Hey kinderen! Heb je altijd al eens de slechterik willen zijn zonder dat je ouders boos op je worden? Microsoft heeft dan voor jou het antwoord: Fable Legends! Speel in een groep met drie andere vrienden als de good guys en werk samen om de krachten van het kwaad te bestrijden, of speel alleen en neem de rol van de slechterik aan en maak het leven van de vervelende goederikken zuur.

Je weet dat je als ontwikkelaar niet veel inspiratie meer hebt wanneer je jouw grote franchise een volledig nieuwe kant op dwingt. Fable 3 kreeg veel negatieve reacties en sindsdien heeft de serie alleen een remake, een compilatie en het povere Fable: The Journey mogen ervaren. Lionhead Studio’s probeert met Fable Legends een nieuwe aanpak. Fable Legends is een asymmetrische game waarin maximaal vijf spelers in twee teams tegelijk kunnen spelen. Vier man spelen als vier verschillende helden die moeten samenwerken om de dungeon-achtige omgevingen te overleven, terwijl het vijfde lid de controle neemt als de slechterik die de helden probeert te doden om te voorkomen dat ze het einde halen. Hier neemt de game een interessante wending: de vier helden worden gespeeld door middel van een 3rd person view, terwijl de slechterik alles top-down bekijkt. De verschillende aanzichten geven het gevoel van twee verschillende games: de één voelt aan als een team-based action RPG, terwijl de ander aanvoelt als een RTS. Een matige RTS.

Op gamescom had ik de kans om de game een enkele keer te spelen. De game is rondom het multiplayer aspect gemaakt, dus werd dat op de showfloor uitgebreid getoond. De vraag werd gesteld wie de rol van de bad guy wilde spelen. Niemand stak zijn hand op. Plotseling dacht ik na over alle lol die ik vroeger had met het spelen van Dungeon Keeper, het doden van mijn eigen volgelingen in Populeus 3 en hoe ontzettend gezellig het is om een grote stad te bouwen in SimCity, waarna je alle rampen op de stad loslaat. Ik stak vervolgens mijn hand op en betrad de troon. Tijdens het spelen van de game voelde het tof aan, maar de game werkte allesbehalve naar behoren.

Als held is de gameplay grotendeels straightforward. Je bestuurt jouw held en probeert zo goed mogelijk samen te werken met de rest van het team. Je hebt een aantal spreuken of vaardigheden tot je beschikking en stukje bij beetje kom je dieper en dieper in de dungeon. Het 3rd person perspectief werkt prima, geeft je voldoende overzicht en de actie is recht in je gezicht. Als de slechterik is het een ander verhaal. Zoals ik eerder schreef, bekijk je het als slechterik vanuit de lucht en speel je de game als een RTS. Dit zorgt voor een scheiding tussen jou en de actie. Je krijgt weinig feedback en je hebt het idee dat je naar een stel vechtende mieren zit te kijken. De mogelijkheid om iets dichter bij de actie te komen zou welkom zijn, zodat je het idee krijgt dat je acties effect hebben. Het is dat de eenheden verschillende kleuren hebben, want anders zou het moeilijk te onderscheiden zijn wie wat is en wat doet.

Als slechterik beschik je over een aantal troepen. Je hebt trollen die de klappen opvangen, trollen met speren, explosieven of sneaky trollen die van achteren aanvallen. Je bestuurt ze afzonderlijk met de gekleurde face-buttons op de Xbox-controller; de groepen hebben dezelfde kleuren als de knoppen op de controller. Dit werkt niet zo goed als je misschien denkt. De cursor (die je uiteraard bestuurt met de stick) was veel te gevoelig, eenheden reageerden traag en de pathfinding was in sommige gevallen afschuwelijk. Maar het ergste is waarschijnlijk dat in het heetst van de strijd het lastig is om de vier eenheden apart commando’s te geven, zonder in de war te raken welke knop wat doet. Je moet als slechterik niet alleen aan de locatie van je eenheden denken, maar ook de speciale spreuken die ze kunnen gebruiken en aan de verschillende beïnvloedbare omgevingen zoals hekken die wegen afsluiten. De helden zijn hiermee in het voordeel, want die hoeven grotendeels alleen aan zichzelf te denken. Om maar te zwijgen over het feit dat een slimme held zichzelf makkelijk staande kan houden tegenover meerdere trollen. Ook al zijn de helden in de minderheid, het geeft je het idee dat je als overlord zwakker bent.

Fable heeft altijd in het teken gestaan van het maken van keuzes. Doe je het een, of doe je het ander. Allebei de uitkomsten zullen resultaat geven maar zullen de game(play) op verschillende wijzen beïnvloeden. Die lijn wordt in Fable Legends doorgetrokken, zij het op een zeer directe en niet subtiele wijze. Er is natuurlijk de keuze om de goeden of slechten te spelen, maar onderling is er ook verschil. De vier helden waaruit gekozen kan worden verschillen veel van elkaar. De helden zijn divers en spelen waarschijnlijk heel anders. Er is zelfs de gigantische onderneming gemaakt om vrouwelijke personages in de game te stoppen (maar dat duurt twee keer zo lang!). Maar ook bij de slechterik zijn er wat keuzes om te maken. Je bent vrij om je eenheden te plaatsen waar je wil en er zijn elke ronde berenvallen en andere valstrikken die je naar eigen inzicht kunt plaatsen. Je kunt bepaalde stukken afsluiten zodat de helden door plekken heen worden geleid waar jij wil, zodat er toch wat eigen inbreng in de game komt.

In het geheel was ik alles behalve onder de indruk van Fable Legends. Het idee dat je ook de slechterik kunt spelen is niet uniek, Dungeon Keeper heeft dat vroeger al bewezen en de studio’s eigen Black & White gaf die optie ook al en beiden deden dat wellicht beter. De game lijkt weinig om het lijf te hebben en gaf me niet het idee dat het lang leuk zal blijven. Lionhead is van plan om de game minstens vijf jaar lang te ondersteunen met nieuwe content en uitdagingen. Dat is een stoutmoedige onderneming, maar zal alleen de moeite waard zijn als de fundering goed in elkaar steekt. Hoewel het moeilijk te oordelen is na een enkele match, gaf de game mij niet het idee dat alles lekker loopt. Laten we hopen op verbetering wanneer de game in oktober in open bèta zal gaan.