De wereld van The Witcher is enorm. Alleen al in The Witcher 3 kun je jezelf voor weken aan een stuk verliezen. Maar er is natuurlijk veel meer te beleven in de Noordelijke Koninkrijken, van andere games tot boeken en tv-series. Tijd dus om in de andere uithoeken van de wereld van The Witcher te kijken wat dit epische Poolse verhaal verder te bieden heeft.

De games

Waar het voor de meeste mensen om gaat in de wereld van The Witcher, zijn natuurlijk de games. Het is dan ook nog maar een kleine week totdat het epische verhaal van Geralt of Rivia ten einde komt, zoals je vorige week in onze preview kon lezen. Maar dat verhaal begon voor veel gamers in 2007, toen CD Projekt Red met The Witcher kwam, exclusief op de pc. Maar gamers die het origineel hebben gespeeld, weten dat The Witcher een heel andere game is, dan de game die volgende week te spelen valt.

The Witcher was namelijk een vrij unieke game, in al zijn hebben en houden. Het begon allemaal al met het camerastandpunt van de game: waarbij je bij de meeste games gewoon over de schouder keek of vanuit een vogelperspectief, kon je bij The Witcher kiezen. Op ieder moment kon je switchen tussen een derde-persoons perspectief en twee verschillende vogelperspectieven, waardoor ook de gehele gameplay veranderde van een actiegame naar een strategiegame. De gameplay zelf was allesbehalve makkelijk. Wapens waren heel duidelijk gericht op specifieke soorten vijanden, waardoor er continu gewisseld moest worden, zelfs tijdens gevechten. Om het nog een slag lastiger te maken, waren combo’s ook alleen maar uit te voeren als je een heel goed gevoel van timing had. Had je dit niet, dan ging je redelijk snel ten onder.

Die verschillende perspectieven werden met de komst van The Witcher 2: Assassins of Kings al snel uit het raam gegooid. Duidelijk ontworpen als een meer op actie gerichte game lag de nadruk veel meer op strategie in je acties in plaats van strategie op het slagveld. Die strategie in je acties was in alles te merken: tijdens gevechten moest je veel nadenken over welke aanvallen, krachten en magische spreuken je ging gebruiken, terwijl je buiten de gevechten om na moest denken over je gesprekken. Één verkeerde zin kon immers het verschil maken tussen een vredige oplossing of een grootschalig gevecht. Ook was The Witcher 2 echt één van die titels waarvan je dacht: wow. Vanaf het moment dat je die game begon tot het moment dat het verhaal ten einde kwam, zat je op het puntje van je stoel en werd je overal mee naartoe gesleurd, zonder dat het ook maar één moment begon te vervelen. Het is dan ook dat gevoel dat ervoor zorgt dat ik ontzettend uitkijk naar deel drie.

Maar ook op je mobiele telefoon leeft The Witcher voort, al zijn we daar wat minder enthousiast over. Momenteel heeft Geralt twee volwaardige mobiele games gehad, ieder in een compleet andere richting. Eerst was daar The Witcher Adventure Game, een digitale versie van het bordspel rondom The Witcher. Hierin ga je aan de slag als Geralt, Triss, Dandelion of Yarpen in de Noordelijke Koninkrijken, op zoek naar rijkdom en faam. Aan de andere kant is er dan ook nog The Witcher Battle Arena, een vrij recente mobiele MOBA waarin twee teams het tegen elkaar opnemen op het slagveld. Leuk, maar niet de ervaring waar je naar zoekt als je meer wilt als The Witcher 2.

De boeken

Wie echter denkt dat het verhaal van Geralt of Rivia pas in 2007 begon bij de release van The Witcher, zit er flink naast. 21 jaar ernaast om precies te zijn. Het eerste verhaal rondom de Witcher Geralt of Rivia verscheen namelijk al in 1986 uit de pen van de Poolse auteur Andrzej Sapkowski. Geschreven voor een wedstrijd in het Poolse Fantasy / Sci-Fi magazine Fantastyka, waar het de derde prijs won, begon het avontuur van Geralt.

In de jaren erna schreef Sapkowski verschillende korte verhalen die in 1992 voor het eerst gebundeld werden in het boek The Sword of Destiny, waarna een jaar later een tweede bundel volgde onder de naam The Last Wish. The Sword of Destiny diende vooral als introductie voor het universum van The Witcher, waarbij veel karakters werden geïntroduceerd als opbouw naar de romans die later zouden volgen. The Last Wish bestaat aan de andere kant uit verhalen die Geralt zelf vertelt, terwijl hij ligt te genezen in een tempel.

Na de korte verhalen kwamen de verhalen van The Witcher pas echt op gang. Tussen 1994 en 1999 schreef Sapkowski vijf romans over de verhalen van Geralt en Ciri, die een belangrijke rol gaat spelen in het aankomende The Witcher 3: Wild Hunt. Ook in 2013 volgde er een boek, maar dit is een prequel op de eerste roman uit de serie: Blood of Elves. Wil je deze zes romans lezen, dan zul je echter wel je Pools op moeten gaan poetsen. Momenteel zijn de twee boeken met korte verhalen en de eerste drie romans vertaald, terwijl de twee opvolgende romans op het moment nog vertaald worden en in 2016 en 2017 moeten verschijnen.

Maar waar passen de games dan in de tijdlijn van de boeken? Volgens Sapkowski helemaal nergens. In een interview met Polygon in 2012 was hij er vrij duidelijk over:

“Misschien is het tijd om de zaken recht te zetten. The Witcher is een goed gemaakte videogame, het succes is welverdiend en de ontwikkelaars verdienen de eer die ze toekomt. Maar het is op geen enkele manier te beschouwen als een ‘alternatieve versie’ of een ‘vervolg’ op de Witcher Geralt-verhalen. Dit omdat deze verhalen alleen maar verteld kunnen worden door Geralt’s bedenker. Een zekere Andrzej Sapkowski.”

Duidelijke taal dus van Sapkowski. Toch zijn de boeken de moeite waard als je interesse hebt in de serie. Zoek je liever wat visueels om je in te lezen? Dan zijn er ook nog zes Poolse stripboeken gebaseerd op verschillende korte verhalen. Ook zijn er verschillende Engelse stripboeken gepubliceerd door Dark Horse Comics, geschreven in samenwerking met CD Projekt Red.

Film & tv

Iets waar eigenlijk niemand echt positief over is, zijn de televisieserie en daarop gebaseerde film die zijn gemaakt rondom The Witcher. Beiden genaamd The Hexer volgden de verhalen van Geralt, maar tot weinig succes bij zowel de pers als het grote publiek. Het was vooral de film, die in 2002 verscheen, die een negatieve smaak achter liet. Het verhaal zou onlogisch en incoherent zijn, waardoor deze nauwelijks te volgen was. Niet heel vreemd toen later bleek dat de film eigenlijk een dertien-delige televisieserie was, die was opgeknipt tot een film van twee uur. De serie werd wel wat beter ontvangen omdat het verhaal nu een stuk logischer was, maar op dat moment was het kwaad al geschied. Sapkowski was dan ook zeker niet te spreken over de film en serie:

“Mijn reactie hierop is één woord. Een obsceen maar kort woord. Ik ben echter een Poolse katholiek, dus ik ga nu niet lopen vloeken.”

Al met al is er dus genoeg te beleven rondom Geralt of Rivia, zolang je de film en televisieserie maar ontwijkt. Je hebt momenteel nog zeven dagen om jezelf in te lezen en in rap tempo The Witcher en The Witcher 2 nog eens uit te spelen, want volgende week dinsdag is het eindelijk zo ver: dan ligt The Witcher 3: Wild Hunt in de winkels en kunnen we aan de slag met het laatste avontuur van Geralt of Rivia.