Afgelopen week was het rustig qua nieuws, goede zaak, want dat gaf ons tijd om eens de geschiedenis van Nintendo te onderzoeken met Charelle. Te kijken naar sponsor schandalen op Twitch en een bezoekje te brengen aan het console bejaardentehuis waar we binnenkort toch echt moeilijk afscheid moeten gaan nemen van onze oude consoles. Je leest het allemaal in de GC Replay Week 40

Charelle – Vindingrijk

Nintendo mag dan niet de meest innoverende partij zijn die we kennen, vindingrijk is de Japanse ‘stam’ van Iwata wel. En dat al zo’n 125 jaar! Wat, 125? Dat moest ik toch even fact-checken, want ik kon me niet heugen Nintendo ooit te zijn tegengekomen in mijn geschiedenisboeken. Maar inderdaad, Nintendo bestond afgelopen maand 125 jaar. Blijkbaar is de firma ooit begonnen als verkoper van speelkaarten in Japan. En was het onze held Hiroshi Yamouchi die daar pas in 1963 verandering in bracht. Gelukkig maar. Want die Mario en Animal Crossing trading cards zijn wel leuk, maar nee.

Yamouchi sloeg de plank echter wel even mis, want vondst één van de destijds jongeman was een Nintendo-hotelketen. Op uurbasis. Serieus? Ja. Wilden we dat weten? Nee. Later dacht de man ook nog geld te verdienen met Nintendo-instant-rijst en Nintendo-taxi’s (de voorloper van Mario Kart). Vindingrijk is het nog steeds het juiste woord. Zoals we weten sloeg Yamouchi in 1983 eindelijk raak met de FamiCom. Inmiddels heeft Iwata de traditie van het misslaan voortgezet, maar ook die van de vindingrijkheid. Want ja, wat doe je met fans die gedoemd zijn met een Wii U? Of met mensen die in het bezit zijn van een nu toch ‘oude’ Nintendo 3DS? Die geef je een update. En die update kleed je leuk aan met themes, omdat je Nintendo bent. Vindingrijk. Aan mij heeft Nintendo één teleurgestelde fan minder. Ik ga voor de Zelda theme, of toch Yoshi?

Kevin Rombouts – Waar ligt de grens?

Steeds vaker zien we het: gamers die video’s maken op YouTube, daarmee populariteit krijgen en iedereen ieder woord dat ze zeggen opvolgen. De ideale personen dus om nieuwe games te laten promoten. Curatoren worden ze opeens genoemd en ieder woord is heilig. Maar hoe heilig zijn die woorden als de games voor die curatoren worden betaald of wanneer ze zelfs betaald worden om een game te promoten? Die grens lijkt dunner en dunner te worden, maar onder andere Twitch en Steam grijpen nu in met strengere regels en visuele hulpmiddelen om aan te tonen dat curatoren gecompenseerd worden, of dat nu om een review exemplaar gaat of een financiële vergoeding.

Maar nu kun je natuurlijk zeggen: zitten jullie zelf, als redacteuren bij Pixel Vault, niet op diezelfde lijn? Klopt helemaal, maar bij Pixel Vault is die race zo helder als dag en nacht. Natuurlijk accepteren wij review exemplaren, want anders is het nagenoeg onmogelijk om te blijven bestaan in de game journalistiek in Nederland. Maar het feit dat we een game krijgen om er later een review van te schrijven, heeft geen enkele invloed op ons eindcijfer. Als een game slecht is, dan zullen we daar heel duidelijk in zijn, of deze nu is aangeleverd of zelf is gekocht door de redacteur. En als een uitgever ons geld aan wil bieden, is de conversatie sowieso ten einde.

Joost van Abeelen – Console vergrijzing

De vergrijzing neemt vrijwel overal ter wereld toe. Medicijnen worden steeds beter, de zorg voor ouderen wordt steeds omvangrijker en we worden met zijn allen steeds ouder. Prima zaak, maar het zorgt er ook voor dat we steeds moeilijker afscheid kunnen nemen. In console land lijkt eenzelfde trend gaande. Terwijl een nieuwe ‘jonge’ generatie al weer een jaar onder de meeste tv’s staat lijken de uitgevers en ontwikkelaars maar geen afscheid te kunnen nemen van ‘hun’ geliefde PS3’s en Xbox360’s. Logisch, want er zijn nog steeds meer mensen met een PS3 of Xbox360 dan mensen met een PS4 of Xbox One, maar het zorgt er ook voor dat we op een lastige splitsing zitten. Ontwikkelaars kunnen nu niet all-out voor de jongere generatie gaan die flitsender, sneller en beter is dan de oudjes. Nee, in plaats daarvan moet alle IP’s op beide generaties kunnen draaien, iets wat vaak veel tijd en mankracht kost. Dezelfde tijd en mankracht die ook voor innovatieve elementen op de nieuwe generatie van consoles had kunnen zorgen. Ik blijf zelf niet vaak hangen in het verleden en het wordt naar mijn inzien tijd dat de ontwikkelaars ook eens echt de stap naar ‘next-gen’ wagen. Dan volgt de achterban en de hardware verkoop vanzelf… Sorry PS3 en Xbox360, ik heb schitterende tijden met jullie beleefd, maar het is nu echt tijd voor jullie euthanasie.