Al jarenlang zeuren we om een terugkeer naar de Tweede Wereldoorlog, in shooterland althans. Terwijl de ene na de andere big budget AAA-studio met een sneltreinvaart richting de toekomst spoedt (EA’s Battlefield 1 daargelaten), lijken de dagen van weleer niet meer dan een herinnering. Driven Arts is een studio die met Days of War weer glans wil geven aan het begrip Tweede Wereldoorlog-shooter. Toch zal de studio nog met behoorlijk veel spitshine aan de gang moeten voor de game echt gaat bieden wat we al jaren verzoeken.

Gegeven het feit dat Days of War nog in Early Access zit en ook nog niet heel erg lang live staat, moet ik mezelf een tikkeltje inhouden. We moeten immers wel in het achterhoofd houden dat dit een work in progress is. Ik geloof dan ook best dat het team van Driven Arts, die de game zowel ontwikkelen als uitgeven, aan het bikkelen is om de grootste kinken uit de kabel te werken. Dat gezegd hebbende moeten we toch eventjes de ‘bullet biten’ en een ongezouten mening over deze game serveren. Want hoe graag ik ook mezelf weer wil onderdompelen in een sfeervolle WO2-shooter, Days of War beleeft echt niet zijn finest hour.

Nu kan het zomaar eens zijn dat je niet eens weet wat Days of War is. Helemaal kwalijk kan ik het je niet nemen gezien ik het enkele weken geleden ook nog niet wist. Days of War is een online-only Tweede Wereldoorlog-shooter waarbij, volgens Driven Arts’ eigen zeggen, iedere kogel telt. Skill is het sleutelwoord, gevolgd door het ‘one shot, one kill’ principe. Het realisme wil de studio erin brengen door ieder wapen een flinke dosis recoil mee te geven. Hierdoor moet het sprayen op goed geluk totaal nutteloos worden beschouwd. Ik kan je al op een briefje meegeven dat dat laatste inderdaad het geval is, want een volautomatisch wapen schiet in no time de vogels uit de lucht.

Tot zo ver voldoet Driven Arts dus aan de belofte, al houdt het daar dan ook wel een beetje op. Wanneer je de gameplaytrailer hierboven bekijkt, sprankt er binnen no time hoop op in de fervente shootermannen en vrouwen, hoop die als een ontploffende granaat weg is voor je het weet en je met zere ogen en pijn in de ziel achterlaat. De ‘wonderschone’ beelden (ik ben al gauw onder de indruk trouwens) lijken slechts weggelegd voor mensen met de zogeheten NASA-bak. Wanneer ik de game via Auto Detect mijn instellingen laat bepalen, kom ik uit op High settings, met hier en daar een Medium (vooral anti-aliasing). Even voor de duidelijkheid, ik heb best een aardig bakkie staan. Je zou dan ook verwachten dat je met een i7 6700k, 16gb RAM en een GTX 1060 6gb aan boord wel wat meer uit deze game kon halen wanneer je de aanbevolen specs ernaast legt.

Toch is dat niet het geval. Om het allemaal wat zwartgalliger te maken, zorgt het spelen op de aanbevolen instellingen niet eens voor een stabiele framerate en een prettige speelervaring. Hiermee voel je je dus eigenlijk dubbel in je rear end genomen omdat je én geen soepele game voorgeschoteld krijgt én beelden moet verwerken die niet eens in de buurt komen van de trailer die je eerder hebt gezien. En ja, ik weet dat trailers altijd van superieure kwaliteit zijn ten opzichte van het product zelf. Ik ben immers een ‘Ubisoft fanboy’. Maar op dit had ik me absoluut niet voorbereid. Het ergste ervan is dat de framerate er zelfs niet echt beter van wordt wanneer je je settings wat verlaagt. Driven Arts geeft zelf op de community-pagina van Steam al het advies om anders een server te kiezen waar een kleiner aantal maximum spelers op kan vertoeven. I mean, really?!

Laten we dat dan maar eens proberen. Inderdaad, Days of War laat de speler zelf de server kiezen en doet niet echt aan automatische matchmaking. De speler krijgt een lijst van actieve servers voor zich waarin een aantal filters toe te passen zijn. Denk aan het aantal spelers in de map, servers waarin minstens één speler actief is en servers zonder password protection. Gezien een map met 32 spelers (echt waar mensen) te veel van het goede blijkt te zijn, limiteer ik mij tot maximaal 16 spelers. Bijkomend nadeel: daar hebben veel andere mensen dus niet zo veel zin in. Mocht je toch een servertje vinden met max. 15 andere soldaatjes, dan zul je ook hier merken dat het allemaal verre van stabiel draait.

Enfin, we doen het er maar mee zullen we zeggen. We laten de framerate en de tear inducing graphics even voor wat ze zijn en we gaan er toch het beste van maken. Voor we het slagveld betreden, mogen we uiteraard een kant kiezen, geallieerd of nazi, en gaan we voor de geprefereerde klasse, ieder met één eigen wapen. Dat iedere speler er hetzelfde uit lijkt te zien, zullen we Driven Arts voor nu ook maar even vergeven. Dat ze zich allemaal voortbewegen als een ventje met de broek vol oud eten kan ik iets minder goed verkroppen. Wederom, het is Early Access, maar ik kan er niet omheen hoe de animaties verlopen. Op de Steam-pagina van de game wordt groots beloofd dat Days of War ‘The Next Generation of WWII Shooters’ is, maar ik krijg toch sterk het gevoel dat die slogan letterlijk in 1945 thuishoort.

Over de audio kan ik ook niet bijzonder veel positiefs melden. Het menu van de game kent nul komma nul audio (wat uiteraard in de full game nog kan veranderen). De geluidseffecten van de wapens klinken allemaal vrijwel identiek, op de frequentie van schoten na dan. In de modus Domination klinkt om de haverklap de bevestiging dat het punt overmeesterd is, al lijkt de taak om dat te roepen aan slechts één soldaat te zijn toevertrouwd. De kwaliteit van de audio is over het algemeen meer dan acceptabel. Het is alleen zo jammer dat een gebrek aan diversiteit de boventoon voert in Days of War.

De maps zelf zijn op zich best oké te noemen, ook al zijn het er niet bijster veel. Vooral de urban maps bieden genoeg krappe steegjes en sluipweggetjes om de vijand te verrassen. Het vergt in ieder geval de nodige stuurmanskunst om je door de krochten heen te wurmen en je steady aim te behouden wanneer je je beseft dat je op ieder moment een kogel door je pannetje kan krijgen. Vooral voor de mensen die ondanks het platform toch liever met een controller spelen is Days of War een bittere pil. De game ondersteunt tot op heden namelijk geen controller. Het zal voor die mensen dus kiezen of delen zijn: Days of War links laten liggen of spelen met een muis en toetsenbord. Nu bestaat de grote kans dat de volgelingen van het ‘pc Master Race-genootschap’ gaan scanderen dat muis en toetsenbord de enige manier hoort te zijn, maar dat is een andere strijd.

De enige vraag die ik nu nog dien te beantwoorden, luidt: is Days of War zijn aanschafprijs waard? Als je een beetje hebt opgelet, weet je het antwoord vast al wel. Heb je niet opgelet en naar dit punt toegescrold? Ten eerste: FOEI! Ten tweede: het antwoord is nee. Begrijp me niet verkeerd, Days of War kan een acceptabele shooter worden als Driven Arts de game wat beter zou optimaliseren, maar in de staat waarin de shooter nu verkeert, kun je je €25 beter in de knip houden. Het is nu aan Driven Arts om me in de nabije toekomst te overtuigen dat Days of War een tweede kans verdient. Tot die tijd gaat deze soldaat met reces. Private out!

Aanbevolen specificaties:

Processor: Intel Core i7 2600k
Geheugen: 8 GB RAM
Grafische kaart: Geforce GTX 970 of AMD Radeon R9 290

Gespeeld op een systeem met:

Processor: Intel Core i7 6700k
Geheugen: 16 GB RAM
Grafische kaart: Geforce GTX 1060 OC (6 GB VRAM)