Sniper Ghost Warrior 3

Diep in het gras op een plateau tientallen meters boven de vijand leg ik aan. Het doelwit is zojuist aangekomen en ik moet het korte moment dat deze officier van zijn auto naar de barakken loopt optimaal gebruiken. Hij begint te lopen, ik corrigeer mijn scope voor de hoogte en afstand. Nog 15 meter. Ik houd mijn adem in en schiet. Als de soldaten in paniek het plateau bestoken met mortieren, ben ik allang weer vertrokken. Sniper Ghost Warrior 3 reporting for duty.

Sniper Ghost Warrior 3 is een niche shooter, want ook met dit derde deel probeert CI Games de hardcore snipers onder de gamers te bekoren. De campers, sneaky soldaten en wapenfanaten moeten hun pret op kunnen in een open wereld deze keer. Klinkt op papier allemaal prachtig, maar de ervaring leert ons dat de Sniper Ghost Warrior-serie nogal ruwe randjes kan hebben bij de oplevering.

De bossen van Georgië

Ergens ten oosten van de Zwarte Zee tussen Rusland en Turkije ligt Georgië, het land waar je aan het begin van de game gedropt wordt voor een hele reeks missies. Het doel: een clubje Georgische separatisten om zeep helpen om de boel te destabiliseren. Afgezien van de ogenschijnlijk oneindige bemoeizucht van de Amerikanen een mooi tripje dus naar de bossen van Georgië.

De spelwereld is zoals gezegd een open wereld in dit derde deel, waar de eerste twee delen nette afgebakende levels hadden. Je kunt nu gaan en staan waar je wilt en de mistige grauwe bossen naar eigen inzicht verkennen. De plekken hebben vrijwel allemaal iets mistroostigs. Half vervallen kerken, verlaten communistische appartementen en grote militaire complexen waarvan je slechts kunt gissen naar de oorspronkelijke functie zijn het toneel van je dodelijke missies.

De wereld is vrij uitgestrekt en hoewel ik normaal het liefst overal de benenwagen naartoe neem, stapte ik in Sniper Ghost Warrior 3 na een paar missies al in de auto. Op zich is er onderweg best wel wat te doen, maar de Georgische bossen zijn niet overal even begaanbaar en het kost soms erg veel tijd om je van A naar B te verplaatsen. Dan is af en toe de jeep pakken best wel een uitkomst, zeker omdat de vijanden in het gebied meestal niet heel erg oplettend zijn en je rustig met ronkende motor kunt aan komen zetten.

Georgische Romantiek

De open wereld is het toneel van een hele reeks missies die je kunt afwisselen met kleine opdrachten die je in Georgië vindt. Dit zijn vaak generieke missies waarbij je een paar gegijzelden mag bevrijden of separatisten onschadelijk moet maken. Leuk voor tussendoor, maar het zwaartepunt van de game ligt bij de reeks missies die met een flinterdun verhaal aan elkaar zijn verbonden.

Zoals gezegd is de hoofdreden voor de gebeurtenissen in Sniper Ghost Warrior 3 het destabiliseren van de separatisten, waar dan nog een persoonlijke laag onder ligt. De hoofdpersoon is op zoek naar zijn broer en dan komt er nog een soort romance tussendoor, waar plaatsvervangende schaamte al snel meester van je maakt. Ik citeer:

Hij: I am sorry that I was ‘me’ and that it hurt you
Zij: You fucking asshole……ok deal
[Zij loopt weg, terug de bossen in]
Hij: Another day in paradise

Of dit representatief is voor de Georgische manier van romantiek bedrijven durf ik niet te zeggen, maar je wordt er in ieder geval niet heel warm van. Het is maar goed dat deze game uiteindelijk om goed geplaatst lood gaat en niet om romancing. De ontwikkelaar had dit laatste beter in zijn geheel weg kunnen laten, wat in het verlengde geldt voor elke cutscene die de game heeft. Het verhaal is ver onder de maat en door ruw afgewerkte scenes leidt het alleen maar af van het verder netjes uitgewerkte Georgië.

One shot, one kill

Je kunt het jezelf zo moeilijk of makkelijk maken als je zelf wilt, maar voor elke moeilijkheidsgraad geldt dat je rekening moet houden met de afstand tot het doelwit. De windrichting komt namelijk roet in het eten gooien en je moet zorgen dat je je adem onder controle hebt. Wanneer je dit alles netjes op orde hebt voor je de trekker overhaalt, ben je zo trefzeker mogelijk. En dat is slechts de finale van een vaak zorgvuldige voorbereiding.

Je kunt zelf kiezen hoe je het missiegebied benadert, maar vanaf welke kant je ook komt: er moet eerst verkend worden. Dit kun je doen door de omgeving zorgvuldig te scannen met je scope, maar ook met een drone die je tot je beschikking hebt. Vanaf grote hoogte kun je over de separatisten heen vliegen en ze een voor een taggen. Zorg wel dat je drone onopgemerkt blijft, anders weet de AI op magische wijze in no-time waar je bent.

Ervan uitgaande dat dit niet gebeurt, kun je vervolgens de vijanden een voor een uitschakelen, zonder dat ze ooit doorhebben dat je er bent. Uiteraard kun je ook voor de guns blazing-tactiek gaan, maar ook daarbij moet je goed weten in welke volgorde je soldaten aan gaat pakken. Op de makkelijkere moeilijkheidsgraad kun je namelijk nog wel een enkele kogel incasseren, maar zodra je de moeilijkheidsgraad iets opschroeft, is het one shot, one kill. Gelukkig geldt dat ook voor de vijanden, zoals het hoort bij een sniper-game.

Onvergeeflijke problemen

Wat niet bepaald past in een game als deze is de willekeurige pop-up van vijanden. In de open wereld kan een ogenschijnlijk verlaten dorpje opeens vol vijanden zitten als je binnen een afstand van 50 meter komt. Dat terwijl je het van te voren zorgvuldig hebt gescand met je scope. De eerste keer dacht ik dat het aan mijn verkenning lag, totdat ik enige tijd later de separatisten voor mijn ogen uit het niets zag verschijnen.

Nu is dat nog niet eens zo erg, ware het niet dat als je weer afstand neemt van de plotselinge bedreiging de vijanden weer net zo goed kunnen verdwijnen. Dit betekent dat ik in sommige gevallen binnen een afstand van 100 meter moest blijven om de vijanden überhaupt te kunnen zien. Niet bepaald ideaal voor een sniper.

De oorzaak hiervan is vermoedelijk te vinden in de optimalisatie van de game. De PlayStation 4 heeft moeite om alles in de game te laden en draaiende te houden. Dit blijkt uit de willekeurige pop-up van vijanden, maar ook aan het enorme geluid dat de console produceert op het moment dat je de game start. Het geluid is te overkomen met een koptelefoon, maar het verdwijnen van vijanden is dat niet. Zo heb ik nog geen schot kunnen landen van een grotere afstand dan 180 meter, simpelweg omdat de vijanden vanaf die afstand niet zichtbaar zijn. Dat kun je de game moeilijk vergeven.

Geen schot in de roos

Wanneer de game op pc vijanden wel goed laadt, kan er rustig een punt of twee bij de score opgeteld worden. CI Games heeft namelijk wel degelijk door hoe ze een goede sniper-game moeten neerzetten en hebben hun eerste open wereld heel fraai uitgewerkt. Echter kunnen we moeilijk langs de problemen om de consoleversie heen kijken en moeten we concluderen dat Sniper Ghost Warrior 3 wederom de afwerking mist die kan zorgen voor het schot in de roos dat we CI Games gunnen.