Coromon

Een nieuw, nostalgisch pixelavontuur

Is het tijd voor het monster taming-genre om volwassen te worden? We zagen in 2020 TemTem al hoge ogen gooien met prachtige 3D-omgevingen en bijzondere virtuele monsters. In maart verscheen er een nieuwe poging om frisse ideeën naar het genre te brengen. Het Nederlandse TRAGsoft gooit het met Coromon alleen over een iets andere boeg. In plaats van een volle 3D-wereld, spreekt deze game vooral de nostalgische gevoelens voor de vroegere GBA-games en pixel art aan.

Zoals de makers het zelf noemen is Coromon een ‘Monster taming’-game. Een genre dat niet heel vaak voorbij komt, omdat we het dan eigenlijk altijd over Pokémon hebben. In tegenstelling tot de game Rogue dat van game uitsteeg tot genre, is dat met Pokémon wat lastiger. In de eerste plaats omdat Nintendo en de Pokémon Company je komen halen als je het Pokémon-label op je game plakt. Daarnaast is Pokémon als de grootste entertainment-franchise niet bepaald een niche, zoals de game Rogue.

Pokémon-like

Toch moeten we het even hebben over de Phanpy in de kamer. Als je met ‘spinners’ monsters moet vangen in het wild om een team van zes te verzamelen, zodat je het kunt opnemen tegen andere spelers, kun je er niet omheen dat dit een game is die sterk is geïnspireerd door Pokémon. De studio windt daar ook geen doekjes om, maar heeft wel een duidelijke eigen visie op dit type game.

Naast de naam valt ook meteen de grafische stijl van het spel op. Coromon heeft meerdere biomes, die stuk voor stuk prachtig zijn vormgegeven in pixel art. De monsters zelf verschijnen als – inmiddels klassieke – sprites op het scherm. Dit alleen al maakt Coromon een warm bad voor iedereen die ooit een GameBoy Advance heeft vastgehad.

Coromon is niet alleen maar nostalgie. TRAGsoft voegt ook een paar moderne elementen toe. Dit wordt meteen duidelijk als je een nieuwe game start en je gevraagd wordt op welke moeilijkheidsgraad je wilt spelen. Dit bepaalt niet alleen de sterkte van je tegenstanders, maar ook de mogelijkheid voor permadeath en een heuse nuzlock-gamemode. Bovendien hebben de makers een eigen stamina-systeem aan de gevechten toegevoegd, waarbij je dus niet alleen moet letten op de hp-balk van je Coromon, maar ook je meest zware aanvallen spaarzaam moet inzetten.

Een écht nieuw avontuur

Coromon probeert zich daarnaast ook te onderscheiden met een sterke verhaallijn. Wat hierbij meteen opvalt is dat je eigen personage onderdeel is van de gesprekken die je in de game voert. Je personage zal de npc’s in de game van repliek dienen en reageren in de vorm van emoji’s. Zeker dat laatste is een mooie vondst van de Nederlandse studio, die bovendien erg goed past bij de pixel art-stijl van de game. Het zorgt ervoor dat je toch een gezichtsuitdrukking in de pixels kunt opmaken en een idee krijgt van wat je personage of de npc’s die je tegenkomt voelen.

Het verhaal is uiteindelijk niet hetgeen wat mij over de streep trok om verder te spelen. Ik wilde vooral elke avond weer even een stukje verder op avontuur, omdat het allemaal écht nieuw is. Nieuwe Pokémon-games zijn dat tot zekere hoogte ook, maar waar ik daar toch altijd op zoek ga naar een charmander en weet dat ik een een of ander Pokémon-kampioenschap moet winnen aan het einde van de game, ligt in Coromon alles nog open.

De game zit niet alleen boordevol nieuwe, onbekende wezens, maar je wordt ook niet gehinderd door je eerdere speelervaringen. Het was alsof ik weer voor het eerst Pokémon Ruby speelde en ik bij elk nieuw gebied de prachtige pixel-art-omgevingen in me opnam.

Handheld-nostalgie, maar dan op pc

Ik ben nog niet bij het einde van Coromon, wat niets te maken heeft met de kwaliteit van de game. Het probleem is dat de game alleen op pc te spelen is, terwijl alles aan Coromon handheld schreeuwt. De stijl, de besturing en het feit dat het verkennen van een pixel-art-wereld als deze het leukst is op vakantie, in bed of in de trein naar je werk. Helaas zit er op dit moment niets anders op dan de game te spelen waar ik overdag ook mijn stukjes tik, wat toch een beetje van de magie wegneemt.

Gelukkig zijn de jongens van TRAGsoft uit Zevenaar ambitieus en is er zowel een versie voor mobiel als voor de Nintendo Switch gepland. Op Android is er zelfs al een demo uitgebracht en ik kan persoonlijk niet wachten om de game op de Switch te spelen. Dat is waar deze sprites thuishoren.