Dying Light 2: Stay Human

In 2015 kwam Dying Light uit, een parkour zombie apocalypse actie-avonturengame van de Poolse developer Techland. Voorheen waren zij vooral bekend van de andere bekende zombie apocalypse-serie: Dead Island. Hoewel de game bij het grote publiek nooit doorbrak, was het geliefd bij fans. Bijna zeven jaar later heeft deze gameplay zijn tijd gehad om te marineren en kunnen we er opnieuw mee aan de slag in Dying Light 2: Stay Human.

Dying Light 2 bouwt voort op alles wat de eerste game bij hun fans geliefd maakte: knijterharde gevechten, soepele parkour en een bijpassende wereld die je speeltuin is. Ditmaal hebben ze ook meer tijd besteed aan hun verhaal. Hoewel dit allemaal met gemak te verslinden zou moeten zijn, zit rommeligheid achter elke hoek.

In Dying Light 2 speel je de pelgrim Aiden. Pelgrims zijn personen die in de natuur leven in plaats van in de nog overgebleven menselijke enclaves. Over het algemeen zijn dit criminelen en dus worden ze ook zo behandeld. Het begin van de game gaat dan ook vooral om het vertrouwen winnen van de burgers van Villedor, het speelveld van de game. 

De reden dat Aiden in Villedor is, blijkt de zoektocht naar zijn verloren zus Mia te zijn. Hoewel dit een interessante plothook is, gaat de game vooral om de burgers van Villedor en hun eeuwige strijd te overleven. Binnen de stad zijn verschillende facties, maar je hebt vooral te maken met de Peacekeepers en de Survivors. De Peacekeepers zijn een totalitaire factie die gelooft dat wetten en orde de fundamenten zijn voor een nieuwe samenleving. De Survivors zijn hun liberalistische tegenpool.

Het is in de strijd tussen deze twee facties dat je de meest belangrijke keuzes moet maken als het gaat om het verhaal. Beide partijen zoeken jouw steun en helpen je verder, maar wanneer je de ene helpt, werk je de andere tegen. De game laat je helaas denken dat deze keuzes altijd gewicht meedragen, terwijl ze in de meeste gevallen weinig verschil maken.

De game doet een hoop goed, met als hoogtepunt de parkourgameplay. De gameplay voelt enorm soepel en het map design werkt hierin compleet in je voordeel. Zo is het bijna altijd mogelijk om van punt A naar punt B te komen via de daken van Villedor. Dit is ook absoluut een must want overdag en ‘s nachts zijn de straten overspoeld met zombies. Het freerunnen is zo leuk dat ik af en toe mezelf betrapte op doelloos rondrennen om te genieten van de gameplay.

Dying Light 2 bouwt verder op het al sterke parkoursysteem van zijn voorganger door nog meer verticaliteit toe te voegen aan de map. Dit komt echt tot zijn recht in de tweede helft van de game. Je begint de game in het oude gedeelte van Villedor, wat gekenmerkt wordt door over het algemeen lage, oude gebouwen. Later in de game kom je in het centrum, een meer moderne stad met hoge wolkenkrabbers. 

Deze hoge gebouwen beklimmen kan soms een extreme puzzel zijn. Het is echt vallen en opstaan. Hoewel opstaan na een val van zestig meter moeilijk is, wordt het een stuk makkelijker met de paraglider. Deze paraglider functioneert als een noodzakelijk parachute, maar ook als een nieuwe manier om de map te doorkruisen. Hoewel ik persoonlijk liever de daken verkies, is de lucht een soepele manier om jezelf in veiligheid te transporteren.

De parkourgameplay vindt ook zijn weg in de gevechten. Aan het begin van de game kun je vooral vijanden nog gebruiken als springkussen. Later in de game krijg je ook de mogelijkheid om vijanden omver te waltzen, ze te gebruiken als landingskussen en mijn persoonlijke favoriet: vijanden van daken dropkicken. 

Daarnaast kun je binnen de gevechten gebruikmaken van een breed scala aan post-apocalyptische wapens. Scheppen zijn opeens bijlen. Pistolen zonder munitie fungeren als de kop van een hamer. Hier en daar vindt je zelfs een zwaard gemaakt van… nou ja, een zwaard. Al deze wapens zijn ook naar hartelust te upgraden. Zo kun je er bijvoorbeeld een taser van maken die gelijktijdig ook nog vuur spuwt.

Deze bijna cartooneske kijk op gevechten zorgt ervoor dat gedurende de hele game het nooit saai wordt om weer een berg zombies of bandieten uit te schakelen. Deze gevechten voelen echter nooit heel uitdagend aan door de AI van de vijanden. Jammer genoeg hebben vijanden in Dying Light 2 anno 2022 nog niet geleerd dat het een slecht idee is om een voor een aan te vallen.

Gevechten met zombies worden gelukkig een stuk uitdagender gedurende de nacht. Overdag schuifelen de zombies ongemakkelijk traag de stad door, maar in de nacht blijken ze opeens een stuk soepeler. Ook komen ‘s nachts de speciale zombies uit hun schuilplaatsen. Zo heb je de Howlers, die zo gauw ze je zien ervoor zorgen dat een golf aan zombies je begint te achtervolgen.

Zombies zijn niet de enige die de nacht dodelijker maken. Net als bijna de rest van de stad ben jij ook besmet met het zombievirus en het enige preventiemiddel om te voorkomen dat je begint te snakken naar de hersenen van je medemens is UV-licht. Overdag heb je het dus makkelijk, maar in de nacht begint de tijd te tikken. Een angstaanjagend korte timer zorgt ervoor dat je continu zoekt naar bronnen van UV-licht. 

Wat Dying Light 2 extreem slim doet is je dwingen om meer in de nacht buiten te zijn. Waar je in de eerste game amper redenen had om na zonsondergang nog de deur uit te gaan, blijft deze game je continu aansporen. Zo zijn er gebouwen die overdag overspoeld zijn met de enge variant van de zombies en daardoor alleen ‘s nachts veilig  te betreden zijn. Met diezelfde reden zijn er ook quests die alleen in de nacht kunnen worden gedaan. Hierdoor wordt de nacht meer een gameplay-element in plaats van een irritante horde.

Dying Light 2 is op een afstandje een prachtige game. Villedor is overspoeld met groen en om elke hoek is wel wat interessants te zien. Wanneer je wat dichterbij kijkt, zie je dat de game toch wat minder mooi is. Textures zien er niet altijd even goed uit en tussen de cutscenes en normale gameplay zit een duidelijk kwaliteitsverschil. Daarnaast zijn npc’s soms levenloos als ze niet van belang zijn voor het verhaal. Daarnaast is de voice acting op momenten even zielloos als de personages die het brengen.

Aiden zelf is ook een goed voorbeeld van een karakterloos personage. Hoewel er voor de personages die er voor de game echt toe doen duidelijk veel moeite in is gestopt, is dit niet het geval voor Aiden. Als je alle videogamehelden in een pot zou gooien en daar dan het gemiddelde uit zou nemen, heb je waarschijnlijk een interessanter personage dan Aiden. Dit is jammer want de developers hebben aangetoond dat ze best wat in hun mars hebben als je kijkt naar sommige andere personages.

Als deze visuele ergernissen de enige problemen waren aan de game, was ik nog steeds overtuigend positief geweest. Jammer genoeg heeft ook Dying Light 2 te maken met een berg aan bugs tijdens de launch. Hoewel een grote Day One patch al een slag heeft geslagen in de hoeveelheid bugs, lukt het me nog steeds niet om bepaalde quests te spelen. Soms verdwijnt de volledige audio in cutscenes en op andere momenten worden sommige acties totaal niet geregistreerd.

Daarnaast heeft de game ook andere performance problemen. Ik heb de game gespeeld op een vrij krachtige pc met een RTX 3060 videokaart en nog steeds lukte het niet om de game op een stabiele framerate te spelen. De grootste problemen ondervond ik als de game net was opgestart: het kostte een aantal minuten voordat ik überhaupt normaal kon bewegen zonder dat de camera en audio praktisch bevroren. Hopelijk kan Techland dit snel oplossen, want in deze staat grenst de game gevaarlijk dicht aan onspeelbaar.