Fallout 76

Afgelopen mei werd Fallout 76 voor het eerst aangekondigd, maar het duurde tot E3 2018 voordat we informatie kregen over hoe deze game uniek moest worden. Fallout 76 is namelijk de eerste multiplayergame in de franchise. Hoe is die nieuwe richting daadwerkelijk uitgevoerd in Fallout 76?

Toen Todd Howard voor het eerst over Fallout 76 sprak, ging dit gepaard met veel vragen en onzekerheid vanuit de fanbase. De nieuwe Fallout-game is namelijk geen singleplayer-ervaring met een sterke, verhalende richting meer, maar een multiplayer survivalgame met slechts narratieve ondertonen. Daarnaast kregen we ook duidelijk te horen dat dit niet een officiële, nieuwe Fallout-ervaring is, maar dat de game meer beschouwd moet worden als een experiment van Bethesda, die dit idee al een tijdje met zich meesleept.

Een echte maandagochtend

Fallout 76 begint zoals voor velen een maandagochtend begint. Je wordt versuft wakker van een afgaande wekker om je vervolgens te realiseren dat je je een paar uur verslapen hebt, omdat je gisteren één of twee glazen wijn teveel hebt gedronken. Vandaag is namelijk Reclamation Day, maar het ziet er nu naar uit dat jij je zo erg verslapen hebt, dat de gehele populatie van Vault 76 al vertrokken is. Terwijl je de slaap uit je ogen wrijft strompel je richting de uitgang en krijg je net nog een geautomatiseerde boodschap van de Overseer binnen zodat je weet wat je buiten moet gaan doen.

Voor degenen die niet zo bekend zijn met de Fallout-lore is het handig om te weten dat grote delen van de Amerikaanse populatie ondergedoken zit in ondergrondse habitats genaamd Vaults nadat de Derde Wereldoorlog in 2077 uitmondde tot een nucleaire ramp. De Chinese overheid gooide de Verenigde Staten plat met kernbommen, pleegde een invasie met Liberator-robotten en eindigde zo de oorlog in korte tijd. Wat overbleef van het land was een smeulende hoop radioactief as. Fallout 76 speelt zich 25 jaar na deze gebeurtenissen af en Vault 76 is de eerste Vault die opengaat. Enfin, de Overseer heeft dus een duidelijk doel opgesteld voor de bewoners van de Vault: ga naar buiten en begin een nieuwe samenleving.

Zo gezegd, zo gedaan. Bekleed in de strakke Vault 76-onesie trek je eropuit in de Appalachen en loop je door de ruïnes van de oude samenleving. Je kunt in principe twee dingen doen in de game. Ten eerste kun je als een kip zonder kop rondlopen om de oude vestigingen en gebouwen te ontdekken en onderzoeken. Een tweede optie is om de quest line te volgen. Heel enerverend is die quest line niet, maar deze fungeert als een goede introductie tot de bepaalde aspecten van de gameplay die je onder de knie moet hebben om te overleven. Waarom die quest lines niet zo bijster interessant zijn, leg ik straks beter uit.

Een eigen huis…

Zeker de eerste paar uur word je door de game aan het handje genomen om de kern van het overleven in Fallout 76 uit te leggen. Net als in het echte leven zijn er drie factoren van belang: eten, drinken en onderdak. De game laat je duidelijk zien hoe je voor jezelf een maaltijd en wat drinken kunt maken zonder al te veel last te hebben van de aanwezige straling. Onderdak bouwen is complex. Dit gaat namelijk niet vanzelf en hier heb je veel grondstoffen voor nodig. Denk hierbij aan hout, metaal, lijm, kunststoffen, enzovoorts. Deze materialen kun je door de wereld heen vinden in de vorm van junk. Je weet wel: die items in de wereld die geen medicijnen, wapens of bepantsering zijn, maar die je wel kunt looten. Die junk kun je dan uit elkaar halen om ze te reduceren tot grondstoffen.

De manier om aan die junk te komen is door de ruïnes van de oude wereld te bezoeken en alles wat los en vast zit mee te nemen. Heb je genoeg rommel verzameld, dan kun je terug naar je kamp en kun je je kampeerplek langzaam maar zeker uitbouwen tot een heuse villa. Ben je deze herhalende gameplay even beu, dan kun je ook een tweede quest line volgen die het verhaal introduceert dat zich afspeelt in Fallout 76, al is het misschien niet eerlijk om het echt een verhaal te noemen.

Het zit namelijk zo. Blijkbaar heeft de Overseer speciaal voor jou een reeks aan holotapes achtergelaten. Voordat zij werd ingesloten in Vault 76 en werd aangesteld als Overseer was ze namelijk een inwoner van West-Virginia in de Appalachen. Nu ze weer naar buiten mag, gaat ze terug naar significante locaties van haar jeugd. Om de een of andere reden wilt de Overseer dat jij haar volgt in haar reis. Ze laat een broodkruimelpad achter van holotapes dat een route uitstippelt naar verschillende locaties in de wereld.

Een indirect verhaal

Tijdens de reis door de wereld merk je dat je eigenlijk heel erg alleen bent. Hier en daar kom je wel een robot tegen, maar verder kom je bijna enkel supermutanten en Scorched tegen. Die supermutanten zijn niet nieuw in de Fallout-franchise, maar de Scorched zijn dat wel. Deze nieuwe vijanden zijn zombies die haast niet te onderscheiden zijn van de Feral Ghouls, op het feit na dat de Scorched wel in staat zijn om wapens te gebruiken. Gaandeweg leer je dat deze Scorched het resultaat zijn van een of ander virus dat uitgestoten wordt door de Scorchbeast, een gemuteerde reuzenvleermuis. Het is uiteindelijk jouw taak om een manier te vinden om deze vleermuis te verslaan.

De games uit de Fallout-franchise staan bekend om hun uitbundige verhalen en de keuzes die je daarin kunt maken. Dit is in Fallout 76 compleet anders. Er is uiteindelijk wel sprake van een verhaal, maar het verhaal voelt erg mager en totaal ongeïnspireerd aan. Een stel hersenloze zombies maken niet de interessantste oppositie en er wordt geen goede reden gegeven waarom ik deze tocht als personage belangrijk moet vinden. Daarnaast is er wel meer achtergrondinformatie te vinden die de wereld diepgaander kan maken, maar dit zit verstopt in langdradige holotapes of lappen tekst op willekeurige computerschermen. Het is dus erg lastig om je mee te laten slepen door het verhaal, los van dat dit voor mij sowieso al lastig is.

De aard van de quest lines helpt hier ook niet bij. Over het algemeen bestaan alle quests uit het volgende format: je vindt ergens een holotape. Nadat je naar dit bericht hebt geluisterd, word je naar een locatie gestuurd om daar op een knop te drukken, een nieuwe holotape te vinden of een item te pakken. Heb je dit gedaan, dan krijg je óf een nieuwe objective óf je hebt je taak volbracht en krijgt je XP. Dit geldt voor alle quests die te vinden zijn in de wereld.

Ding! Level Up!

Over het algemeen is Fallout 76 dus niet wat we gewend zijn van andere Fallout-games. Bij het leveling-systeem is dit niet anders. In de eerdere Fallout-games gebruikt Bethesda het S.P.E.C.I.A.L.-systeem, waarbij je vanaf het begin je personage ontwerpt en kiest waar hij/zij goed in is. In Fallout 76 begin je zonder S.P.E.C.I.A.L.-punten. Wanneer je een level stijgt krijg je één S.P.E.C.I.A.L.-punt om te spenderen. Naast dat je een punt kunt besteden, krijg je ook een perk. Elke perk die je krijgt heeft een bijbehorende S.P.E.C.I.A.L.-letter. Met de Strength-letter kun je bijvoorbeeld een perk krijgen waarmee je meer schade aanricht met melee-wapens en met Endurance kun je meer weerstand tegen straling verwachten.

Welke kaarten je kunt kiezen is naar mijn weten willekeurig, dus het is geen kwestie van je plus- en minpunten kiezen, maar meer pakken wat er op dat moment voordelig is. Er is dus veel minder mogelijkheid om jouw personage uit te diepen en te ontwikkelen dan dat we gewend zijn van andere Fallout-games. Dit rijmt ook weer met het feit dat er geen reden is om je personage te ontwikkelen. Er is namelijk geen enkele interactie tussen jou en de wereld anders dan looten, schieten en bouwen.

Skyrim ++

Uiteindelijk zijn er niet bijzonder veel variabele activiteiten in Fallout 76 die je kunt ondernemen. Voor het grootste gedeelte banjer je maar wat rond in de wereld. Dat gezegd hebbende is dat geen straf. Voor de release van de game was het al bekend dat de game ging draaien in een opgepoetste versie van de engine van Fallout 4. Dat deze engine dan weer een opgepoetste versie van Skyrim is, maakt dat deze engine dus al bijna acht jaar oud is. Er waren dus genoeg zorgen over de grafische capaciteiten van de game.

Gelukkig was ik blij verrast tijdens het spelen van de game. De wereld is namelijk prachtig vormgegeven. Er zijn verschillende locaties met vergezichten waar je graag even stilstaat en een foto maakt met de fotomodus. Daarnaast is er bijna niks mooiers dan op een vroege ochtend door de bossen lopen terwijl de dauw nog aan de grond hangt en de zonnestralen door het bladerdak heen breken.

Daarnaast is het ook goed om te zien dat Bethesda nog steeds goed is in wat Bethesda altijd het beste deed: environmental storytelling. Iedere locatie en ieder huis heeft een eigen verhaal en wanneer je wilt, kun je dit verhaal achterhalen door simpelweg te zoeken naar de aanwijzingen die er zijn. Vind je een skelet met daarnaast een aantal dosissen aan Psycho en Buff? Dan is deze beste kerel waarschijnlijk aan een overdosis overleden. Vind je een kleiner skelet in een kast met een teddybeer en is er buiten dat skelet een tweede en een derde skelet te vinden waarvan één een wapen vastheeft? Dan heeft een bezorgde moeder waarschijnlijk haar kind verstopt in een kast terwijl een vijandige Raider de boel op stelten kwam zetten, waarna ze allemaal in de strijd om het leven kwamen.

Er heerst dus duidelijk een duistere sfeer in Fallout 76. Dit geeft een bijzonder mooi contrast wanneer je de radio aan hebt staan met vrolijke jaren 40 muziek terwijl je deze taferelen aan het onderzoeken bent. Op die momenten komt duidelijk naar voren dat de wereld van Fallout een dystopie is waar de leuze “War never changes” centraal staat en de mensheid duidelijk de slechterik van het verhaal is.

Gemengde gevoelens

Hoewel de game er mooi uitziet en er echt wel prachtige aspecten zijn aan de game, is een game niks zonder goede gameplay. Het is juist op dit vlak dat Fallout 76 tekortschiet. Zoals ik al eerder aangekaart heb, is de gameplay simplistisch, repetitief en niet bijzonder bevredigend. Door de afwezigheid van een verhaal heeft jouw personage erg weinig motivatie om in deze wereld te bestaan. Uiteindelijk is je enige motivatie simpelweg overleven. De gameplay die hier aan vasthangt, is het looten van alles wat je tegenkomt, dan alles omtoveren in onderdelen, je huis uitbouwen en dan weer looten. Dit is voor de eerste paar uur nog wel leuk, maar daarna verliest het echt zijn allure.

Daarbij komt dat het ook totaal niet nodig is om een huis te bouwen. Je kunt prima zonder een huis door de wereld lopen en de locaties onderzoeken zonder in de problemen te komen. Je komt meer dan genoeg wapens, munitie, voeding en medicijnen tegen om twee man in leven te houden. Dit zorgt ervoor dat de game je eigenlijk geen enkele reden geeft om maar iets te doen dat geadverteerd wordt.

Toen de game werd aangekondigd, werd duidelijk dat dit een experiment was van Bethesda en dat ze graag een multiplayer survivalwereld wilden maken. Experimenteren is prima, maar Bethesda heeft hier duidelijk te veilig gespeeld. Ja, je zit te allen tijde in een multiplayer-instantie van 25 personen, maar de game is niet uitdagend genoeg dat je samenwerking nodig hebt. De survivalaspecten zijn aanwezig, maar zoals ik net al beschreef bevat deze rudimentaire systemen en mechanics die je niet nodig hebt. Daarnaast zijn de gameplay-elementen die wel aanwezig zijn niet uniek. Het huizen bouwen is haast een-op-een overgezet van Fallout 4, waar het ook al niet goed werkte. De survival-aspecten van voedsel vinden en water drinken komen uit Fallout New Vegas. Alles wat de game te bieden heeft kun je dus al in de voorgangers vinden, omdat Bethesda niet ver genoeg durfde te gaan met hun idee.

Had Bethesda de stap durven zetten om meer los te laten van wat er al bestond en echt nieuwe dingen te gaan doen, dan had de game beter uit de verf kunnen komen. Of de game had slechter uit de verf kunnen komen, maar uiteindelijk was het dan tenminste een zinvol experiment geweest.