Onze redactie is elke week druk met het tikken van game nieuws, het schrijven van achtergronden en het pennen van reviews, maar ondertussen wordt er ook nog van alles gespeeld, gelezen en bezocht.Daarom stellen we aan onze redactie de vraag: “Waar hebben jullie je nu écht mee beziggehouden de afgelopen week?”

De week zit er weer op. In de tweede week van het nieuwe jaar lijkt het er op dat we nog even in het juiste tempo moeten komen. Langzaam maar zeker krijgen we steeds meer te horen van ontwikkelaars en uitgevers, dus wij kunnen ook weer aan het werk. Hoewel het qua nieuws misschien rustig was, hebben we onze tijd toch goed kunnen vullen.

Paul

Deze week is het voor mij één grote chaos geweest. Iedere student kent het wel: tentamenstress! Zo ook voor mij helaas. Overdag en in de avond constant bezig zijn met het stampen van de stof in je hoofd. Ik kan niks leukers bedenken… of toch wel? Ter afleiding heb ik afgelopen week voor de afwisseling even de PS4 aangezet en zombies geknald tijdens het spelen van Killing Floor 2 en Call of Duty WWII. Zombies knallen is toch echt een stukje leuker dan studeren. Als ik zelf maar geen zombie word van al het studeren.

Tijdens de stressvolle tentamenweken werkt gamen voor mij bevredigend, omdat ik dan even mijn gedachten kan laten bezinken en even op iets leuks kan focussen. Mijn Demolitionist levelen op Killing Floor 2 is een voorbeeld van hoe ik mijn focus op iets anders leg. Ik kan op geen enkele manier bedenken wat dit te maken zou hebben met mijn tentamens, dus dat is de perfecte oplossing. Een ander voorbeeld is het uitvogelen van het verhaal van de zombiemodus in Call of Duty WWII.

Superhot
Pixel Vault

Luuc ten Velde

Oké, deze week heb ik PlayStation VR herontdekt. Hoewel ik de VR-headset al sinds dag één had, werd de liefde voor het systeem langzamerhand minder. Het was altijd zo’n gedoe om op te zetten en om er mee aan de slag te gaan. Daar kwam deze week echter verandering in, nadat ik Superhot VR begon te spelen. Het is ongelofelijk hoe geweldig het voelt om dat te spelen.

Als je trailers hebt gezien, weet je wel een beetje wat ik bedoel. Het is namelijk een spel waarin een soort rode paspoppen je proberen te vermoorden. Op allerlei verschillende manieren komen ze op je af, maar alleen als je beweegt. Dat klopt. De vijand beweegt alleen als ik beweeg. Dit maakt het fantastisch voor video’s en ervaringen, want voor je het weet doe je matrix-achtige stunts om kogels te ontwijken. Wanneer je dan vervolgens er in slaagt om te winnen, voel je je echt als een koning.

Robert

Januari begon voor mij met een zeer atypische game: Doki Doki: Literature Club. Normaal ben ik niet zo van de Japanse datingsims, maar volgens een vriend was deze game toch echt anders. Een game die ik gespeeld móest hebben volgens hem. Na een uurtje spelen bleek inderdaad dat dit geen reguliere datingsim was en dat ik de subtitel ‘Not suitable for children or those who are easily disturbed’ iets serieuzer had moeten nemen. In het kort: die game is niet okidoki.

Komende week mag ik mij alweer bezighouden met een game in het genre waar ik normaal bij uit de buurt blijf, zombiegames, en in dit geval: They are Billions. Zombie-games liggen niet bepaald in mijn straatje, maar het feit dat het hier om een RTS gaat en ik de hersenlozen van grote hoogte mag aanschouwen, is wel wat geruststellend. Maandagavond ga ik de game streamen, dus dan kun je kijken of ik de zombie-hordes ook echt ga trotseren.

Zoals je ziet, hebben we ons aardig vermaakt, maar het liefst horen we wat jij, onze lezer, hebt gedaan. Waar heb jij je afgelopen week mee vermaakt? We lezen het graag!