Surviving Mars

Hoewel Elon Musk het al jaren nergens anders over heeft en ervan overtuigd is dat de mensheid Mars gaat bevolken, zijn wij toch wat terughoudender na het spelen van Surviving Mars. Een kolonie op een andere planeet heeft namelijk nog best wel wat voeten in de aarde.

We kennen Haemimont Games voornamelijk van games die zichzelf niet te serieus nemen, zoals de Tropico-serie. In Surviving Mars laten ze de grappen en grollen achter op Aarde en hebben ze een sci-fi builder gemaakt, waarin ze proberen alle uitdagingen te vatten die de planeet Mars voor ons in petto heeft. Mochten we daar ooit landen.

SpaceY

De kolonisatie-missie in Surviving Mars begint niet zoals je verwacht met een handjevol kolonisten, maar voornamelijk met drones. Met een paar grote raketten land je op de grote rode planeet en moet je eerst wat basisvoorzieningen inrichten voor je er ook maar aan kunt denken om mensen naar Mars te laten afreizen. Hiervoor laat je meerdere raketten vol materialen en zelfs geprefabriceerde gebouwen invliegen.

Hiermee kun je je eerste drone-hub bouwen en de eerste energiebronnen installeren. Of dit een van Aarde meegebrachte generator of windmolen is dan wel zonnepanelen zijn, mag je zelf weten. De generatoren kosten meer geld en gaan ten koste van laadruimte op de eerste reis naar Mars. Windmolens zijn het goedkoopst, maar zijn lastig te onderhouden en van zonnepanelen heb je een enorme berg nodig voordat ze een beetje efficiënt zijn. Surviving Mars is een aaneenschakeling van dit soort afwegingen.

Hoeveel je kunt meebrengen, hangt af van de opdrachtgever. Bij het starten van een Marsmissie kun je kiezen uit verschillende naties als opdrachtgever. Rusland heeft bijvoorbeeld geavanceerde technologie voor het opgraven van grondstoffen, maar wel langzamere raketten dan de USA. Mocht je dat niet interessant vinden, maar vooral snel willen groeien, dan kun je het beste kiezen voor China dat voor een grotere pool kolonisten zorgt. Ook kun je voor een particuliere organisatie gaan als SpaceY (die Y is geen typefout) of een collectieve internationale missie. Dat laatste is een verkapte ‘easy mode’, want deze heeft meer starterskapitaal, raketten en technologie dan alle andere opdrachtgevers bij elkaar.

Zanderige bende

Het idee is dus dat je net als in andere Paradox-games een stad bouwt en bestuurt, maar dan met nauwelijks water, zuurstof of welke materialen dan ook voorhanden. Er is eigenlijk vooral heel veel rood zand. Zand dat overal heen wordt geblazen en tussen alles gaat zitten. Zand dat in dikke lagen bovenop je zonnepanelen gaat liggen waardoor ze constant onderhoud nodig hebben. Zand waarvan je kolonisten na een paar weken helemaal gek worden en depressief in een kunstmatig parkje in de foetushouding gaan liggen.

Gelukkig heeft de ontwikkelaar een mooie fotomodus in de game gestopt zodat je dit alles op de gevoelige plaat kunt vastleggen. Het feit dat Mars zo zanderig en intimiderend overkomt, is omdat de game er bijzonder fraai uitziet. Grafisch is de game dik in orde. Van de stoom bij een gebroken leiding, vastgelopen Rover onder een dikke zandlaag of een barst in één van je domes: het wordt allemaal in pijnlijk detail op je scherm getoverd.

Afhankelijkheid

Naast de locatie is er op het eerste gezicht weinig unieks aan de game. Games waarin je een kolonie moet stichten op een onaardse planeet zijn er anno 2018 genoeg en ook de moordende moeilijkheidsgraad van de game kennen we reeds. Zij het meer vanuit de Middeleeuwse praktijken van Banished. Toch onderscheidt Surviving Mars zich van de andere titels, door de relatie die je hebt met de mensen op Aarde.

Mars kan namelijk nauwelijks zelfstandig opereren en in in het begin zelfs helemaal niet. Je bent afhankelijk van bevoorrading vanaf de Aarde en deze duurt zolang als dat er funding is. Het startkapitaal dat je van je opdrachtgever krijgt, is meestal sneller op dan je lief is en dan moet je zorgen dat je al wat materialen van Mars zelf kunt halen en produceren. Het is echter nog belangrijker dat je snel zeldzame metalen gaat opgraven, om deze terug te sturen naar de Aarde. Daarmee krijg je weer extra funding en kun je de broodnodige resources blijven invliegen.

Deze wisselwerking tussen Mars en Aarde maakt dat je anders moet omgaan met het uitbouwen van je kolonie. Je moet niet alleen sparen, maar ook verder vooruit denken dan bij de gemiddelde builder. Wanneer je een vracht machine-onderdelen laat invliegen om nieuwe windmolens te bouwen, moet je zorgen dat je genoeg hebt voor zowel het bouwen als het onderhouden ervan. Het kan namelijk wel weer even duren voordat je genoeg geld hebt om een nieuw transport te laten komen. Dit maakt je erg afhankelijk en geeft een heel geïsoleerd gevoel. Als je namelijk verkeerde inschattingen maakt, kun je totaal vastlopen of je kolonisten door een periode van honger laten gaan met de dood als gevolg.

Afstandelijke kolonisten

Uiteindelijk gaat het allemaal om met een zo groot mogelijke bevolking op Mars te wonen in de grote domes die de mensen beschermen tegen meteoorregens, extreme kou en uiteraard al het zand. Hiervoor vlieg je steeds mensen in vanaf de Aarde en als je het een beetje aangenaam maakt in de domes, dan krijgen ze ook kinderen op de rode planeet. Daarvoor moet je zorgen dat er dus geen doden vallen, want anders neemt het aantal vrijwilligers voor een Marsmissie snel af. Daarnaast zijn dingen als een tekort aan zuurstof of eten ook niet echt prettige omstandigheden om een kind op Mars te zetten.

Om je kolonisten alle dreigingen van hun nieuwe thuisplaneet te doen vergeten, kun je de domes inrichten met winkels, kroegen en restaurantjes. Er is natuurlijk maar beperkte ruimte in zo’n stolp, dus het is zaak dat je goed kijkt naar wat de kolonisten willen. Hun persoonlijkheid is opgebouwd uit traits en behoeftes. Zo is het handig om veganisten te hebben, bij gebrek aan een bio-industrie op Mars. Het is dan weer minder handig om alcoholisten in je kolonie te hebben, want die zijn een stuk minder productief. Al is een spacebar natuurlijk wel erg tof.

Het probleem met de kolonisten is dat je weinig controle over ze hebt. Je kunt wel een woning en werkplek aan ze toewijzen, maar het navigeren naar individuen is moeizaam en omslachtig. Er is bijvoorbeeld geen overzichtslijst van alle kolonisten en je kunt niet in een oogopslag zien wat de status is van de verschillende Marsbewoners. De UI had hier echt beter gekund, maar gelukkig is dit de enige plek waar Haemimont Games de plank misslaat.

Reis naar de toekomst

Hoewel de kolonisten in elke kolonie die je start enigszins afstandelijk blijven, is toch elke kolonie anders. In de eerste plaats door de plek waar je landt, want elk gebied gaat andere hoeveelheden grondstoffen hebben. Daarnaast heeft ook Mars verschillende klimaten en kun je een extreem koud gedeelte treffen waardoor het opbouwen van een kolonie nog moeizamer gaat.

Nu is alles al aardig moeizaam in Surviving Mars en moet je heel geleidelijk aan met onderzoek het leven op Mars duurzamer en aangenamer maken. Ook hier zit weer een stukje willekeur in, want de verschillende technologieën worden in elk potje in een verschillende volgorde aangeboden. dit zorgt ervoor dat elke kolonie zich anders ontwikkelt en er nooit één gouden plan kan zijn om je kolonie te laten slagen. Je moet je voor een deel overgeven aan de planeet.

Surviving Mars is nu uit voor pc, PlayStation 4 en Xbox One