het is een gekke niche waar Razer zijn pijlen op richt − een val waar het bedrijf wel vaker in lijkt te wandelen.

Conclusie

Met de Razer Kishi Ultra heeft de hardwarefabrikant ervoor gekozen om comfort boven alles te stellen. Grotere handvatten, knoppen, pookjes en trekkers zorgen ervoor dat de controller ideaal is voor mobiel gamen − wanneer je thuis bent. De Kishi Ultra voelt immers te groot om standaard in je tas te gooien. Daarmee plaatst het zichzelf in een niche ter grootte van een iPad Mini en is het de vraag wie daar te vinden is.

Pluspunten

• Comfortabele verbeteringen aan de I/O
• Bredere ondersteuning voor bredere apparaten
• Niet schokkend veel duurder dan de Pro V2

Minpunten

• Verliest veel van zijn compactheid
• Zoals wel vaker nutteloze RGB