Lara Croft verschijnt eindelijk weer eens in een game, maar deze keer is het geen vervolg op een andere game. Veel gamers zien de zestienjarige Lara in deze game dan ook als een “nieuwe versie”. Dit is echter niet zo; in deze game wordt het verhaal verteld van Lara’s jeugd, wat haar ertoe aan heeft gezet om de bekende Tomb Raider te worden. Nu blijft natuurlijk de vraag: Is die jonge Lara wel zo interessant?

Lara Croft gaat samen met een expeditieteam op zoek naar overblijfselen van de Yamatai. Deze oude beschaving werd geregeerd door Koningin Himiko, welke over bovennatuurlijke krachten zou hebben beschikt. Om hier onderzoek naar te doen reizen ze af naar de Dragon’s Triangle, ten zuiden van Japan. Wanneer ze het eiland naderen steekt er echter een storm op, wat leidt tot problemen op het schip. De bemanning strandt op het eiland en Lara wordt afgezonderd van de rest van de bemanning. Wanneer ze op het eiland aanspoelt wordt ze knock-out geslagen en meegenomen door de eilandbewoners.

Tomb_Raider_02

Hier begint het avontuur: ontsnappen aan de eilandbewoners en uiteindelijk met de crew het eiland verlaten. Door het verhaal heen komt Lara steeds voor nieuwe uitdagingen te staan; het ontsnappen aan vijanden, het redden van vrienden, voorwerpen verzamelen en ga zo maar door. Tijdens dit alles speelt zich dan ook het geweldige verhaal af: Lara die in het begin nergens van weet en door het verhaal heen meer te weten komt over wat er zich op het eiland afspeelt en tegelijkertijd zelf ook steeds meer survivalinstinct krijgt. Het verloop van de bange, onwetende Lara tot de Tomb Raider die we zo goed kennen is briljant neergezet.

Ook is de gameplay zeker spectaculair te noemen. Tijdens haar avonturen moet Lara gebruik maken van haar omgeving om dichterbij haar doel te komen. Denk hierbij aan dingen als bergen beklimmen, van hutje naar hutje springen enzovoorts. Ook zijn er enkele ontsnappingsscènes waarbij de halve wereld uit elkaar lijkt te vallen en waarbij je door slim platformen je vijand te slim af kunt zijn. De controls zijn heel vloeiend, wat de gameplay lekker aan doet voelen.

De vijanden zijn echter niet gek en zullen er alles aan doen om je tegen te houden. Naast de platformgedeeltes zijn er namelijk de free-roam gedeeltes, waarbij vijanden maar al te graag hun wapen trekken. Om daarmee af te rekenen heeft Lara een aantal wapens tot haar beschikking, waaronder een boog en haar vertrouwde pistool. Enkelvoud inderdaad want in deze game ren je niet met dual-wield pistolen rond. De vijanden zullen je bestoken met hun machinegeweren, bogen, pistolen en ook met zwaarder geschut als molotov cocktails en dynamietstaven. Het geeft een geweldige voldoening als je geruisloos een vijand schreeuwend van een berg ziet vallen als je hem net met een pijl geraakt hebt. Daarnaast is er altijd nog de mogelijkheid om vijanden van dichtbij uit te schakelen. Ze trekken hun zwaard en als je het goed timet kun je ontwijken en counteren. Ook is er de mogelijkheid om een vijand in zijn been te schieten en daarna bruut neer te slaan of schieten. Al met al een gevarieerd systeem dat veel met zich meebrengt.

Het spel bevat ook een aantal scripted events, waarbij onder andere quick time events een rol spelen. Saai zou je zeggen: weer op het goede moment op een knopje drukken. Toch valt het in Tomb Raider wel mee want het heeft zeker meerwaarde in het verhaal. Daarnaast is het platformen ook niet heel standaard omdat dit vaak gecombineerd wordt met het oplossen van puzzels. Deze puzzels kunnen variëren van het verschuiven een boei in het water tot het gebruiken van wind om een muur te vernietigen met een kerkklok. Als je vast komt te zitten kun je altijd nog gebruik maken van je “survival instincts”. Hiermee worden belangrijke objecten in de omgeving aangegeven, zodat je weet wat er verwacht wordt.

Deze survival instincts kun je daarnaast voor nog meer dingen gebruiken. In de game zijn namelijk een hele hoop collectibles te vinden die meer achtergrondinformatie geven over de crew, over Lara’s gedachten enzovoorts. Deze kun je vinden door goed te kijken, maar vaak mis je deze, ook al kijk je er recht naartoe. Daarbij kun je je survival instincts ook gebruiken: deze collectibles lichten dan ook op. Daarnaast kun je met je survival insticts ook munitie en salvage vinden. Salvage wordt namelijk gebruikt om je wapens te verbeteren.

Dat wordt dan ook een van de grootste wegen om de overhand te krijgen over je vijand. Het upgraden van je wapens is essentieel en salvage is daarvoor onmisbaar. Het is overal op het eiland te vinden in kratjes en kisten. Dit wil niet zeggen dat je na een tijdje rondzoeken ineens een geweldig wapen in handen hebt. Nee, Lara zet de wapens zelf in elkaar. Zo tapet ze magazijnen aan elkaar voor extra snelheid bij het herladen of maakt ze een aansteker vast aan haar boog om brandende pijlen te kunnen schieten. Dit alles geeft het perfecte survival gevoel weer: het is niet zo dat je je simpele boog ineens upgrade naar een professionele jachtboog.

Als je dacht dat dit de game al geweldig maakt, dan moet ik daar aan toevoegen dat de game er geweldig uitziet. Alle gebieden in de game hebben een compleet eigen uiterlijk en ook de verborgen tombes hebben allemaal een eigen thema dat aansluit bij het gebied. Voor al dat moois verwacht je natuurlijk lange laadschermen. Maar ook dat is niet zo: Tomb Raider doet niet aan laadschermen tijdens de gameplay. Als je een beetje oplet, kun je wel raden dat de stukken waar je scripted doorheen loopt met je fakkel eigenlijk bedoeld zijn om het volgende gebied te laden, maar door de opbouw van het verhaal is dit absoluut niet storend.

Als laatste is er nog de multiplayer. Een Tomb Raider game met multiplayer? Ja, maar deze kun je maar beter snel vergeten. De multiplayer heeft een paar modes die lijken op de huidige first-person shooters. Zo is er Team Deathmatch, waarbij je met je team de vijand moet vermoorden, Free for All, waarbij het ieder voor zich is, Rescue, wat het best vergeleken kan worden met Capture the Flag en Cry for Help waarbij je met het ene team transmitters moet aanzetten om van het eiland gered te worden en als het andere team de batterijen van de apparaatjes moet jatten. Klinkt op zich niet verkeerd, maar je merkt direct dat de gameplay puur gemaakt is voor een single player ervaring. Het combat systeem is geweldig, maar niet voor multiplayer. Wat mij betreft hadden ze de hele multiplayer mode beter weg kunnen laten, maar er gaan geruchten rond dat er nog veranderingen aan zitten te komen. Daar kan ik niet veel over zeggen, maar de multiplayer zoals hij nu is, is niet waarvoor je de game moet aanschaffen.