Dungeons & Dragons: The Wild Beyond the Witchlight

Vrolijke muziek is door de gehele carnaval te horen als de meest fantastische kleuren, wezens en lichten voorbij komen. Eens elke acht jaar komt de Witchlight Carnival naar deze wereld en geeft de bezoekers een kleine blik in de wereld van de Fey. Van magische pixies tot zingende zeemeerminnen, met het nieuwe campaignboek The Wild Beyond Witchlight heb je de kans om dit sprookje tot leven te wekken in jouw Dungeons and Dragons campaign.

The Wild Beyond the Witchlight is de nieuwste campaign in een reeks met campaign boeken van Wizard of the Coast. Deze boeken dienen vooral als leidraad voor een Dungeon Master (DM) om een campaign omheen te bouwen. The Wild Beyond the Witchlight neemt de spelers mee door een fantasierijke reis. Van een Carnival die nog wel wat weg heeft van de Efteling, tot de fabelachtige wereld van de Fey. Met het geweldige Rime of the Frostmaiden nog vers in het achterhoofd, kan ik alleen maar zeggen dat dit boek goed uit de verf is gekomen.

ls je ooit zelf een Dungeons en Dragons-avontuur hebt gespeeld als Dungeon Master, weet je dat het soms erg moeilijk kan zijn om aantekeningen bij te houden. Wie had ook al weer die draak beledigt? En wie had die talisman teruggevonden? Een van de beste dingen in dit boek is dat er achterin het boek een groot gedeelte leeft dat de Story Tracker wordt genoemd. Tijdens het avontuur wordt er op verschillende momenten aangegeven dat dit later in het verhaal een belangrijk punt en het een goed idee is voor de DM om op de story tracker in te vullen wie wat gedaan heeft.

Om een voorbeeld te geven: vrij aan het begin van een verhaal heb je de kans om mee te doen aan een race met reuze slakken. Het boek geeft aan dat het een goed idee is om te noteren wie er mee heeft gedaan aan deze race. Later kom je een wilde reuze slak tegen en als een van je spelers heeft meegedaan aan de race, is het aanzienlijk makkelijker om dit beest te kalmeren. Door dit soort kleine verbeterpunten maakt Wizards of the Coast het leven van een DM alleen maar makkelijker en ik hoop ze in toekomstige boeken terug te zien.

Als dit de enige verbetering was voor de DM, dan was het al prima – maar er is meer. Elke grote NPC die je spelers tegen kunnen komen heeft een klein referentiekaartje achter in het boek. Daarop staat kort wie het is en wat zijn of haar persoonlijkheid en doelen zijn. Deze kaartjes kun je kopiëren of uit je boek knippen. Een makkelijke manier om snel een NPC in te lezen zonder door het hele boek te moeten bladeren.

Als laatste punt moet ik nog mijn blijdschap uitspreken over de kaarten van de omgevingen. Ze zijn weer terug: de mooie ingekleurde kaarten. Dit is altijd al een persoonlijke irritatie geweest, die ik al vaker heb uitgesproken. De zwart witte kaarten van Dungeon of the Mad Mage en zelfs recentelijk nog in Candlekeep Mysteries heb ik nooit echt mooi gevonden. Om nog maar te zwijgen over de geweldig mooie poster kaart die meegeleverd wordt.

Het plot van The Wild Beyond the Witchlight kan in tweeën worden verdeeld. Het eerste gedeelte speelt zich af op de Witchlight Carnival, waar spelers attracties kunnen bezoeken en de medewerkers kunnen helpen met een aantal problemen. Alles wat tijdens deze Carnival wordt gedaan, is mogelijk relevant voor later. Zelfs als dat niet zo is kunnen de spelers hun best doen om gekroond te worden als The Witchlight Monarch. De koning van de kermis!

Tijdens de kermis komen de spelers erachter dat de twee excentrieke eigenaren niet alle touwtjes in handen hebben en dat er ergens een portaal is naar de Feywild: de sprookjeswereld. Iedereen die weleens een verhaal van de gebroeders Grimm heeft gelezen weet dat niet alle sprookjes regenbogen en zonnestralen zijn. Dit boek geeft mij ook een enorm gevoel van een combinatie tussen Alice in Wonderland en de film Labyrinth. Ja, die met David Bowie.

De opbouw van dit avontuur is bovendien erg sterk. Waar je bij andere avonturen nog veel zelf moet sleutelen als DM, heb ik het idee dat het bij The Wild Beyond the Witchlight totaal niet nodig was. Het kan zeker, er is genoeg plek om eigen dungeons, locaties of kermisattracties toe te voegen. Het is daarentegen niet per se nodig. Het voelt als een volledig afgerond product.

Het zal je misschien wel zijn opgevallen dat wat er tot nu toe beschreven wordt redelijk kinderlijk over kan komen. Dat gevoel had ik ook en dat is zeker niet verkeerd. Dit avontuur is niet voor iedereen weggelegd. Heb je een groep die meer van de grauwe gruwel houdt of epische gevechten, dan zul je dit avontuur misschien moeten laten liggen. Als je groep gecharmeerd is van wonderlijke wezens en de chaotische eigenzinnigheid van de Feywild, dan zal dit verhaal ze enorm aanspreken.

Tijdens de promotie van dit avontuur is er door Wizards of the Coast herhaaldelijk gezegd dat dit verhaal geheel op een vredige manier kan worden gespeeld. Hoewel er zeker genoeg momenten zijn in andere avonturen waar je een of twee gevecht kunt omzeilen. Bij The Wild Beyond the Witchlight is het inderdaad mogelijk om het hele verhaal door te lopen zonder te hoeven vechten. Sterker nog: het boek lijkt ook echt geschreven te zijn met dit in het achterhoofd. Sommige gevechten zijn echter bijna onvermijdelijk als je niet enorm je best doet om het vredig op te lossen. Maar het is zeker mogelijk.

Dit maakt The Wild Beyond the Witchlight uitermate geschikt voor een wat jonger publiek. Ik geef eerlijk toe: ik kan stiekem niet wachten tot mijn neefje en nichtje oud genoeg zijn om meegenomen te worden op dit bijzondere avontuur. Zeker vergeleken met de vele donkere avonturen zoals Curse of Strahd en Descent into Avernus is dit een enorm andere toon, iets wat ik zelf enorm kan waarderen.

Voor spelers zelf is dit boek uiteraard niet aan te raden. Het is een avonturenboek voor DM’s. Dat wil niet zeggen dat er helemaal niets voor spelers in zit. Met 25 nieuwe magische voorwerpen kunnen spelers hun verlanglijstje voor de DM weer aanpassen.

Ook bevat dit boek twee nieuwe achtergronden voor nieuwe personages: de Feylost en de Witchlight Hand. De Feylost-achtergrond beschrijft hoe jij als kind per abuis in de Feywild terecht bent gekomen en hoewel je weer ontsnapt bent, heeft dit een indruk op je achtergelaten. De Witchlight Hand zie ik niet echt als een nuttige optie voor andere avonturen naast deze, maar hierin ben je zelf een medewerker van de Carnival met alle voordelen van dien.

De grootste bijdragen voor de spelers zullen toch de twee nieuwe races zijn: de Fairy en de Harengon. Ik denk dat iedereen wel een beeld bij een Fairy heeft. Kleine wezens met vrolijke vleugels. Met een flying speed van dertig feet kunnen deze wezens ook prima vliegen en krijgen ze nog wat Fey-achtige spreuken. De Harengon zijn wat minder voor de hand liggend. Dit zijn mensachtige hazen. Voor de wat oudere onder ons: denk Bucky O’Hare of Jazz Jackrabbit. Of voor de Final Fantasy fans onder ons: denk aan de Viera. Harengon kunnen zowel een kleine als gemiddelde postuur hebben en zijn vooral gefocust op beweegbaarheid. Ideaal voor bijvoorbeeld een Monk of Ranger.

Zoals eerder gezegd in de intro ben ik erg te spreken over dit boek. De opbouw van het avontuur. Het gevoel van een echt afgerond product waar zeker nog plek is voor eigen bijdragen. De hulpmiddelen voor de DM en het idee dat combat optioneel is, maken dit boek perfect om met jongere kinderen te spelen. Maar ook voor de wat oudere fans die mijn Bucky O’ Hare-referentie herkennen en nog steeds van sprookjes houden is dit avontuur geweldig.

Daar zit dan ook het enige minpunt. Niet iedereen is fan van sprookjes. Niet iedereen vindt het leuk om op slakken te racen of te praten met een bugbear die een pompoenhelm draagt. Dus zorg ervoor dat je duidelijk bent in wat dit avontuur inhoudt voor je het gaat spelen. Als dit dit boek iets is voor je groep, laat het dan zeker niet liggen.