Absolver

Het is weer die tijd van het jaar: de hoofdmeester doet de ronde om de uitverkorene van dit jaar te vinden. Na jarenlang zwoegen en trainen ben je het nog steeds niet geworden, tot je voelt hoe je arm omhoog getrokken wordt. Op dat moment besef je dat jij de nieuwe Absolver wordt.

Absolver is de nieuwe game van Sloclap, een kleine studio gepositioneerd in Parijs. Onder de vleugel van uitgever Devolver Digital zijn zij een nieuwe fighting game aan het maken met enkele interessante mechanieken en concepten. Duik met mij de wereld van Adal in en ervaar de weg van de Prospects.

Een masker en een vuist

In Absolver speel je als een Prospect in de wereld van Adal. Als Prospect ben je in training om een van de legendarische Absolvers te worden. Het doel van deze Absolvers: ervoor zorgen dat stabiliteit terugkeert naar het gevallen keizerrijk van Adal.

Om jezelf te bewijzen, reis je af naar een verlaten gedeelte van een grote stad zonder naam. Deze stad is gevuld met andere Prospects die elkaar te lijf gaan om sterker te worden, nieuwe moves te leren en de Guides te overtuigen van jouw macht. Hoewel dit het uiteindelijke doel is van jouw training, wordt dit niet makkelijk gemaakt. Zo krijg je als nevenopdracht om een klein clubje elite vechters af te ranselen. Hoe je dit doet, is aan jou.

Je krijgt wel enkele handvatten om dit voor elkaar te krijgen. Zo heb je beschikking over een basisset gevechtstechnieken. Wat niet verteld wordt, is hoe je je transformatie van groengelijfde vechter naar een heuse powerhouse doormaakt. Spelenderwijs kom je erachter hoe je je individuele groei kunt induceren.

Het verslaan van een vijand geef je experience, na verloop van tijd heb je hiervan genoeg verzameld en krijg je een attribuut punt. Dit attribuut punt kun je inzetten om meer health points te krijgen, sterker te worden, sneller te zijn of je uithoudingsvermogen te verbeteren. Dit is tevens maar één van de drie manieren om bepaalde aspecten van jouw personage te verbeteren.

Oefening baart krijgskunst

Niemand wordt een elite martial-artist in een nacht slaap, hier komt namelijk erg veel zweet en training bij kijken. Zo ook in Absolver. Elke keer wanneer je een aanval succesvol uitvoert, word je beter in die techniek. Uiteindelijk zorgt dit ervoor dat die specifieke aanval meer schade doet. Zo’n zelfde soort concept geldt ook voor het leren van nieuwe technieken.

Elke keer dat je een vijandige aanval blokkeert of ontwijkt, krijgt jouw personage dieper inzicht in de techniek. Uiteindelijk heb je de techniek dusdanig doorgrond dat je hem zelf kunt toepassen. Dit zorgt ervoor dat je actief op zoek kunt naar een aanval die je wilt gebruiken in je arsenaal.

Wat ik het meest interessant vond aan de game is het vechtsysteem ansich. Iedereen heeft vier stances: linksvoor, rechtsvoor, linksachter en rechtsachter. Vanuit elke stance kunnen bepaalde aanvallen ingezet worden. Deze aanvallen eindigen ook allemaal in een stance: sommige eindigen in de stance waaruit ze vertrokken, terwijl andere zorgen voor een stance-shift.

Vloeien als water

Door het grote aanbod aan verschillende technieken kun je puzzelen om aanval-strings in elkaar te zetten die bij jouw speelstijl passen. Dit is interessant, omdat elke techniek zijn eigen timing heeft en er ook technieken zijn die de benen aanvallen. Hierdoor kun je je vijand dus te slim af zijn door telkens van timing te wisselen.

Hiernaast zijn er ook extra sterke aanvallen. Deze zijn per definitie langzamer, maar doen meer schade. Het is erg makkelijk om deze aanvallen te blokkeren, maar het leuke is dat deze aanvallen schade doen aan jouw stamina wanneer je deze technieken niet ontwijkt.

Daarnaast is het ook mogelijk om schijnbewegingen in te zetten. Dit doe je door tijdens een aanval de ‘blokkeerknop’ in te drukken. Hierdoor wordt de aanvalsanimatie direct gestopt en kun je een nieuwe aanval inzetten. Het idee hierachter is dat dit de tegenstander uit zijn ritme haalt en daardoor kwetsbaar wordt.  Hoewel het verstoren van aanvalsritmes en andere mix-ups niet zozeer effectief is bij het bevechten van NPC, kan dit wel goed werken tegen andere spelers.

Dit is tevens wat je te wachten staat. Nadat je de technieken hebt geleerd die je wilde leren en daarmee de opdrachten van de Guides hebt volbracht, is het vechten tegen andere spelers het enige wat je kunt doen. Halverwege de singleplayer uitdaging was het nieuwe er wel af. Ik voelde de slijtage al aankomen van al het gegrind en het vooruitzicht was niet stimulerend.

Oppervlakte versus diepgang

Hoewel de game er prachtig uitziet met simpele maar kleurrijke graphics en stilistische omgevingen, voelt de game erg leeg. Je zou kunnen zeggen dat dit bewust is gedaan: je bevindt je nu eenmaal in een verlaten deel van een stad in een vervallen keizerrijk. Toch ben ik er van overtuigd dat iets anders de oorzaak is van het lege gevoel.

Misschien komt het door de afwezigheid van een narratieve richting. Je krijgt in het begin te horen dat je een Prospect bent en dat je uiteindelijke doel het toetreden tot de Absolvers is, maar daar houdt het dan ook op. Tijdens het spelen krijg je geen informatie over het verleden van Adal, hoe het keizerrijk is vervallen, hoe de Absolvers tot stand gekomen zijn of hoe de Absolvers de stabiliteit van het vervallen rijk proberen te behouden.

Wellicht wordt deze leegte veroorzaakt door het gebrek aan dingen om te doen in de game. Ja, het combat systeem is erg soepel en het is interessant om de aanvalstrings in elkaar te zetten en tactieken te bedenken. Dit redt de dag echter niet, want uiteindelijk ben je aan het grinden om die ene gave techniek te leren, totdat alles een monotone waas wordt van knoppen rammen.

De game probeert het vers te houden door meerdere vijanden toe te voegen, maar dit werkt averechts. Het systeem is erg complex, dus wanneer er opeens vier of vijf tegenstanders zijn, is het gewoon oneerlijk. Eerst dacht ik: “och deze game is nog in early access en moet er is nog veel van de content in ontwikkeling.” Echter, de versie die ik gespeeld heb is versie 1.05 en de ontwikkelaars hebben vooralsnog niet duidelijk gemaakt dat er nog content in ontwikkeling is. Dit is echter maar de ene kant van de munt.

De ware uitdaging

De andere zijde ondervond ik na zes uur ploeteren door het land van Adal. Ogenschijnlijk willekeurig kom je een eindbaas tegen en wanneer je die verslagen hebt ben je een Absolver. Vervolgens werd ik terug gestuurd met het bericht: “Blijf trainen, ooit hebben we je nodig!” Het enige nieuwe wat er nu is om te doen is PvP via matchmaking.

Na niet te lang wachten vind je je eerste tegenstander. Je wordt geteleporteerd naar een afgesloten arena waar je tegen een andere speler je krachten kunt meten. Een uitgelezen moment om alle strategieën en je technieken te combineren om te laten zien wie de slimste en de sterkste is. Spoiler alert: dat ben jij niet en dat hoeft niet perse aan jou te liggen.

Hoewel het volstrekt mogelijk is, dat de tegenstander gewoon beter is in het positioneren en het gebruiken van technieken, maakt de game het niet makkelijk. De verbinding kan soms opeens haperen, waardoor ledematen door de lucht stotteren of inputs verdwijnen in de ether.

De tweede reden is meer een bewijs van erg aparte design keuzes. Het zit namelijk zo: elke keer dat je potje wint, krijg je een skill point. Deze skill point kun investeren om sterker, sneller, meer stamina of meer hp te krijgen. Je kunt dus wel begrijpen dat hierdoor de sterke, sterker worden en de zwakkere spelers niet. Sterker nog: deze design keuze zorgt ervoor dat mijn aanval langzamer kan zijn dan die van de tegenstander, ook al is het precies dezelfde aanval. Hierdoor en door de verbindings problematiek voelt het PvP aspect al erg snel frustrerend.