Elk jaar weer zijn er meer games op gamescom dan we kunnen spelen en dat geldt zeker voor de indies. Toch hebben Rebecca, Manja en Robert lekker rondgestruind in het indiepaviljoen op de beurs in Keulen en geprobeerd de beste games eruit te pikken. We zetten op een rij wat ze allemaal gezien hebben.

De indiegames op gamescom hebben niet de grootste stands of zijn zelfs helemaal niet op de beursvloer te vinden. Meestal zijn het een of twee ontwikkelaars die met een laptop proberen hun game te tonen aan zoveel mogelijk journalisten. Dat zijn meestal de leukste gesprekken, omdat je bij de grotere titels vaak met iemand van de PR-afdeling praat in plaats van iemand die de game echt maakt. Daarnaast kunnen indiestudio’s veel meer risico nemen, wat interessante concepten oplevert.

Darksburg

Vorig jaar mochten we langs bij Shiro Games, vlak na de aankondiging van de nieuwe game Darksburg. De studio is inmiddels een jaar druk aan het werk geweest en nu konden we de game zelf spelen. De ontwikkelaar van de vier-speler co-op game wil Darksburg niet definiëren als een hack-and-slash game en na de eerste speelsessie moeten we de studio daarin gelijk geven. De gevechten lijken meer op die van een MOBA zoals League of Legends, waarbij je voorzichtig door een gebied loopt en je je krachten zorgvuldig moet inzetten.

De kaart is namelijk gevuld met zombies van verschillende soorten en maten en deze kunnen je al snel in een hoekje drijven. Natuurlijk gebeurt dat minder snel als je de verschillende klassen goed met elkaar laat samenwerken, maar de game is allesbehalve makkelijk. Voeg daar de PvP-modus aan toe, waarin sommige zombie-achtigen genaamd Revenants door spelers gespeeld kunnen worden en je hebt een idee van hoe zuur het leven je gemaakt kan worden in Darksburg. Als alles meezit kunnen we begin 2020 zelf aan de slag met Darksburg in early access.

Tunic

Je hebt een zwaard, je hebt een schild en je draagt een groene outfit. Ontwikkelaar en bedenker Andrew Shouldice hoefde eigenlijk niet eens meer te zeggen dat hij geïnspireerd was door ‘een bepaalde klassieke game waarin je op zoek gaat naar driehoeken’. Dat Tunic zwaar op Zelda gebaseerd is, was al wel duidelijk. Huizen met kistjes en potten, plantjes omhakken, epische eindbazen in kastelen, mooie muziek: Tunic heeft het allemaal. De vormgeving is alleen wat hoekiger en je speelt deze keer met een vosje. Een behoorlijk project als je bedenkt dat het allemaal door één persoon gemaakt is.

Op basis van het korte stukje dat we gespeeld hebben, is het lastig te zeggen of Tunic ook maar een klein beetje in de buurt kan komen van het niveau van Zelda. Aan het gevoel en het uiterlijk van de game zal het in ieder geval niet liggen. Wanneer Tunic uitkomt is nog niet bekend, er zijn slechts vage geruchten dat het nog in 2019 zal gebeuren. De gelukkigen zijn deze keer de Xbox One-bezitters, want de game zal alleen voor deze console en daarnaast voor pc uitkomen.

Resort

Nee, Kevin heeft me toch niet naar een vakantiepark-simulator gestuurd? Gelukkig blijkt dat de titel me op het verkeerde been heeft gezet en dat Resort een kort mysterieverhaal is over verborgen geheimen en weggestopte trauma’s. In de demo stap ik in de auto als schrijfster Laura Tanner om een inwoner van Laburnum Creek te interviewen. Hij weigert dit voormalige kuuroord te verlaten, ondanks dat er een komeet op het punt staat het dorp te vernietigen.

Ik krijg tijdens het interview de keuze om begripvolle, vriendelijke of opdringerige vragen te stellen. Ik besluit me van m’n beste kant te laten zien en vertel hem dat ik net als hij ook vreselijke last heb van hoofdpijn en nachtmerries sinds ik in Laburnum Creek ben aangekomen. Helaas mag mijn begripvolle aanpak niet baten en na een paar minuten word ik ongenadig zijn huis uit gebonjourd. In een cutscene zie ik Laura later die avond een boekje lezen op de bank. Ze schrikt van een harde knal en rent naar buiten. De komeet is midden op het huis gevallen van de man die ik net nog geïnterviewd heb.

In gesprek met schrijver en game designer Marcus Bäumer van Backwoods Entertainment kom ik erachter dat hij van plan is om de blokkerige, maar schitterende omgevingen te laten veranderen op basis van de keuzes die je maakt in de game. Dat klinkt veelbelovend. Hij vertelt verder dat deze demo tot nu toe het enige speelbare gedeelte van de game is. We zullen dus nog wel even geduld moeten hebben tot de release in 2021, in ieder geval voor pc en Nintendo Switch.

One Hand Clapping

Hoe vaak gebeurt het nog dat je een game speelt die je iets laat doen wat je nog nooit gedaan hebt? Ehm… eigenlijk nooit, of wel? Dan wordt het tijd om One Hand Clapping eens te proberen. In deze muzikale en kleurrijke 2D-puzzelplatformer gebruik je de hoogte van je eigen stem om puzzels op te lossen. Je kunt bijvoorbeeld lagere of hogere platforms creëren door je toonhoogte aan te passen of vijanden verslaan door een hele hoop geluid te produceren.

Niet alleen een origineel idee, maar ook ontzettend leuk om te doen. Er was op gamescom maar één pc waarop je One Hand Clapping kon proberen, maar de mensen in de rij hadden het net zo naar hun zin als degene die speelde. De puzzels in de demo waren erg afwisselend, dus als dat in de uiteindelijke game ook zo is, wordt dit vier uur topvermaak. One Hand Clapping komt binnenkort uit voor pc, Nintendo Switch, PlayStation 4 en Xbox One, dus stof je microfoon maar vast af.

Through the Darkest of Times

“Hitler ist Krieg!” staat er in rode letters op de poster. Ontwikkelaar Paintbucket Games windt er geen doekjes om: dit is een game over de Tweede Wereldoorlog. Preciezer nog, het is een historische strategiegame, waarin jij de taak krijgt om het verzet tegen Hitler te organiseren. Je moet mensen werven voor je verzetsgroep en ze op zo’n manier op missies sturen dat ze niet gepakt worden door de Gestapo. Het doel is dan ook niet om de nazi’s of Hitler te verslaan, maar om verzet te bieden en de oorlog te overleven; geen gemakkelijke taak.

Ik ben diep onder de indruk van het concept van Through the Darkest of Times. Om materialen zoals flyers en explosieven te verzamelen moet je risico’s nemen en je mensen situaties insturen die tot hun dood kunnen leiden. De stijl van de game past perfect bij dit concept: duister en volledig zwart-wit met enkele rode accenten. Through the Darkest of Times is ook de eerste game in Duitsland die toestemming heeft gekregen om nazisymbolen zoals het hakenkruis te laten zien.

De game bestaat uit vier hoofdstukken die elk een verschillende periode van het nazregime laten zien tussen 1933 en 1945. Alleen het eerste van de vier hoofdstukken is grotendeels af, dus de release is nog niet in zicht. Waarschijnlijk moeten we nog tot 2020 wachten voordat Through the Darkest of Times verschijnt voor pc.

El Hijo

Woestijnen, cactussen, saloons en een zesjarig jongetje dat stiekem overal langs probeert te sneaken. El Hijo speelt zich af in het zonnige wilde westen, waar je een jongetje helpt zijn moeder terug te vinden, nadat ze hem achtergelaten heeft in een klooster. De monniken in het klooster vinden het natuurlijk geen goed idee dat een zesjarige er in z’n eentje vandoor gaat. Daarom moet hij zich verstoppen in potten, mandjes en badkuipen om niet in z’n kraag gevat te worden. Je kunt je belagers ook afleiden door een steentje te schieten met je katapult en naarmate het spel vordert krijg je steeds meer vaardigheden.

Wat die vaardigheden precies waren, wist ik helaas niet toen ik de demo begon in het zevende van de dertig levels. Wanhopig probeerde ik weg te rennen van de monniken die me probeerden te grijpen, maar ik werd elke keer gepakt. Gelukkig kwam ik er met een beetje hulp van één van de ontwikkelaars achter hoe ik ladders moest verplaatsen en toen begon het spel pas leuk te worden. Heerlijk om al die volwassenen te slim af te zijn! Ik ben duidelijk niet de enige die dat vond, want El Hijo heeft dit jaar de Gamescom Indie Award gewonnen. Het is nog even afwachten wanneer de game zal verschijnen voor pc, Nintendo Switch, Xbox One en PlayStation 4, maar er gaan geruchten dat het nog dit jaar zou kunnen zijn.

No Straight Roads

No Straight Roads biedt spelers de kans om weer helemaal in een rhythm-game op te gaan, in de rol van gitarist Mayday en drummer Zuke. Terwijl zij als rockers meedoen aan een talentenjacht, merken ze dat er iets mis is in de wereld. Rock is helemaal uit en iedereen is helemaal in de ban van Electronic Dance Music (EDM). Deze ban lijkt bijna een hypnose te zijn en dat kan niet helemaal de bedoeling zijn van muziek. Vastberaden om hun band Bunk Bed Junction populair te maken en de wereld weer gelukkig met rockmuziek, gaan onze protagonisten de strijd aan met de EDM.

Wat volgt is een game die gevechten aangaat op het ritme van zelfgemaakte muziek. Door op gezette tijden tegen dingen aan te meppen, voorwerpen terug te kaatsen of zelf projectielen te schieten, kun je elke vijand aan. Het mooiste is nog dat het nu al heel lekker werkt. Het voelt heel natuurlijk en al snel ben je zonder nadenken op het ritme aan het rondmeppen. Dit belooft wat voor fans van games met een fijne beat.

Immortal Realms: Vampire Wars

Wanneer je turn-based games speelt, ben je meestal gewend om aan de kant van de goeden te staan. Dit is echter allemaal slechts een kwestie van perspectief. Misschien is de mensheid wel slecht en is het helemaal OK om aan de kant van vampiers te staan. Dit is de inslag van Immortal Realms: Vampire Wars, waarin je als vampier probeert de aanvallende mensheid tegen te gaan. De game brengt strategie en kaartelementen samen in een vrij unieke combinatie.

De game biedt een podium aan een bovenwereld en aan de gevechten die daarin plaatsvinden. Met behulp van kaarten kun je jouw vechters tijdens de strijd helpen, maar ook als het gevecht voorbij is kun je jouw team hiermee upgraden of genezen. De game biedt meerdere verhaallijnen gericht op diverse categorieën vampiers. Elke verhaallijn biedt een compleet nieuwe ervaring, aldus ontwikkelaar Palindrome Interactive. Wanneer de game uitkomt is nog even de vraag, maar dat moet nog ergens in 2019 zijn. De game komt dan uit voor alle huidige platformen en pc.

https://www.youtube.com/watch?v=ia9RMs-F4eE

Mount and Blade II: Bannerlord

Het is zeker niet de eerste keer dat we Bannerlord konden spelen op gamescom, maar het was wel de eerste keer dat de game op de beursvloer stond. Daar kon het publiek de multiplayer demo testen, maar achter gesloten deuren liet Taleworlds Entertainment ook al even iets van de campaign zien. We mochten een half uurtje met een machtige lord spelen die meerdere vazallen onder zijn (of haar) bevel had en dat leverde meteen grootschalige gevechten op.

Wat nog beter is dan in het eerste deel, is de chaos van de grootschalige gevechten. Overal rennen losgebroken paarden, kermen infanteristen hun dood tegemoet en vliegen pijlen over en weer. Natuurlijk kun je met orders je mannen weer in het gelid proberen te krijgen, maar dit gaat natuurlijk nooit helemaal precies zoals je wilt. Het belooft een middeleeuws spektakel te worden als de game in maart 2020 in early access gaat.

Flotsam

De aarde warmt op en de ontwikkelaars bij Pajama Llama Games hebben dat proces voor de setting van hun game even versneld, waardoor de aarde in één grote waterplaneet is veranderd. Afgezien van een bergtop of een hoge wolkenkrabber is de wereld zoals we die kennen weg en de overlevenden proberen nu een bestaan op te bouwen op een drijvend vlot. In Flotsam is het de bedoeling dat je van dit vlot een klein dorpje maakt, zodat je het leven op aarde in enig comfort kunt voortzetten.

Ironisch genoeg is drinkwater het meest schaars, want uit de zee kun je niet drinken. De ontwikkelaars hebben gekeken naar verschillende survivaltechnieken om een zo realistisch mogelijke manier van het vergaren van drinkwater op zee te vertalen naar hun game. Dat geldt overigens voor alle grondstoffen. Zo moet je nat hout uit de zee eerst drogen voordat je er wat mee kunt. De Belgische ontwikkelaar is van plan om de game op 26 september uit te brengen in early access.