Wat zijn dedicated servers?

Vroeger gebeurde het nog wel eens dat een vriend die goed met computers was een dedicated gameserver had. Samen met je vrienden kon je dan de hele avond Call of Duty, Unreal Tournament of Counter-Strike 1.6 spelen zonder dat je je druk moest maken om onbekende spelers. Tegenwoordig komen dedicated servers wat minder voor, maar waarom eigenlijk?

Dedicated servers zijn een relatief oud begrip. Een lange tijd was dit de enige manier om via het internet met vrienden of vreemden te gamen, maar op een gegeven moment lijkt deze techniek te zijn verdwenen. Tegenwoordig hoor en lees je op fora steeds meer de vraag van fans om de terugkomst van dedicated servers, vooral bij competitieve games. Waarom is dit eigenlijk zo en waarom worden dedicated servers minder gebruikt? Zijn ze beter voor competitief gamen of speelt hier slechts de nostalgische factor?

Wat is een dedicated server?

Om maar even te beginnen bij het begin: wat zijn dedicated servers nu precies? Een dedicated server is een fysieke server die vormgeeft aan een virtueel aanhechtingspunt van data. In de IT-wereld kan dit een plaats zijn waar de gegevens van een bedrijf opgeslagen zijn en hoewel dit in de gamesindustrie ook deze functie heeft, is het doel vergelijkbaar, maar een stukje complexer. Als competitieve wezens meten we graag onze vaardigheden ten opzichte van andere gamers. Dit kan prima met je buurman of je broertje als je een directe connectie hebt of naast elkaar op de bank zit, maar mocht je je willen bewijzen tegen een gamer uit Noorwegen, dan heb je een andere uitdaging.

Dedicated servers stellen je in staat om via het internet een verbinding te maken met de server van de ontwikkelaar. De server simuleert de virtuele wereld van de game en via je internetconnectie wissel je deze data uit met de server. De server krijgt van jouw computer door waar jij je bevindt in deze virtuele ruimte en de acties die je uitvoert. Wanneer een andere gamer ook joint in diezelfde server, deel je een shared instance. De tegenstander springt om een hoek, zijn computer vertaalt dit naar de server en de server vertelt dit door aan jouw pc.

De meeste dedicated Gameservers hebben een tick rate van 32 of 64. Dit houdt in dat de servers 32 keer of 64 keer per seconden gesynchroniseerd worden met de input van de spelers in de server. Een hogere tick rate zorgt ervoor dat de server vloeiender voelt en minder last heeft van input lag en hoewel dit mooi klinkt, zorgt dit wel voor een hogere gevoeligheid voor ping lag. Later in dit artikel gaan we uitgebreider in op wat ping lag precies is en waar dit vandaan komt. Voor nu is het belangrijk om even stil te staan bij het feit dat gameservers dus een stukje complexer in elkaar zitten dan dat in het eerste opzicht lijkt. Er is een boel rekenwerk en computerkracht nodig om alles te bewerkstelligen.

Wat zijn de voordelen van een dedicated server?

Ook al is het voor ontwikkelaars een redelijke uitdaging om een stelsel van dedicated servers op te zetten, het heeft zeker voordelen. Ten eerste hoeft een ontwikkelaar niet alle servers te verzorgen. Wat we ‘vroeger’ veel zagen in games zoals Halo en Call of Duty, was dat de ontwikkelaar een stuk of vijf officiële servers online hield, terwijl de andere servers gemaakt werden door fans die graag een eigen server hadden. De computer in de woonkamer van je beste vriend werd opeens de rekenkamer van je favoriete Deathmatch-server. Daarnaast kon hij ook nog die speciale mods installeren die speciale wapens en nieuwe skins toevoegden.

Naast dat dit systeem van dedicated servers en de mogelijk om je eigen server te maken ervoor zorgt dat er veel speelvariatie is, is er ook wat te zeggen voor de lange houdbaarheid van de games. Call of Duty 2 kwam origineel uit in 2002. Op dit moment kun je de game nog steeds online spelen, zestien jaar nadat de game uitkwam! Tot slot zorgt dit ook voor een netwerk dat helpt bij het ping lag-probleem van dedicated servers.

Ping lag is een fysisch probleem dat computers hebben bij het verzenden en ontvangen van data naar een server op afstand. Hoewel elektrische signalen met ongelooflijke snelheden verzonden worden, is dit niet instantaan. Hoe verder weg je bent van de server, des te verder het signaal moet reizen en dus heb je meer vertraging. Mocht je pech hebben en ver weg wonen van de de locatie van de servers, dan heb je altijd meer milliseconden vertraging ten opzichte van iemand die dichtbij woont. Wanneer er dus particuliere servers op andere locaties zijn die voordeliger voor jou zijn, heb je dus altijd de keuze om in een betere omgeving te spelen.

Wat zijn de nadelen van dedicated servers?

Het is echter niet allemaal rozengeur en maneschijn rondom het gebruik van dedicated servers. Als dit systeem alleen maar voordelen had, was de industrie hier nooit van afgestapt en zagen we niet de opmars van het peer-to-peer netwerk. Een van de eerste problemen waar ontwikkelaars tegenaan lopen, is tevens een voordeel: de particuliere servers en diens mods. Voor de ontwikkelaars en de eindverantwoordelijken van een game betekent dit dat ze weinig grip hebben op wat er in de game gebeurt.

De gamers die hun eigen gameformats, mechanics en 3D models introduceren, hebben invloed op de content die de andere gamers consumeren. In de meeste gevallen zijn dit oprechte fans die streven naar meer diepgang of verversing van hun favoriete franchise. Toch gebeurt het dat er soms content wordt toegevoegd die absoluut niet gewenst is door de ontwikkelaars. Denk hierbij aan racistische, seksistische of andere aanstootgevende content. De enige manier voor de ontwikkelaar om dit te modereren is elke server handmatig na te gaan, wat ver van efficiënt of doenlijk is.

Het volgende probleem ligt in dezelfde orde van grootte en heeft ook te maken met een tekort aan controle. We hebben het hier over bestrijding van cheater en hackers. In de hedendaagse gamecultuur is dit al een groot hekel punt van veel gamers, ook al zijn er actieve bestrijdingssystemen. Denk hierbij aan games als CS:GO, PUBG en Rainbow Six: Siege. Bij deze games worden de valsspelers onderzocht door het analyseren van de gameplay op een later tijdstip.  In de praktijk betekent dit dus dat alle games worden opgenomen en opgeslagen.

Dit is niet mogelijk bij dedicated server, omdat de ontwikkelaars dus geen controle hebben over de servers. In het verleden zagen we vaak dat het heft wel in eigen hand genomen werd door de onderhouders van de servers. Vaak was dit een moderator waar je via externe software een kill-cam moest opnemen om zo de criminaliteit van een speler vast te leggen. Vervolgens moest een moderator van de server deze persoon dan blokkeren van die specifieke server, door middel van het blokkeren van het IP-adres. Wanneer deze gamer door het gebruik van een VPN zijn IP-adres wist te wijzigen, begon het spel weer opnieuw. Ook wanneer deze persoon geen VPN gebruikte, dan kon je hem nog wel tegenkomen in een andere server, waar hij nog niet geblokkeerd was.

Leven is strijd

Deze twee problemen zijn echter niet de reden waarom de dedicated server zoals we die kenden verdwenen zijn. We hebben het jaren op deze manier gedaan en hoewel het niet altijd prettig was, leerden we ermee omgaan. De echte reden dat dedicated servers verdwenen zijn, is gekatalyseerd door onze drang om vast te leggen hoe goed we wel niet zijn in gamen. Of liever: hoeveel beter we wel niet zijn dan een ander.  

Tegenwoordig heeft bijna elke game met online-elementen een gamemode met competitieve elementen. Over het algemeen zijn dit ranked modi, waar je in dezelfde lobby wordt geplaatst als iemand met ongeveer dezelfde rating als jij.  Aan het einde van de strijd wordt pijnlijk duidelijk wie de beste van de server was en ontvang je een hogere score, dan mag je de volgende keer spelen tegen betere mensen om zo te laten zien hoe ver je kunt komen.

Natuurlijk is er in dedicated servers wel sprake van een competitieve aard. Wat echter mist is enige structuur. Iedereen die tot de server wilt toetreden, mag deze toetreden, of je nu een veteraan bent of de game voor het eerst aanraakt, er is geen barrière die de twee uitersten van elkaar scheiden. Daarnaast is er ook geen structuur te impliceren. Het is niet mogelijk, want alle servers in het dedicated serversysteem fungeren als autonome eilandjes. Ze gebruiken hetzelfde basispakket aan software om de game vorm te geven, maar er is geen echte data-uitwisseling.

Make games great again?

Het is dus duidelijk dat dedicated servers zeker voordelen hebben met betrekking tot de houdbaarheid van de game en de vrijheid van de spelers. Tevens is het ook duidelijk dat hoewel we veel fijne herinneringen hebben aan dedicated servers, dit format niet meer past bij wat we tegenwoordig zoeken in multiplayergames: bescherming en competitie. Toch staan de fora van deze games vol het dringende verzoek van gamers om terug te gaan naar wat was, de dedicated servers. Waarom is dit zo?

Dit kan verklaard worden door iets dat nostalgie heet. Nostalgie is een psychologisch fenomeen dat bij ieder mens voorkomt. Het is een fijne herinnering aan ‘vroeger’, aan hoe het was. We zien dit ook terug in onze gamecultuur. Als gamers merken we dat we gefrustreerd worden, omdat we tijdens de competitieve games het onderspit delven door instabiele ping lag die fluctueert tussen de games door. Vroeger was dit niet het geval, dus vroeger was het beter. De logische redenering is dat we dan terug moeten gaan naar hoe het vroeger was. Het is een intrinsiek nostalgisch verschijnsel dat we slechte herinneringen wegfilteren. We vergeten hoe frustrerend het was wanneer de hele avond een wall hacker jouw favoriete server teisterde en je er niks aan kon doen. We beseffen niet hoe afhankelijk we zijn geworden aan de interconnectiviteit van de competitieve systemen in onze favoriete games. Dus misschien is moeten we dedicated servers laten varen.