Een pen-and-paper RPG die meer dan dertig jaar na zijn originele release de basis vormt voor een nieuwe game voor pc en consoles. Dat is de bizarre oorsprong van Mutant Year Zero: Road to Eden, het hybride strategie-avontuur van het net zo bijzondere The Bearded Ladies Consulting. Tijdens gamescom 2018 kregen we tekst, uitleg en een hands-on met de game voorgeschoteld.

Gebaseerd op de Zweedse pen-and-paper RPG-serie Mutant toont Mutant Year Zero ons de aarde lang nadat de mensheid er niet meer overheen loopt. In plaats daarvan wordt onze aardbol bewoond door robots, monsters en mutanten in alle vormen en maten. Op aarde is het ook al lang niet meer veilig: sinds de ramp die ervoor zorgde dat varkens leerden praten en eenden een jachtgeweer konden vasthouden, is menig wezen erop uit om jou een kopje kleiner te maken.

Muteren tot je een ons weegt

Hoe de vork precies in de steel zit in Mutant Year Zero is ook na deze demo nog niet helemaal duidelijk, maar we krijgen wel een goede eerste indruk van de post-apocalyptische wereld van de game. We maken hier kennis met Bormin, Dux en Selma, drie erg bijzondere mutanten die ieder ook hun eigen skill set hebben.

Bormin is een groot, wandelend zwijn die vooral te boek staat als een luidruchtige mutant die maar al te graag van zijn jachtgeweer en blunderbuss gebruikmaakt om anderen het zwijgen op te leggen. Dux daarentegen is een pratende eend die er liever voor kiest om het wat stiller aan te pakken met een kruisboog en sniper. Selma lijkt nog het meeste op een mens, maar heeft de bijzondere kwaliteit om haar huid in steen te veranderen. Echt mens kunnen we haar dan ook niet meer noemen.

Daarbij heeft iedere mutant zijn eigen skill tree, in deze game bekend als mutations. Deze mutations koop je door middel van mutation points die je krijgt wanneer je een level stijgt. Mutaties kunnen zo simpel zijn als extra health of bereik, maar ook zo ver gaan als het aangroeien van vleugels om hoger gelegen locaties te bereiken. In de demo was te zien dat iedere mutant tot ongeveer tien verschillende karakter specifieke mutaties heeft en nog vijf kleinere mutaties, waardoor je dus iedere keer weer andere combinaties kunt maken.

Een beetje strategie, een beetje avontuur

Mutant Year Zero doet op gameplaygebied een aantal hele leuke dingen die de game uniek maakt van de concurrentie. De afgelopen jaren zien we een wederopstanding van turn-based strategiegames zoals bijvoorbeeld de Xcom-serie en het is dan ook makkelijk om deze game onder dezelfde noemer te plaatsen. Voor een gedeelte klopt dat ook wel, maar het is de manier waarop The Bearded Ladies Consulting deze turn-based strategie integreert met de rest die het zo interessant maakt.

De game maakt namelijk geen gebruik van afgezette scenario’s. In games als Xcom of het recente Mario + Rabbids zijn de gevechten altijd afgezet: je komt een gebied binnen, je vecht, je verlaat het gebied. In Mutant Year Zero is dat veel vloeiender. Wanneer jij een gebied binnenkomt krijg je de controle over drie van je mutanten. Deze kun je als groep besturen, maar ook individueel dekking laten nemen op ieder moment. Zolang je maar niet te dicht bij een vijand komt, gaat dit allemaal in real-time.

Kom je in de buurt van een vijand, dan kun je zelf het initiatief nemen. Door je mutanten tactisch vooraf neer te zetten, kun je de vijand overvallen en een gevecht beginnen. Op dat moment schakelt de game naar de strategische gameplay zoals we die uit andere series kennen. Schakel je een losse vijand stilletjes uit zonder andere vijanden te waarschuwen, dan ga je weer terug naar je ‘adventure-gameplay’. Lukt je dat niet, dan gaat het gevecht nog wel even door.

Niet voor tere zieltjes

De heren van The Bearded Ladies Consulting maakten er zelf grapjes over, maar Mutant: Year Zero is allesbehalve makkelijk. Omdat je altijd maar drie mutanten in het veld hebt, is het erg makkelijk om overweldigd te raken. Vooral wanneer de vijand in grote getallen op komt dagen, is het Game Over-scherm nooit ver weg. Dat wil niet zeggen dat de game niet uit te spelen is: wanneer je niet verder komt in je verhaal, is het makkelijk om terug te gaan naar vorige gebieden en vijanden die je daar hebt overgeslagen alsnog om te brengen voor extra XP.

Volgens het team achter de game ben je al snel een flinke vijftien uur zoet met de game als je deze op de normale modus probeert uit te spelen. Kies je voor de hogere moeilijkheidsgraad, dan mag je daar nog eens tien uur bij optellen. Voor wie zichzelf echt graag pijnigt, komt er ook nog een permadeath-modus die extra lastig is omdat je geen oneindige voorraad hebt aan mutanten. Dan betekent game over dus ook echt game over.

Mutant Year Zero: Road to Eden moet op 4 december in de winkels liggen voor pc, Xbox One en PlayStation 4. De game is te pre-orderen op Steam, waarbij je toegang krijgt tot de gesloten bèta kort voor de release van de titel.