Operencia: The Stolen Sun
Charmante kerkers en driekoppige draken
Heb je wel eens gehoord van ontwikkelaar Zen Studios? Waarschijnlijk niet, tenzij je een groot fan bent van pinball-games. Met Operencia: The Stolen Sun gooide de ontwikkelaar het over een heel andere boeg en maakte een old school first-person dungeon crawler.
Operencia: The Stolen Sun zag al op 31 maart het licht op de PlayStation 4. De release is mij destijds volledig ontgaan, maar recent stuitte ik op de titel toen ik de PlayStation-sale afstruinde op zoek naar onontdekte RPG-parels. En een parel is het zeker!
Stroeve start
Het begin van Operencia is niet direct overtuigend. De game opent met een tutorial waarin je de rol van koning Atilla en koningin Reka op je neemt. Razendsnel krijg je het turn-based-vechtsysteem aangeleerd waarbij je moet kiezen tussen melee of ranged en spreuken of reguliere aanvallen. Hoewel het afsluitende gevecht met een driekoppige draak vermakelijk is, voelt de omgeving wat ongeïnspireerd aan en gaan Atilla en Reka nooit echt leven.
De game komt na de tutorial gelukkig snel op gang en je mag meteen je eigen personage aanmaken. Je krijgt hierbij de keuze tussen de drie standaardklassen: fighter, mage of rogue, een achttal portretten: vier mannen en vier vrouwen, om ten slotte nog wat stats en aanvallen te kunnen aanpassen. Vervolgens trek je vlug de wijde wereld in.
Charmant en old-school
Die wijde wereld bestaat vooral uit dungeons, waarin je je volgens de klassieke dungeon-crawlerstijl in vier richtingen doorheen beweegt. Dat betekent dat je niet naar believen in alle richtingen kunt lopen, maar van hokje naar hokje moet verplaatsen. Dit is in het begin even wennen, omdat je wel alle richtingen op kunt kijken, maar het duurt niet lang om het onder de knie te krijgen. De dungeons zitten vol met vijanden en puzzels die steeds uitdagender worden.
Al snel kom je op je avontuur andere personages tegen die zich bij je party voegen. Deze zijn gelukkig een stuk charismatischer dan de koning en koningin uit de tutorial. Omdat dit geen game is met een budget voor uitgebreide cutscenes, spelen de gesprekken tussen de personages zich af via de portretten van de personages die om beurten tegen elkaar praten. Voor de moderne gamer is het misschien even wennen, maar voor de meer nostalgisch ingestelden onder ons is het erg charmant.
Dat charmante geldt overigens absoluut voor de algehele stijl van de game . Zo is de eerste dungeon waar je in verzeild raakt een half verzonken complex waar op iedere hoek moordlustige kikkers staan te wachten je een kopje kleiner te maken. Ondanks hun boosaardige inborst zien deze kikkers er erg koddig uit, en de kerker zelf druipt van de sfeer.
Van flipperkast tot kerker
Het is jammer voor de pinball-liefhebbers, maar volgens mij heeft Zen Studios een uitstekende nieuwe roeping gevonden in het maken van dungeon crawlers. Ben je een liefhebbers van klassieke games als Wizardry en The Bard’s Tale? Dan is Operencia: The Stolen Sun zeker een aanrader.
Geschreven door:
[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]
