Agents of Mayhem

Stel: je loopt in je lokale metropool lekker je ding te doen, te genieten van de hedendaagse technologie en het zonnetje. Je zit lekker op een bankje in een kunstmatig aangelegd park, want ja, het klimaat is belangrijk. Je wilt net een hap nemen van je vers gemaakte Italiaanse ijs, wanneer er opeens een doodseskader voor je neus teleporteert. Ze schieten de boel overhoop en stellen een regime van jewelste in. Wie bel je in zo’n noodgeval? The Agents of Mayhem!

Agents of MAYHEM, oftewel de Multinational Agency Hunting Evil Masterminds, is de nieuwe game van Volition en de spirituele opvolger van Saints Row. Waar Saints Row de over de top sandbox was over een uit de kluiten gewassen straatbende, pakt Agents of Mayhem het aan vanaf de andere kant. Ze zijn een baken van hoop in een wereld vol met kwaadaardige genieën. Maar staat Agent of Mayhem echt zo ver af van Saints Row als we initieel zouden denken, of is het meer van hetzelfde? En maakt dit uit?

MAYHEM vs. LEGION

In Agents of Mayhem speel je als een aantal agenten in de strijd tegen LEGION, de League of Evil Gentlemen Intent on Oblitirating Nations. De naam verklapt het al een beetje: Legion is onder leiding van kwaadaardige mensen die de wereld overgenomen hebben. Mayhem is onder leiding van Persephone Brimmstone de enige kans voor de mensheid om te kunnen leven in vrijheid en om Seoul, waar de game zich afspeelt, te bevrijden. Die strijd kan ze echter niet alleen aan. Agents of Mayhem is opgebouwd uit uitzonderlijke mensen die stuk voor stuk uit eigen overweging de strijd aangaan tegen het regime van Legion.

Wie zijn deze mensen? Je begint met een drietal: Hollywood, de ex-filmster, Hardtack, de voormalig marinier, en Fortune, de legendarische hacker. Maar als snel krijg je de mogelijkheid om de speelbare karakters uit te breiden naar dertien agenten. Deze agenten hebben alle dertien unieke persoonlijkheden, unieke wapens en unieke speelstijlen. Maar misschien nog het belangrijkst: ze hebben unieke actieve en passieve skills.

Zoals gezegd heeft elke agent een wapen. Dit kan een shotgun zijn, een SMG, een pijl en boog en ga zo maar door. Hierbij hoort ook één actieve skill en één Mayhem-aanval (vergelijkbaar met een ultimate uit bijvoorbeeld Overwatch). Wat deze inhoudt is wederom uniek en wordt meestal gecontextualiseerd door de achtergrondinformatie van de agent. Hollywood bijvoorbeeld is een Michael Bay-achtige actiefilmster. Het zal je dus niet verrassen dat zijn aanvallen allemaal erg flashy zijn met explosies en zonnebrillen.

Een tsunami aan mogelijkheden

Door de aard van de verschillende wapens heeft iedere agent de voorkeur voor een bepaalde speelstijl. Als speler ben je vrij om je eigen team samen te stellen van maximaal drie agents. Heb je dit gedaan, dan trek je de wereld in om missies te voltooien en mee te doen in side-content, waarvan er een grote berg is. De wereld zit namelijk volgepropt met schatkisten, vijanden en crystal shards. De schatkisten en vijanden geven je willekeurige loot. Dit kan geld zijn, maar dit kunnen ook blueprints en andere dingen zijn die je nodig hebt voor het craftingsysteem. Had ik al gezegd dat er in deze game erg veel te doen is?

De crystal shards kun je sparen. Wanneer je er tien hebt verzameld, wordt dit één crystal core. Vervolgens kun je zo’n crystal core spenderen om een speciale upgrade toe te schrijven aan een agent. Elke agent kan dit vervolgens drie keer doen. Vermenigvuldig dit maal dertien en kom er dan achter dat er zeker 390 crystal shards verborgen zijn in de wereld.

De missies waar je aan meedoet geven een ander soort loot. We hebben het net gehad over de actieve skills, maar nog niet over de passieve skills. Elke agent heeft drie passieve slots: een neveneffect voor de actieve skill, een neveneffect voor je wapen en een neveneffect die bij de agent zelf past. Deze kunnen ervoor zorgen dat de agent in kwestie bijvoorbeeld een kortere cooldown heeft, of een bepaalde debuff heeft bij zijn actieve aanval.

De loot die bij deze passieve slots hoort, krijg je na het succesvol afsluiten van een missie. Dit kan een verhaalmissie zijn of het overhoop halen van een lair. “Een lair? Wat is dat nou weer”, hoor ik je vragen. Een lair is een ondergrondse basis of laboratorium. Deze is opgebouwd uit willekeurig opgestelde kamers en uitdagingen die je keer op keer opnieuw kunt ‘bezoeken’ om de juiste loot te verzamelen en je agenten te levelen. Niet om mezelf te herhalen, maar had ik al gezegd dat deze game een berg aan content had?

Gezonde zelfspot

Dat een game vol zit met dingen om te doen is natuurlijk allemaal best, maar dat betekent niet automatisch dat een game goed is. Een game moet ook ‘lekker’ zijn om te spelen en natuurlijk wil het oog ook wat. Op grafisch gebied zit de game wel goed. De grafische stijl is een bijna tekenachtige stijl met een kleine tint van cell shading. De cutscenes lijken vooral meer op een comicbook, ze zijn simplistisch. Maar in zijn simplisme doet de grafische stijl zijn werk fantastisch en het past bij de algemene stijl van de game: niet te serieus en gewoon knallen.

Het niet te serieuze is een thema dat je overal in het spel tegenkomt en laten we eerlijk zijn:  hadden we anders verwacht van de opvolger van Saints Row? Volition heeft toendertijd haar naam gemaakt met flauwe doeltreffende humor, terwijl de tegenspeler Grand Theft Auto juist steed serieuzer werd. Ook deze keer zorgt het voor een fijn geheel.

Qua mechanics is er met de game ook niks mis. Ik zag een beetje op tegen het spelen van deze game, omdat ik voor de release had gehoord dat het een soort offline versie zou zijn van Overwatch. Nu kan ik je met een gerust hart vertellen dat dit erg ver van de waarheid is. Ja, de game beschikt over veel speelbare personages en actieve skills met cooldown timers, maar dat is toch echt waar de analogie ophoudt.

Het schieten werkt prima, ook al heb ik de game gespeeld op mijn PlayStation 4. En dat zegt wel wat, want normaal ben ik er heilig van overtuigd dat shooters op een pc gespeeld moeten worden. Wellicht komt dit door de mogelijkheid om de auto-lock-functionaliteit in te schakelen zoals je dat zelf wilt. Heb je heel veel hulp nodig bij het richten? Geen probleem. Wil je het liever allemaal op eigen houtje doen? Prima, doe je ding. Ik vind het altijd fijn wanneer een game de gamer de mogelijkheid geeft om te bepalen hoe hij/zij de game speelt.

Het enige waar ik een beetje van moet fronzen is de instabiele framerate. Over het algemeen speelt de game op een stabiele 50-60 FPS. Maar wanneer er veel dingen tegelijk op het scherm gebeuren, zoals veel ontploffingen, zakt de framerate consequent naar 30 FPS of daaronder. Ik weet dat dit een gevoelig onderwerp is voor veel gamers, maar er is nu eenmaal groep mensen die hier hoofdpijn of misselijkheid van kunnen ondervinden en dus is dit probleem niet triviaal.

Uien

Deze keuzevrijheid waar ik het net over had zie je ook weer terug in de speelstijlen die je kunt kiezen. Je hebt nota bene dertien agents om uit te kiezen en deze kun je instellen zoals je zelf wilt. Elke keuze die je in het verleden hebt gemaakt bij het personaliseren van deze agents is gratis omkeerbaar. Je bent dus vrij om te experimenteren naar hartelust.

Maar wacht, er is meer. Er zijn meer lagen aan de spreekwoordelijke ui der speelgemak en keuzevrijheid. Aan het begin van het spel zijn er tien moeilijkheidsgraden om uit te kiezen. Je kunt dan vrij kiezen welk level van uitdaging je aan wilt gaan, aangezien de gradaties invloed hebben op de schade die de Legion doet en ontvangt. Om het wel een beetje uitdagend en leuk te houden zijn er kleine consequenties aan deze moeilijkheidsgraden. Door te spelen in de laagste moeilijkheidsgraad ontvangt de speler minder geld en minder XP. Hogere moeilijkheidsgraden zorgen voor meer geld en ook meer XP. Hierdoor krijg je toch wat beloning voor het extra werk dat je op je neemt.