Elk medium heeft zijn vervolgen
Sequels zijn altijd een constante factor geweest. Of het nou een vervolg is op een film of een goed boek, ze komen in elk medium voor. Hoewel er nog steeds ruimte is voor originele verhalen, is het aandeel aan sequels dat de afgelopen jaren uitkwam groot.
Een vervolg op een film, boek of serie hoeft niet perse een slecht iets te zijn. Op zakelijk gebied levert het veel geld op en het geeft je als kijker of lezer bijvoorbeeld ook meer tijd die je kunt besteden met je favoriete personages. Omdat de sequel-bubbel nog lang niet zal barsten, besloten we om een rondje langs onze redactie te maken met de vraag wat hun favoriete sequel is.
Steve – Aliens
Elke keer als mensen mij vragen wat mijn favoriete film of sequel is, dan krijg ik kortsluiting. Hoe kan ik kiezen tussen zoveel goede films? The Dark Knight, LotR: The Two Towers, Transformers: Revenge of the Fallen (slechte humor, geweldige actie!)… Dan bedenk ik mij weer dat ik Aliens (1986) echt altijd kan kijken. Alien was al een meesterwerk, maar deel twee is ook puur filmisch vermaak.
Aliens bouwt verder op de fundering die deel een achterliet, ook al speelt het verhaal zich 57 jaar later af. Niet alleen op het gebied van worldbuilding, maar ook hoofdpersoon Ellen Ripley (perfect gespeeld door Sigourney Weaver) laat veel groei zien. Het is geen cliché sequel dat alleen maar meer van hetzelfde laat zien om even extra geld te vangen. Ja, er zijn veel meer aliens dan die ene in deel een. Daarnaast brengt Aliens ook een heel andere setting met soldaten in plaats van wetenschappers, en wordt de mythologie in de wereld van Ripley uitgebreid. Naast Weaver laten Michael Biehn en Bill Paxton zich ook van hun beste kant zien. Misschien moet ik maar weer een tripje boeken via Weyland-Yutani.
Dirk Sung – The Two Towers
Ik hou erg van tussendelen van filmseries. De sequels waarin de obligate introducties van karakters en verhaallijnen voorbij zijn en het voorspelbare vastknopen van losse eindjes in het slotstuk nog niet is begonnen. De sequels met de “No, I am your father” en “I know it was you, Fredo”-momenten. De films waarbij we echt het gevoel krijgen middenin een groots drama verzeild te zijn geraakt. Daarom is The Two Towers veruit mijn favoriete deel uit de Lord of the Rings-trilogie.
Voor 2001 had ik de boeken van Tolkien wel eens gelezen, maar ik beschouwde mezelf niet echt als een Ringer. Er lagen bij mij geen elfen-oren in de kast en ik kon geen tovenaars quoten. Ik vond het allemaal een tikkeltje… saai. Toen The Fellowship of the Ring uitkwam was ik eerder benieuwd dan verwachtingsvol. Maar na de proloog was ik verkocht. Die veldslag op de flank van Mount Doom markeerde de eerste keer dat er zulke imposante CGI-legers op het witte doek strijd leverden, ook al was het maar voor een paar minuten. De rest van de film was ook prachtig, maar ik wilde meer epische clashes zien tussen mensen, elfen en orcs. Meer!
Ik kreeg wat ik wilde. De Battle of Helm’s Deep aan het slot van The Two Towers is de ultieme cinematografische veldslag; naar mijn mening superieur aan de Battle of the Pelennor Fields (Minas Tirith) in het laatste deel van de trilogie. Als de eerste regendruppels vallen en de golven Uruk-hai tegen de buitenste muur beuken, krijg ik elke keer weer een volledige kippenhuid. Een huid die zich dan nog maar net heeft hersteld van het verraad van Wormtongue, de toespraak van Saruman en de intocht van de elfen die nog één keer samen met het mensenras komen strijden en sterven. Perfectie.
Maxime – A Closed and Common Orbit
Toen ik The Long Way to a Small, Angry Planet voor het eerst las, was ik ontzettend onder de indruk. Dit eerste boek in de Wayfarer-serie neemt je in pak ‘m beet vijfhonderd pagina’s mee op reis met een interessante groep individuen die samen de crew van het ruimteschip The Wayfarer vormen. The Wayfarer boort wormgaten die snellere ruimtevaart mogelijk maken – een gevaarlijke maar lucratieve bezigheid.
Na het uitlezen van The Long Way heb ik gelijk het vervolg aangeschaft. Dat was binnen de kortste keren uit, want wat zet Becky Chambers hier mooie, behapbare sci-fi neer die zo mogelijk nóg beter is dan haar debuut. Het atypische van deze sequel is dat het niet dezelfde groep personages volgt als het eerste boek, maar wat afstand neemt en het solo-avontuur van één van hen belicht. Daarin komen existentiële vragen aan bod en is er genoeg ruimte voor alle ingrediënten die een space-opera behoort te hebben. Bovenal weet Chambers haar personages met heel veel liefde, begrip en groei neer te zetten, waardoor zowel de vertrouwde als de nieuwe personages pagina voor pagina interessant blijven. Een ware aanrader!
Roman – The Godfather Part 2
Het kiezen van een sequel was ook voor mij een lastige opgave. Ik zou een filmmarathon van epische proporties kunnen samenstellen met mijn favoriete sequels. Films als Terminator 2: Judgment Day, Austin Powers en Back to the Future Part 2 zouden onder andere dan te zien zijn. Na veel wikken en wegen heb ik gekozen voor een film die ik om de zoveel jaar kijk: The Godfather Part 2. Het is een film die in mijn ogen tijdloos is en wellicht beter is dan het origineel.
De film is zowel een prequel als sequel. Er staan twee verhaallijnen centraal die naast elkaar worden verteld. Een verhaal speelt zich net na de gebeurtenissen van de eerste Godfather-film af. Daarin volgen we Michael Corleone (Al Pacino) in zijn beginjaren aan het hoofd van de Corleone-familie. Het tweede verhaal speelt zich voor de gebeurtenissen in de eerste Godfather-films af en gaat over de jonge jaren van de vader van Michael, Vito (Robert De Niro), die zich langzaamaan opwerkt als maffiabaas.
Wat me aanspreekt aan deze film is dat het in zijn totaliteit gewoon allemaal klopt. Het verhaal zit goed in elkaar, er wordt geweldig in geacteerd en visueel ziet het er mooi uit. De afwisseling tussen beide verhalen in combinatie met de muziek van componist Nino Rota zorgt ervoor dat de ruim drie uur die deze film duurt voorbij vliegt. The Godfather Part 2 is wat mij betreft een van die sequels die je gezien moet hebben.
Ben je het eens met onze keuzes? Wat is jouw favoriete sequel? Laat het ons weten in de reacties!
